Kreskówka, która zachwyca

„Nagel: Nie ma odwrotu”. Zdjęcie: Sigbjørn Lilleeng.

Kreskówka dla młodzieży (12–16 lat)

Który czytelnik nie zostanie zainteresowany takim tytułem jak " Nie ma odwrotu "? Książka jest drugą częścią ekscytującej serii fantasy "Nagel" autorstwa Sigbjørna Lilleenga. Nie znajdujemy się tutaj w norweskim świecie, chociaż Lilleeng splata losy zarówno wilka, jak i wiedźmy.

Analogie polityczne

Działka została włączona do Nordheim. Po Wielkiej Wojnie, kiedy ludzie toczyli bój z potworami, które opanowały ziemię, Nordheim obecnie dostarcza broń Aradanowi, potężnemu miastu na południu.

Nie ma strachu, są tylko ludzie, z którymi należy się zmierzyć. Zamieszkują oni małe miasto-państwo Heradan, jednak żołnierze Aradanu zajmują ich ziemie.

Walka wyzwoleńcza mniejszości jest uważana za terroryzm.

Twarde drzewo

Podobnie jak w wielu znakomitych opowieściach fantasy, takich jak seria "Harry Potter", dramat skupia się na bezbronnej, działającej trójlistnej koniczynie.

W centrum uwagi stoi Nagel. Jest on ostatnim przedstawicielem swojego gatunku, niezupełnie człowiekiem, ale również niezwierzęciem. Choć jest chroniony przez władze, to jednak doświadcza prześladowań w szkole.

Brage, pozbawiony korzeni i ciekawski samotnik, który broni Nagela – zawsze pamięta, że robi to również dla pieniędzy.

Do tej drużyny dołącza Farah, sierota z Heradanu, obecnie mieszkająca ze skorumpowanym wujkiem i ciotką w Aradanie. Z determinacją i siłą w pięściach, Farah staje się nie tylko pierwszą prawdziwą przyjaciółką Nagela, ale także partyzancką wojowniczką, kontynuując walkę swoich zamordowanych rodziców.

Kiedy elementy skromnego życia zaczynają się splatać, emocje zaczynają się nasilać.

Skuteczny narrator

Podobnie jak Śmierciożercy w twórczości J.K. Rowlinga, strachy na wróble tajemniczo narastają w siłę, szykując się do nowej bitwy.

Ich wygląd jest groteskowy, przypominający orków z "Władcy Pierścieni", posiadające kły, rogi i rozerwaną skórę, co ujawnia zarówno naczynia krwionośne, jak i pulsujące mięśnie.

Lilleeng doskonale rozumie zarówno brutalny wszechświat z tak wieloma konotacjami, jak i jego młodych bohaterów. Mają indywidualne cechy charakteru i stają się typami rozpoznawalnymi, ale jednocześnie są wielowymiarowi, z dobrymi i mniej dobrymi stronami.

Z pewnością są obiecującymi bohaterami, ale mimo to nie okazują się być genialnymi postaciami.

Styl Lilleenga jest ekspresyjny, a z każdym komiksem coraz bardziej nasycony ekstremalną akcją i emocjami na skraju. W historii jest niewiele przerw, ponieważ narracja pędzi do przodu, a kilka wątków rozwija się równolegle. Przejścia między różnymi miejscami zbrodni i wątkami fabularnymi są czasami tak szybkie, że czytelnikowi trudno jest za nimi nadążyć.

Jednakże celem jest wzbudzenie w nas ekscytacji, poczucia niebezpieczeństwa i zapewnienie emocji. W tej epickiej opowieści płynie krew, a dzikie zwierzęta warczą, rozciągając aktualne tematy do granic możliwości.

Współczesna krytyka

Sigbjørn Lilleeng odsłania polityków, którzy ignorują głosy ludzi - szczególnie tych młodych, którzy są pełni idei i patrzą w przyszłość.

Z jednej strony przedstawia wyniszczające konsekwencje alienacji społecznej, z drugiej zaś akcentuje konstruktywne działania na rzecz ocalenia wspólnoty. Analizuje również mroczne aspekty władzy.

Można by pomyśleć, że jest niezwykle poprawny politycznie. Jednak to właśnie ze względu na mnogość odniesień, które można powiązać z różnymi konfliktami na świecie, a nie tylko z wyjątkowo ostrą sytuacją między Izraelem a Gazą, staje się to bogatym i wielowymiarowym cyklem.

„Nie ma odwrotu" rozwija się, tworząc połączenia i punkty zetknięcia, które można wykorzystać wedle uznania lub pominąć, jeśli nie widzisz ich znaczenia.

Podziękowania za kontynuację

Historie o Nagelu debiutowały najpierw w postaci krótszych komiksów pod szyldem FNRZ. Jednakże Sigbjørn Lilleeng zmienił wydawcę, tytuł oraz nieco dopracował swoje postacie. Klątwa FNRZ oraz aluzje do mitycznego Wilka Fenrisa nadal odgrywają istotną, choć jeszcze nie do końca ujawnioną rolę.

Wydawnictwo Strand ogłasza, że planowane są w sumie trzy książki.