Matilda Browne: Zapomniana impresjonistka, które zmieniła amerykańską sztukę

Matilda Browne, In The Garden, 1915, private collection. The Athenaeum.

Rozwój młodego geniusza

Matilda Browne wcześnie pokazała obiecujący talent artystyczny. Dorastając w Newark w New Jersey zapoznała się ze sztuką obserwując swojego sąsiada, malarza Thomasa Morana, przedstawiciela ruchu Hudson River School. Jej rodzice wspierali obiecującą artystkę. Uczyła się pod okiem wielu nauczycieli, w tym Morana, Kate i Eleanor Greatorex (córki Elizy Pratt Greatorex), Carletona Wigginsa i Juliana Dupré. Gdy była młoda, jej matka zabrała ją do Europy by mogła się uczyć. Opłaciło się to, ponieważ Matilda Browne wzięła udział w swojej pierwszej, poważnej wystawie w National Academy of Design, gdy miała zalewie 12 lat.

Styl artystyczny Browne: mieszanka impresjonizmu i pejzaży Barbizonu

Browne uwielbiała malować zwierzęta, zwłaszcza krowy i inne bydło. Malowała również wiele kwiatów, często w kolorowych pejzażach ogrodów. Jej odważny ruch pędzlem nadał jej kwiecistym obrazom bujnego, puchatego wyglądu, który łatwo rozpoznać, gdy widziało się go już kilka razy. Jej styl najlepiej opisuje impresjonizm, ale jej sielankowe sceny ze zwierzętami przypominają francuskie pejzaże szkoły z Barbizonu. Tworzyła również rzeźby zwierząt z brązu.

Przełamywanie barier w świecie sztuki
 

Matilda Browne, In Voorhee’s Garden, 1914, Muzeum Florence Griswold.

Matilda Browne szybko zyskała szacunek i reputację jako artystka. Uznanie, które otrzymała otworzyło drzwi, które w innym przypadku nie byłoby dostępne dla artystki w jej czasach. Gdy była dorosła przeprowadziła się do Connecticut, gdzie malowała w społecznościach artystów w Cos Cob i Old Lyme.

W Old Lyme była jedyną kobietą przyjętą do wewnętrznego kręgu, gdzie pracowała w pensjonacie Florence Griswold. Pomimo tego, że grupa nie miała zazwyczaj takiej sympatii do kobiet, jej członkowie lubili i darzyli szacunkiem Browne. Miała nawet zaszczyt pomalowania drzwi do domu pani Florence, na których uwieczniła dwie spokojne krowy na sielankowym krajobrazie. Niektóre źródła podają, że jej dobre poczucie humoru pomogło jej się wpasować w męskie kręgi, a niektóre uważają, że to jej powaga przekonała ich do siebie. Tak czy siak, jej talent malarski przyciągnął uwagę innych artystów. Jej członkostwo w społeczności Old Lyme jest upamiętnione na wesołym fryzie Fox Chase autorstwa Henry’ego Rankina nad kominkiem w jadalni pani Florence.

Sławna artystka, która odniosła sukces 
 

Matilda Browne, Miss Katharine Ludington’s Garden, 1914, prywatna kolekcja. The Athenaeum.

Browne odnosiła sukcesy jako artystka całe swoje życie. Wygrała wiele nagród, na przykład medal na Światowej Wystawie Amerykańskiej w 1893 roku i wzięła udział w wielu wystawach, na przykład w Salonie Paryskim. Krytycy sztuki się nią zachwycali. W 1918 roku poślubiła Fredericka Van Wyck. W 1932 roku napisał on książkę Recollection of an Old New Yorker, którą zilustrowała Matilda. 

Zapomniana impresjonistka: frustrująca niepamięć o Matildzie Brown
 

Matilda Brown, Peonies, 1907. Muzeum Florence Griswold.

Pomimo sukcesu, który odniosła Matilda Brown, niewiele ludzi zna ją w dzisiejszych czasach. Zdarza się to częściej niż się zdaje w przypadku kobiet, które tworzą sztukę, co zawsze jest frustrujące. Historia sztuki pamięta o impresjonistkach takich jak Mary Cassatt i Berthe Morisot. Więc dlaczego Browne odeszła w zapomnienie? Może tak być ponieważ należy do dwóch mniejszości – ze względu na płeć i narodowość. Gdy szukałam o niej informacji, odkryłam, że książki o impresjonistkach ją pomijają, prawdopodobnie przez to, że jest Amerykanką, a książki o amerykańskich impresjonistach skupiają się głównie na mężczyznach.

Większość dzieł Browne znajduje się w prywatnych kolekcjach. Najlepszym miejscem by obejrzeć jej sztukę jest Muzeum Florence Griswold.
 

Matilda Browne, Miss Florence’s House, Muzeum Florence Griswold.