Nowe prawo odnośnie działalności rozrywkowej w Korei

Zdjęcie: career.co.kr

„Czy to znaczy, że nie opłaca się już być idolem?” Przyjrzyjmy się powodom sprzeciwu wobec nowego prawa muzycznego o nazwie „Lee Seung Gi”. Skoncentrowaną analizę plotek i spraw medialnych w show biznesie wykonała Kim Soo Young. Pośród najczęściej pojawiających się na ten temat opinii można wyróżnić: sprzeciw branży wobec ograniczeń czasu działalności nieletnich artystów z powodu stale obniżającego się wieku idoli (członków zespołów, jak i solowych artystów, należących do wykonawców koreańskiego popu), jak i obawy o zastój w działalności wielu artystów. Dostosowanie czasu działalności nieletnich idoli ograniczy wiele wystąpień na różnego typu scenach i wydarzeniach, co niektórzy przedstawiciele ze środowiska muzycznego określili jako jawną dyskryminację wobec nieletnich artystów.

Ostatnimi czasy stałe komitety Zgromadzenia Narodowego zatwierdziły nowelizację ustawy o rozwoju przemysłu kultury i sztuki masowej, zwane także jako „Prawo Lee Seung Gi”, pozostawiając tym samym w branży stale wzrastające głosy niepokoju. Wraz z wprowadzeniem prawa kontrola praw dla artystów staje się dokładniejsza, co skutkuje ograniczeniem działalności części idoli.

Zwiększone ograniczenie czasu działalności nieletnich piosenkarzy stało się głównym punktem problemu. Ten temat pozostawił rzeczywistą opinię z kręgów branży muzycznej nieuwzględnioną, podczas gdy rozliczenie kwestii było kluczowe w przypadku prawa „Lee Seung Gi”, wprowadzonego niemal na siłę, co wiążę się z odpowiedzią pełną protestów. Rachunkowość ujawniła publicznie szczegóły dla przejrzystego rozliczenia, mającego na celu w swojej treści wskazać nierealistyczne limity związane z ograniczeniem młodzieży w aktywnościach budujących kulturę masową.

Ustawa „Lee Seung Gi” odnosząca się do przemysłu kultury i sztuki masowej została przedstawiona jako poprawka w prawie w październiku zeszłego roku, po ujawnieniu przez niektórych wokalistów zespołów rzeczywistości nie uzyskania właściwego traktowania ani rozliczenia należności ze strony agencji. Wywołało to zainteresowanie procesem niesprawiedliwych rozliczeń rachunków na rzecz artystów. W celu zapobieżenia tym sytuacjom w przyszłości ogromne znaczenie ma mechanizm prawny.

W tym miejscu przedstawiciele przemysłu kultury masowej (agencje rozrywkowe, wytwórnie, itp.) zostali zobowiązani do regularnego zapewniania swoim artystom szczegółów rachunkowości oraz do wypłaty honorarium raz na rok lub częściej, spełniając w ten sposób żądanie artysty odnośnie udostępnienia interesujących go treści. Większość zgadza się, co do konieczności korzystnej atmosfery wynikającej z limitu czasu pracy nieletnich artystów, a także trenujących dzieci i młodzieży, jednak głosy sprzeciwu wciąż gęsto się pojawiają. Szczególnie niezbędna wydaje się działalność grupy idoli na początku kariery, aby ją ustabilizować, wtedy właśnie, kiedy debiutująca młodzież podlega wymienianemu prawu i ograniczeniom. 

Zgodnie z obowiązującym od niedawna prawem artysta poniżej 15. roku życia nie może prowadzić żadnej działalności pomiędzy godziną 22:00, a 6:00 rano. Następnego dnia, w przypadku wolnego od szkoły, artysta może otrzymać zgodę na pracę do północy tylko w przypadku samodzielnie sporządzonej zgody przez rodzica bądź prawnego opiekuna. Artysta powyżej 15. roku życia w przypadku zgody rodzica bądź opiekuna prawnego może zaś prowadzić działalność od godzniny 22:00 do 6:00 rano. 
 

Centralnym punktem w obliczu nowego prawa jest argumentacja, że zawarte w projekcie zmiany warunki są zbyt restrykcyjne, mimo już uzyskanej zgody rodziców i podejmowanych wysiłków w zakresie harmonizacji czasu sceny na miejscu. Przedstawiciel branży wyjaśnił, że niemożność nieletnich członków zespołu do działalności po godzinie 22:00, wyłączając członków powyżej 15. roku życia, którzy otrzymali zgodę rodzica i opiekuna, utrudnia sprawne przygotowanie albumów, singli i wystąpień. Szczególnie w przypadku wielu ceremonii wręczania nagród pod koniec roku czy festiwali, niemożliwym jest uwzględnienie nowych ograniczeń. Emisja i czas nagrywania występów często przekracza godzinę 22:00, więc nowe prawo zmusi wiele zespołów do rezygnacji z przedstawienia finału i wszystkich przygotowanych piosenek i choreografii.

Przedstawiciel kontynuował, krytykując również treść poprawki. „Jeśli zespół ma w składzie niepełnoletnich członków, to nawet na festiwalach odbywających się w czasie wolnym od nauki, występy musi ograniczyć do 22:00, przez co zmniejszony automatycznie zostaje jego czas na antenie.” Następnie ironicznie skomentował, że to, co nazwano „metodą Lee Seung Gi” praktycznie oznacza, że młodzież nie powinna w ogóle angażować się w działalność artystyczną.

Kolejna osoba związana z branżą również wypowiedziała się na ten temat, mówiąc jednak, że odzwierciedlenie rzeczywistości wcale tak nie wygląda. Ze względu na dyskryminację na podstawie ich wieku, artyści nie będą w stanie nawet właściwie wziąć udziału w koncercie zespołu z powodu czasu ich trwania wynoszącego najczęściej około 6-7 godzin. „Zgadzam się z ideą ochrony artystów przed tymi, którzy wykorzystują sytuację, ale trudno mi się zgodzić z aplikowaniem tego, ograniczając możliwości artystów ze względu na ich wiek”, powiedział.

Menadżer jednej z grup idoli wyraził swoją opinię na ten temat, mówiąc: „Z charakterystyki przemysłu K-pop wynika, że w szybko rozwijającym się i rosnącym procesie, nawet jedna utracona szansa może stanowić duże ryzyko dla przyszłości artystów. Bardziej żałuje się sytuacji, w której szanse są odbierane, niż w przypadku ich doboru.”

„Dla artystów, którzy przebywają razem, odbywają trasy zagraniczne, a nawet ich prywatność jest konsumowana przez publiczność, granice zakresu pracy są do pewnego stopnia niejasne”, twierdził dalej. „Myślę, że członkowie również mają podobne myśli w tej kwestii.”
Istnieje również ryzyko perspektywy, że rozwój K-popu, który odnosi sukcesy na rynku globalnym, może być teraz utrudniony. Wynika to głównie z tego, że większość idol grup obejmuje młodszych członków, co skutkuje obniżeniem średniego wieku, co ściągnie na zespoły represje prawa „Lee Seung Gi”.

Z bardziej znanych grup, które zawierają nieletnich członków można wymienić działające od 2022 roku „New Jeans”, którego najmłodsza członkini zadebiutowała mając zaledwie 14 lat, działające od 2021 roku „Ive”, w którym zakres wieku wynosi od 15 do 19 lat (najmłodsza członkini również zadebiutowała, mając 14 lat), jedna z nowszych grup „The Wind”, gdzie średnia wieku członków wynosi 16 lat czy „BabyMonster”, gdzie wiek członkiń (poza zaledwie jedną z siedmiu) sięga od 14 do 17 lat. Debiutowanie nieletnich idoli to jest szeroko praktykowane przez zarówno mniej znane, jak i największe wytwórnie muzyczne. Szansa, że w najbliższych latach zobaczymy więcej dorosłych wśród nowych artystów jest dosyć niska. 

W związku z tym, pięć organizacji, w tym Koreańskie Stowarzyszenie Producentów Rozrywki, Koreańska Federacja Zarządzania, Koreańskie Stowarzyszenie Przemysłu Fonograficznego, Koreańskie Stowarzyszenie Branżowe dla Wytwórców Muzyki, oraz Koreańska Rada ds. Zawartości Muzycznej, domagają się usunięcia z projektu zmiany przepisów zapisów dotyczących zaostrzenia ograniczeń czasowych dla pracy nieletnich artystów. Te pięć organizacji sprzeciwia się, nazywając nowelizację "ustawą hamującą rozwój przemysłu kultury masowej, która unika rzeczywistości”.

Niektórzy podnoszą problem porównywania surowych standardów, szczególnie w kontekście kultury masowej, w porównaniu z innymi dziedzinami sztuki. Naukowe ambicje studentów są szanowane, podczas gdy w przypadku młodych artystów chcących zrealizować swoje marzenia ich determinacja i wysiłki mogą być ograniczone przez zewnętrzne czynniki. Przykładowo, grupa „NCT Dream” zadebiutowała jako zespół złożony wyłącznie z nieletnich członków, ale obecnie wszyscy są pełnoletni. Jeden z członków wyznał, że po osiągnięciu pełnoletniości mogli legalnie prowadzić nagrania nawet po godzinie 22:00, co pozwoliło im na nocne sesje nagraniowe i było dla nich korzystne. 

Przedstawiciel jednej z firm muzycznych powiedział, "Studenci przygotowujący się do innych dziedzin również uczęszczają na korepetycje do późnej nocy. Młodzi artyści, którzy są jednocześnie uczniami i podejmują się kariery w rozrywce, są jednostkami z silną wolą i zaangażowaniem w swoje marzenia. Jednakże, zamiast uzyskiwać szacunek za to, że potrafią skoncentrować swój czas i wysiłek na jednym obszarze dla realizacji swoich marzeń, czują, że są źle postrzegani z powodu takich ograniczeń. W związku z tym podkreślają potrzebę ponownego przemyślenia projektu zmiany przepisów." 

Osoba odpowiedzialna za planowanie kariery artystów powiedziała: "Podjęliśmy liczne rozmowy z członkami, starając się jak najbardziej zabezpieczyć ich prawa. W przypadku prawa do edukacji, staramy się dostosować treningi tak, aby młodzi artyści mogli maksymalnie korzystać z możliwości nauki w szkole, dbając o to, aby mogli zdobywać wiedzę w miarę możliwości. W przypadku nieuniknionych harmonogramów dokładnie planujemy i negocjujemy z członkami, rodzicami i szkołą, aby znaleźć optymalne rozwiązania." 

Kontynuując, wyjaśniła: "Z racji rozpoczęcia życia społecznego w młodym wieku, jeśli istnieją luki w procesie nauki, typowe dla młodzieży, staramy się wypełnić te braki. Pragniemy maksymalnie dostarczyć różnorodne doświadczenia, takie jak czytanie, praktyki zawodowe, pisanie, edukacja moralna, aby uzupełnić ich rozwój. Jeżeli wszyscy praktykujący i artyści chcą rozwijać się w konkretnych obszarach nauki, którymi są zainteresowani oprócz tańca i śpiewu, firma stara się zapewnić im wsparcie poprzez ścisłą koordynację." 

W kontekście zapewnienia prawa do snu, dodała: "Ponieważ to bezpośrednio związane z kondycją i zdrowiem członków, po zakończeniu grafiku dokładamy wszelkich starań, aby umożliwić im regenerację kondycji poprzez okresy urlopowe. Staramy się zapewniać różne harmonogramy, dbając o zdrowie artystów i zawsze jako priorytet stawiamy ich zdrowie podczas planowania działań." 

Doprecyzowano, że firmy rozumieją potrzebę poprawy praw wszystkich artystów, nie tylko nieletnich. W przypadku braków, obie strony powinny dążyć do osiągnięcia satysfakcjonującego dla obu rozwiązania, biorąc pod uwagę realność sytuacji. Wątpliwości pozostają co do tego, czy proste "ograniczenia wiekowe" są mądrym środkiem sprzyjającym rozwojowi przemysłu.