Zdjęcie: www.popsci.com
Usain Bolt, najszybszy człowiek na świecie, przebiegł sprint na 100 metrów z prędkością 23,35 mil na godzinę (37,57 kilometra na godzinę). To niesamowicie szybko jak na człowieka. To mniej więcej ta sama prędkość, co jazda samochodem po okolicy lub w strefie szkolnej. Może się to nie wydawać tak szybkie, gdy siedzisz w samochodzie, ale dla człowieka? Niewielu biegaczy na świecie może się nawet do niej zbliżyć.
Istnieje kilka powodów, dla których niektórzy ludzie mogą biegać bardzo szybko, podczas gdy inni raczej wolniej. Genetyka - cechy, które odziedziczyłeś po swoich rodzicach - odgrywa rolę, ale również twoje wybory i doświadczenia. Jako naukowcy specjalizujący się w ćwiczeniach dziecięcych, tworzymy i oceniamy programy, które pomagają dzieciom być zdrowymi. Ekscytująca wiadomość brzmi, że podczas gdy nie masz kontroli nad swoją genetyką, możesz trenować, aby poprawić swoją prędkość.
Włókna szybko kurczliwe, włókna wolno kurczliwe
Jednym z głównych czynników wpływających na zdolność do szybkiego biegu jest struktura twojego ciała, włączając w to sposób funkcjonowania twoich mięśni. Ciało ludzkie ma ponad 600 mięśni, które współpracują, pozwalając ci poruszać się w różnych kierunkach i z różnymi prędkościami. Te mięśnie składają się z grup włókien. Istnieją dwa główne typy: szybko skurczowe i wolno skurczowe.
Mięśnie mają różne mieszanki tych typów włókien. Na przykład, w łydce znajdują się dwa mięśnie: Jeden jest głównie szybko skurczowy - to gastrocnemius, używany do sprintów i skoków. Drugi jest głównie wolno skurczowy - to soleus, używany do chodzenia i joggingu. Włókna szybko kurczliwe są większe i pomagają twojemu ciału poruszać się szybko oraz generować znaczącą siłę. Sprinterzy zazwyczaj posiadają dużo włókien szybko kurczliwych. Jednak ten typ włókien mięśniowych szybko się męczy, co ogranicza czas, przez jaki możesz biegać z pełną prędkością do stosunkowo krótkich dystansów.
Włókna wolno kurczliwe są mniejsze i pomagają ci biegać z wolniejszym tempem, ale z większą wytrzymałością. Biegacze długodystansowi oraz zawodowi kolarze tendują do posiadania dużej ilości tych mięśni. Ilość każdego typu włókien mięśniowych - szybko kurczliwych i wolno kurczliwych - jest głównie determinowana przez twoje geny, więc będziesz musiał pracować z tym, z czym się urodziłeś, jeśli chodzi o typy mięśni. Jednak ćwiczenia mogą pomóc w treningu tych mięśni.
Twoje mózg odgrywa dużą rolę
Zdolności fizyczne nie dotyczą wyłącznie mięśni. Twój mózg także odgrywa ważną rolę. Twoje mięśnie szkieletowe są kontrolowane przez twój mózg - myślisz o swoich działaniach, a następnie wykonujesz ruchy. Na przykład możesz kontrolować długość swojego kroku, sposób poruszania się ramion, sposób, w jaki twoje stopy uderzają o ziemię, a nawet techniki oddychania.
Możesz nauczyć swoje ciało najlepszych technik biegania. Obejmuje to odpowiednią postawę, aby twoje ciało stało prosto, oraz ekonomiczny krok, aby twoje stopy lądowały poniżej ciebie, a nie zbyt daleko z przodu, gdzie mogą cię spowolnić. Możesz także poprawić swoją technikę biegu, angażując całe ciało, z ramionami poruszającymi się w przeciwnych kierunkach do nóg, biegnąc na palcach i maksymalizując czas spędzony w fazie lotu, gdy obie stopy są w powietrzu. Wykorzystanie właściwych technik biegania pomaga mięśniom generować więcej siły i współpracować, co umożliwia szybsze bieganie.
Im więcej ćwiczysz daną czynność, tym lepiej sobie w niej radzisz. W miarę jak zwiększa się twoja zdolność do szybkiego biegania, postaraj się wyzwolić jeszcze większą prędkość.
Początek formularza
Jak trenować, aby biegać szybciej – obalamy mity!
Być może słyszałeś, jak twoi znajomi rozmawiają o sposobach na zwiększenie swojej prędkości albo przeszukałeś internet w poszukiwaniu porad dotyczących szybszego biegania. Czas więc obalić niektóre z tych mitów.
Mit 1: Aby trenować na zwiększenie prędkości, musisz biegać tak szybko, jak potrafisz. To nieprawda!
Nie jest konieczne, abyś biegł tak szybko, jak potrafisz, aby stać się szybszym. W rzeczywistości pomaga to robić krótkie przerwy na odpoczynek między aktywnościami, podczas których wykonujesz sprinty.
Mit 2: Musisz podnosić ciężkie ciężary, aby stać się szybszym. Fałsz!
Trening siłowy funkcjonalny polega na wykonywaniu ćwiczeń, które pomagają poprawić konkretne ruchy. Obejmują one korzystanie z średnich ciężarów lub wyłącznie z oporu własnej wagi ciała. Wykonywanie desek, wykroków, stepów lub przysiadów skocznych to doskonałe przykłady. Te aktywności skupiają się na mięśniach, które odgrywają ważną rolę podczas biegania.
Mit 3: Aby stać się szybkim biegaczem, musisz wcześnie specjalizować się w bieganiu. Fałsz!
Wybór jednej aktywności do skoncentrowania się na niej we wczesnym życiu może faktycznie ograniczyć twoją zdolność do rozwoju jako szybkiego biegacza. Wykonywanie różnorodnych aktywności fizycznych może pomóc w rozwoju nowych umiejętności, które poprawią twoje bieganie. Na przykład ruchy i wytrzymałość wykorzystywane w piłce nożnej mogą przekładać się na zdolność do szybszego biegania.
Mit 4: Trening nie może być zabawą. Fałsz!
Programy treningowe mogą przybierać różne formy. Możesz grać w biegowe gry ze znajomymi, ćwiczyć szybkie ruchy stóp korzystając z drabinki agility lub tworzyć tor przeszkód. Nic nie motywuje tak do treningu jak zdrowa rywalizacja. Najważniejsze jednak jest to, aby czerpać radość z treningu i regularnie uczestniczyć w aktywnościach, które wspierają szybkość biegu.
Tak więc, czy chcesz być następnym Usainem Boltem, czy po prostu wygrać wyścig ze znajomym, pamiętaj, że przy odrobinie szczęścia genetycznego i ciężkiej pracy, wszystko jest możliwe.