Renowacja berlińskiej katedry: „Tambur jest centralnym elementem”

Główny budowniczy katedry Sonja Tubbesing (z lewej), szef Niemieckiej Fundacji Ochrony Zabytków dr Peter Schabe (w środku) i dyrektor zarządzająca Mareike Windorf przed tamburem berlińskiej katedry. Zdjęcie: Markus Waechter/Berliner Zeitung.

140 metrów obwodu, z dziesięciometrowymi oknami i wsparta na korynckich kolumnach: to jest Tambour - lub „pulsująca tętnica” Katedry Berlińskiej, jak to określa Mareike Windorf. Od roku jest ona dyrektorem zarządzającym berlińskiego zabytku. Obecnie jest odpowiedzialna, między innymi, za przywrócenie tamburu. Wynika to z faktu, że doznał on rozległych uszkodzeń, przez co renowacja stała się nieunikniona.

Darowizny mają być teraz pozyskiwane w całym kraju w celu ustabilizowania i odrestaurowania tamburu. W 2019 r. zarząd katedry berlińskiej i Niemiecka Fundacja Ochrony Zabytków połączyły siły, aby odnowić trzy wieże katedry. Zebrano łącznie 400 000 euro, a wieże zostały odrestaurowane zgodnie z ich statusem na liście zabytków.

Sonja Tubbesing, główny budowniczy katedry i Damaris Gorissen, konserwator zabytków, są odpowiedzialne za renowację tamburu. Największe uszkodzenia tamburu znajdują się na kamiennej elewacji. Kamienie obluzowują się, a pierwsze milimetry kamieni są prawdopodobnie tak uszkodzone, że kamienie mogą wypaść i uszkodzić całą konstrukcję.

Damaris Gorissen, która jest odpowiedzialna za konserwację fasady, wyjaśnia, jak ma przebiegać renowacja: „Żadne nowe kamienie nie zostaną włożone do berlińskiej katedry. Nadajemy kamieniom rodzaj drugiej skóry. Pod względem wizualnym i technicznym jest to bardzo dobry sposób na zachowanie charakteru i wieku katedry." Tambur powinien ponownie funkcjonować, ale zachować swój wygląd.

Zależni od darowizn

Mareike Windorf, dyrektor zarządzający Katedry Berlińskiej, powiedziała na konferencji prasowej w środę: „Wysokie nakłady finansowe związane z projektem nie mogą być ponoszone przez samą parafię katedralną, dlatego jesteśmy zależni od wsparcia Niemieckiej Fundacji Ochrony Zabytków i darczyńców." Tambur ma wpuszczać światło do katedry. Windorf jest pod wrażeniem architektury: „To centralny punkt Katedry Berlińskiej."

Niemiecka Fundacja Ochrony Zabytków po raz kolejny współpracuje z Katedrą Berlińską w celu jak najlepszego odrestaurowania berlińskiego zabytku. Tambur nie jest jedynym słabym punktem. Dolna fasada również bardzo ucierpiała w ostatnich latach. Po odrestaurowaniu tamburu, zaangażowane strony (na zdjęciu powyżej) chciałyby „przejść do następnego etapu” i odrestaurować fasadę, wyjaśnia Peter Schabe. Jest on konsultantem Niemieckiej Fundacji Ochrony Zabytków i apeluje o darowizny.

Prace budowlane rozpoczną się w najbliższy poniedziałek, 29 kwietnia. Najpierw jedna ósma tamburu zostanie odrestaurowana w osi próbnej. „Ta oś próbna umożliwi zbadanie uszkodzonego piaskowca po raz pierwszy od czasu odbudowy katedry po II wojnie światowej” - mówi Peter Schabe. Ta część powinna zostać ukończona do końca 2024 roku. Następnie cały tambur zostanie odrestaurowany w czterech etapach budowy po 35 metrów każdy. Czyszczenie, uzupełnianie kamienia naturalnego, ponowne spoinowanie i ochrona antykorozyjna to tylko niektóre z działań, które mają zapewnić katedrze nową stabilność.

Tambur ma zostać ukończony do końca 2027 roku

Podczas inspekcji uszkodzenia stają się oczywiste: ubytki powierzchni, oderwanie skorup i kamieni, spoiny pokryte pęknięciami, a nawet całkowite ubytki spoin. Wilgoć wnika w kamień od lat, co nie tylko uszkadza tambur, ale także poważnie zagraża całej berlińskiej katedrze. Celem wzmocnienia strukturalnego pozostaje przywrócenie nienaruszonej fasady tamburu. Priorytetem jest maksymalne zachowanie oryginalnej struktury budynku.

Wydaje się, że do tego czasu jeszcze długa droga. Renowacja ma zostać zakończona najwcześniej pod koniec 2027 roku. Doświadczenie Berlina pokazuje jednak, że nie można polegać na takich terminach. Możemy więc spodziewać się wieloletniego oczekiwania, podczas którego wizerunek katedry będzie oszpecony rusztowaniami. Aby uratować budynek, który został ukończony w 1905 roku, potrzebne są darowizny o łącznej wartości 700 000 euro.