Opinia: Niebieskooki Samurai pokazuje jak napisać silną kobiecą protagonistkę

Obraz: Ade Zepeda
 

Ważne przed przeczytaniem: Perspektywa podana w artykule oparta jest na opinii i perspektywie autora. 

Artykuł zawiera spoilery dotyczące serialu „Niebieskooki Samurai”

Silna reprezentacja kobiet na ekranie to często poruszany temat. Jednak wiele prób ukazania kobiecych postaci w sposób satysfakcjonujący w przemyśle filmowym, nie spełnia oczekiwań i rozczarowuje widzów.

Paradoks silnej kobiecej protagonistki sugeruje, że „dla kobiecej postaci bycie silną oznacza bycie bardziej męską”, według Vague Tomes.

Postacie z uniwersum Marvela, takie jak Czarna Wdowa, są szczególnie dobrym przykładem tego paradoksu. Nie jest ona „jak inne dziewczyny” i chwali się takie postacie za pozbycie się swojej kobiecości.

Problem z tego typu przesłaniem polega na tym, że postać próbuję obrazować silną kobietę, podczas gdy w rzeczywistości gloryfikuje ona cechy typowo męskie. Kobiece aspekty, od wrażliwości i empatii po własne stylistyczne preferencje, są kojarzone z cechami kruchymi i słabymi.

Na szczęście Niebieskooki Samurai, który ukazał się w listopadzie 2023, nie wpada w tę pułapkę i pokazuje jak z klasą robić kobiece postaci. Serial zapewnia szerokie spojrzenie na swoją bohaterkę, która pokazuje na przestrzeni serialu pełne spektrum swojego charakteru.

Akcja serialu animowanego rozgrywa się w XVII-wiecznej Japonii w czasach, gdy kraj ten zamknął swoje granice przed światem zewnętrznym. Główną bohaterką jaką śledzimy jest Mizu, pół-japonka, pół-biała kobieta, która szuka zemsty na czterech europejskich mężczyznach, którzy nielegalnie wjechali do Japonii, a jeden z nich jest jej ojcem.

Mizu tłumi swoją tożsamość płciową, ubierając się jak mężczyzna, ale w przeciwieństwie do innych bohaterek, które odrzucają swoje cechy kobiece, aby wyglądać na silne, Mizu robi to z konieczności.

W okresie Edo ludzie mieszanej rasy byli postrzegani jako gorszy sort i demony od których trzeba trzymać się z daleka. Kobiety miały również bardzo niewiele swobody, a ich życie było w dużej mierze dyktowane przez mężczyzn. Ukrywanie swojej tożsamości pozwala jej ciągle zachowywać bezpieczeństwo i szukać drogi do zemsty.

Odcinek piąty „The Tale of the Ronin and the Bride”, pokazuje źródło rozdzierającej serce historii Mizu, podkreślając drogę i charakter jej tożsamości.

Mizu próbuje ustatkować się jako żona i po raz pierwszy cieszy się okresem spokoju. Jednak kiedy ujawnia swoją samurajską tożsamość, jej mąż i matka zdradzają ją, wydając ją w zamian za nagrodę.

Społeczeństwo nie było wstanie zaakceptować „sprzecznych” aspektów tożsamości Mizu. Nagle determinacja Mizu, by ukryć swoją kobiecość, nabiera większego sensu.

Mimo to Niebieskooki samurai nie pokazuje kobiecości Mizu jako jej słabość. Jej płeć jest po prostu kolejnym aspektem jej zniuansowanego charakteru. Jest świetnym szermierzem. I tak, jest również kobietą.

Czas spędzony jako żona pozwolił jej wyłonić kobiecą stronę, ale inne aspekty tożsamości nie zniknęły. Podstawowe cechy Mizu, w tym jej determinacja, wytrwałość i odwaga, są widoczne na każdym etapie jej historii, pozwalając widzom na nawiązanie więzi z taką autentycznie napisaną postacią.

Innym ciekawym archetypem bohaterki jest postać Mary Sue. Mary Sue to określenie na postać, która jest „utalentowana we wszystkim i nie ma znaczących wad, ale może mieć tragiczną historię”, według Studia Binder.

Mizu niezaprzeczalnie wiele wycierpiała przez całe swoje życie. Tragiczna historia Mizu wydaje się nie mieć końca - od bycia wyrzutkiem i prześladowaną od urodzenia, aż po zdradę ze strony najbliższych.

Ale każda trudność służy rozwojowi postaci Mizu, a także jej ewolucji jako szermierza.

Umiejętności i brawura Mizu błyszczą w każdej walce jaką stoczy. I choć jej talent jest wyraźnie widoczny, widzimy również, że nie jest nieomylna. Często doznaje kontuzji i walczy będąc na granicach swoich możliwości, aby zapewnić sobie zwycięstwo w bitwie.

Obserwowanie, jak Mizu mierzy się z przeciwnościami losu mimo ogromnego bólu, sprawia że jej postać wydaje się autentyczna. Widok postaci kobiecej walczącej z przeciwnościami przy użyciu swoich mocnych i słabych stron jest satysfakcjonujący.

Ukazanie silnej kobiety, wypada sztucznie i nie autentycznie na ekranie, jeśli wszystko jej się udaje bez żadnych problemów.

Wykraczając poza kinowe archetypy, Niebieskooki samurai przedstawia wyjątkową i pełną wad bohaterkę, która stanowi przykład tego, jak dobrze ukazywać silne kobiece protagonistki.