Ku czci Eddiego Munsona, ukochanego metalowca ze “Stranger Things”

Dla pewnej części pokolenia X, oglądanie “Stranger Things” jest jak podróż w czasie do ostatniego przyjęcia urodzinowego w Chuck E. Cheese. Tyle, że teraz jesteśmy dorośli i widzimy to raczej jako chaotyczny pokaz strasznych animatronów, którym to naprawdę było. Wszystko jest trochę lepkie i zaniedbane, ale jest nasze, więc na pewno się do czegoś liczy, czyż nie? 

Dla nas, Eddie Munson był szczególnie bliską sercu postacią - uroczym dziwakiem, który lubił straszyć “normalnych” prawie tak samo, jak uwielbiał rekrutować zagubione dusze do HellFire Club, swojej kampanii Dungeons and Dragons. Tajemnica liceów w latach 80 i 90 polegała na tym, że ludzie tacy jak on byli doskonałymi przyjaciółmi i często wspaniałymi partnerami. 

Grany przez Joseph’a Quinn’a, nie dbał zbytnio o oceny (powtarzał rok kilka lat i jest nieco starszy od reszty gangu “Stranger Things”). Był jednak bystry, bardzo kreatywny, a przede wszystkim miły. 

Nieżyjący już Bill Hargrove (Dacre Montgomery) z sezonów 2 i 3 jest jak wersja Eddiego z Upside Down. Twardy kobieciarz z paskudnym małym wąsikiem, którego historia nadużyć przez ojca zmieniła go w agresywnego łobuza wobec Max (Sadie Sink). Choć nie wiemy wiele o przeszłości Eddiego, jego wspomnienia jasno pokazują, że nie miał wcale wspaniałego dzieciństwa.

Mimo to traktował Dustina (Gaten Matarazzo), który jest prawdopodobnie jedną z najbardziej nerdowskich, a tym samym najbardziej bezbronnych postaci w Stranger Things , jako równego i towarzysza. I chociaż Eddie początkowo był zaskoczony Eriką Sinclair (Priah Ferguson) jako zawodnikiem rezerwowym, szybko nauczył się szanować ją jako Lady Applejack.

Potem przyszedł czas na Chrissy, która nie była w stanie się obudzić. Podczas gdy ucieczka była zrozumiała, Eddie czuł wstyd, że porzucił cheerleaderkę, która została okaleczona i zamordowana w przyczepie jego wuja podczas przyjaznej transakcji narkotykowej. Jego żarliwa troska o nią sprawiła, że niektórzy fani wierzą, że zeszli się w zaświatach (trzeba powiedzieć, że Eddie nie był najlepszym handlarzem narkotyków). Kwestionuję mądrość oferowania ketaminy, środka znieczulającego o właściwościach halucynogennych i dysocjacyjnych, komuś zmagającemu się z wizjami Vecny.

 Fani metalu mogli być w latach 80-tych skrajnie homofobiczni (a nawet jeden z najbardziej metalowych kolesi na świecie czuł się bezpieczniej “w szafie”). Jednak mały flirt Eddiego ze Stevem Harringtonem (Joe Keery) był na tyle poważny, że spedytorzy pisali różne sprośności na stronach fanowskich. Quinn jest na tyle sprytny, że w wywiadach nie przeczył flirtowi bohaterów. Eddie zdobył serca każdą łzą i wydobytym śmiechem. 

Śmierć Eddiego w Upside Down była zarówno heroiczna, jak i bardzo “metalowa” - nawet Metallica to przyznaje, a to niemały wyczyn. Jednak jego odejście pozostawia wielką dziurę w sercach widzów i bliskich Eddiego. Odnosi się to chociażby do jego wujka Wayne’a (Joel Stoffer), który wciąż rozwiesza plakaty mówiące o zaginięciu jego siostrzeńca, mimo że są ciągle “ozdabiane” mało pochlebiającymi graffiti. Scena, w której Dustin opowiada Wayne’owi o honorowej śmierci i tragicznej śmierci Eddiego wywołuje łzy. 

Oglądanie Eddiego grającego z kolegami przypomina mi  miło spędzony czas z wyjątkowo uroczym gangiem metalowców w liceum; mój niesamowicie przystojny, długowłosy chłopak i jego kumple unikali lekcji na rzecz niekończących się partii szachów i pozwalali mi dołączyć do nich podczas LAN party, gdzie Dr. Pepper lał się litrami i odbywały się rozgrywki Minotaura. Chociaż częściej trafiali na zajęcia z matematyki, niż trafialiby do kozy z Eddiem, na pewno uznaliby się z nim za braci w metalowym stylu życia. 

Podczas gdy niektórzy fani mają nadzieję, że Eddie wróci w piątym i ostatnim sezonie, niektóre rzeczy naprawdę najlepiej zostawić w przeszłości – w przeciwieństwie, powiedzmy, Siouxsie and the Banshees and the Cramps . Hej, może możemy mieć małe Sisters of Mercy w piątym sezonie, jako nagrodę?