„Ludzie chcą mu przebaczyć”– tak wygląda starannie przygotowany powrót Willa Smitha

Will Smith na europejskiej premierze Bad Boys: Ride or Die w tym tygodniu. Zdjęcie: Sebastian Reuter/Getty Images dla Sony Pictures 

W jednej z tych głupich ironii, które mogą obfitować w Hollywood, pierwszy film Willa Smitha, który został zatwierdzony od czasu „The Slap” w marcu 2022 roku, opiera się na niewinnym człowieku próbującym oczyścić swoje imię. Poprzednie odsłony filmu o dwóch niepasujących do siebie policjantach, Bad Boys, z udziałem Smitha i Martina Lawrence'a jako dwóch wulgarnych policjantów z Miami, którzy sprzeczają się ze sobą w korkach, koncentrowały się na nieudanych nalotach na narkotyki, praniu brudnych pieniędzy i członkach Ku Klux Klanu. W najnowszej odsłonie serii, Bad Boys: Ride or Die, która ukaże się w przyszłym tygodniu, grupa przestępcza wrabia niesforny duet, zamieniając ich w uciekinierów przed własnym departamentem policji. Bo nic tak nie sygnalizuje szczerego pragnienia publicznego zadośćuczynienia za napaść na gospodarza Oscarów, jak wybuch broni automatycznej, eksplodujące zbiorniki z propanem i Lawrence robiący minę „O cholera”. Wraz z niedawnym występem Smitha na Coachelli, gdzie wykonał piosenkę Men in Black, tak jakby chciał zneutralizować wszystkim niechciane wspomnienia, film stanowi zdecydowaną próbę ze strony Smitha, aby wzmocnić i zabezpieczyć swoją bazę – stałego rdzenia fanów kina akcji i komedii, którzy najmniej prawdopodobnie będą zaniepokojeni jego działaniami na 94. ceremonii wręczenia Oscarów, którą zamienił w katastrofę samochodową w zwolnionym tempie, godną Michaela Baya. 

Wrócili do gry… Smith i Martin Lawrence w nowym filmie z serii Bad Boys. Zdjęcie: Frank Masi 

Krótkie przypomnienie: wchodząc na scenę, Smith podszedł do gospodarza wieczoru, Chrisa Rocka i uderzył go w twarz za żart na temat żony Smitha, Jady Pinkett Smith. Dziwne uczucie oderwania ogarnęło resztę wieczoru, gdy Smith wrócił na swoje miejsce, odebrał Oscara za najlepszego aktora za rolę odegraną w filmie King Richard: Zwycięska rodzina, wygłosił przemowę o tym, jak „miłość sprawia, że robisz szalone rzeczy”, a potem przetańczył całą noc na imprezie Vanity Fair, gdzie został nagrany podczas śpiewania swojej rapowej piosenki Gettin’ Jiggy Wit’ It. Minęło kilka miesięcy zanim formalnie przeprosił Rocka w sześciominutowym nagraniu, który Smith wrzucił na swój kanał na Youtubie i koncie na Instagramie po usłyszeniu, że Rock „nie jest gotowy na rozmowę”. Smith powiedział, że spędził ostatnie trzy miesiące „odtwarzając i rozumiejąc niuanse i złożoność tego, co wydarzyło się w tamtym momencie”. „Długo zajęło mu nagranie tego filmiku, ale wydawało się szczere,” mówi Kelcey Kintner, starszy wiceprezes w firmie Red Banyan, która specjalizuje się w zarządzaniu kryzysowym dla gwiazd filmowych, sportowców i polityków. Kintner twierdzi, że szybkość, z jaką oburzenie wybuchło w mediach społecznościowych, była typowa dla moralnego wszechświata po Weinsteinie. W wyniku skutków po Oscarach, przychody Fundacji Rodzinnej Willa i Jady Smith spadły o 83%, po tym jak darczyńcy, w tym American Airlines i agencja talentów Smitha, CAA, wycofali swoje wsparci; jej zamknięcie jest rzekomo nieuniknione. Netflix wstrzymał produkcję thrillera, który zatwierdził zaledwie kilka miesięcy przed ceremonią, w którym Smith miał zagrać cierpiącego na utratę pamięci króla przestępczego, i nie kontynuował, dopóki Sony nie zobowiązało się do nakręcenia czwartej części Bad Boys. „Wszyscy czekali, kto pierwszy mrugnie” powiedział Variety jeden z dyrektorów. „Netflix zdecydowanie nie chciał być pierwszym studiem, które wznowi współpracę z Willem”. Nie pomogło Smithowi, że film King Richard: Zwycięska rodzina zarobił nieco mniej – 39 milionów dolarów – niż wynosiło jego honorarium, które wraz z udziałem w zyskach wyniosło 40 milionów dolarów. Hollywood wybaczy prawie wszystko oprócz słabych wyników kasowych.

Jego film o niewolnictwie, Emancipation, nakręcony przed incydentem i wydany w trakcie jego następstw, również okazał się klapą: niesmaczną mieszanką cierpienia, pobożności i superbohaterskich czynów z czasów wojny domowej, w którym zbiegły niewolnik grany przez Smitha wymierza sprawiedliwą przemoc swoim białym oprawcom (oraz krokodylom). Jednym gwałtownym wybuchem gniewu Smith zdawał się dołączyć do grona tych, których New York Times niedawno określił mianem „zdyskredytowanych”– artystów i twórców, którzy spotkali się z publicznym potępieniem, ale nie zostali całkowicie wykluczeni, pozostając w zawieszeniu dzięki małym grupom wsparcia i pamięci o ich komercyjnej wartości. Sąd opinii publicznej czasami wydaje nierozstrzygający werdykt. „Jeśli mamy oceniać każdy powrót po głębokości upadku, to Smith miał bardzo długą drogę powrotną do łask opinii publicznej”- mówi Doug Eldridge, założyciel Achilles PR, specjalista od zarządzania kryzysowego w Waszyngtonie. „Przez długi czas bardzo niewiele osób było skłonnych go bronić. Ale, nie umniejszając w żaden sposób tego, co zrobił, fakt, że stało się to podczas Oscarów – hollywoodzkiego Super Bowl, najbardziej publicznego forum, jakie można sobie wyobrazić, oglądanego przez dziesiątki milionów – nadał temu nadmierne znaczenie. Smith jest obecnie jedną z najbardziej dochodowych gwiazd w Ameryce. To nie znika szybko.” Ogromnie pomogło Smithowi to, że zbieg okoliczności, który wydawał się wywołać jego wybuch na Oscarach – poczucie, że to w końcu „jego” wieczór, po wielu nieudanych nominacjach, wraz z osobliwą dynamiką tego, co sam nazwał „złym małżeństwem na całe życie” z Pinkett Smith oraz jego napiętymi relacjami z Rockiem, sięgającymi lat 80-tych – wydaje się mniej lub bardziej niepowtarzalny. 

Na zdjęciu: Fiasko kasowe… Smith i Jada  Pinkett Smith na premierze filmu Emancipation. Zdjęcie: Amy Sussman/Wirelmage 

„Myślę, że każdy przypadek jest inny” – mówi Kintner. W przypadku Smitha „to tylko jeden incydent. Wszyscy jesteśmy ludźmi. Wszyscy popełniamy błędy, więc ludzie potrafią zrozumieć popełnianie błędów, ale chcą, żebyś przyznał się do nich, przeprosił, a wtedy ci wybaczą.” Szybko podążając zmianami opinii publicznej, studia filmowe wkrótce wybaczą każdemu, kto ma w sobie choćby namiastkę komercyjnego potencjału. Chociaż wydaje się mało prawdopodobne, aby Smith w najbliższym czasie zagrał Baracka Obamę, o czym marzył od dawna, Bad Boys: Ride or Die prawdopodobnie przywróci gwiazdorowi dobrą reputację. Po nim pojawi się thriller Netflixa, Fast and Loose oraz Sugar Bandits, adaptacja powieści Chucka Hogana Devils in Exile, w której Smith zagra weterana wojny w Iraku, który łączy siły z innymi weteranami, by zlikwidować handel narkotykami w Bostonie. Smith kręci również serial z Disneyem i National Geographic, Pole to Pole, który będzie śledził jego i jego ekipę filmową podczas 26 000-milowej wędrówki od bieguna południowego do bieguna północnego, z przystankami w społecznościach po drodze. 

Podobnie jak Kain, wygnany z zasiedlonego kraju za zabicie swojego brata, pielgrzymka od dawna służy jako akt pokuty. Jeśli jakakolwiek gwiazda miałaby na nowo zbudować swoją globalną markę, naśladując Michaela Palina, to byłby właściwy sposób, aby to zrobić. „Jeśli te filmy odniosą sukces, to szczerze mówiąc, nie sądzę, żeby cokolwiek mogło go powstrzymać”, - mówi Kintner. „Bad Boys to dobrze znana seria filmów akcji - to po prostu rodzaj filmów, w których fani Willa Smitha lubią go oglądać. Nie sądzę, że będą zbytnio myśleć o Oscarach”. „Zauważyliście też, że nikt nie próbuje im o tym przypominać. W zwiastunie nie ma wzmianki o ‘zdobywcy Oscara Willu Smithie'. To po prostu: 'Przyjdź zobaczyć ten niesamowity film akcji z twoimi ulubionymi gwiazdami'. Wszystko sprowadza się do jego podstawowej sympatii – jest fajny, zabawny, lubiany. Ludzie chcą mu wybaczyć i iść dalej”.