Nieliczne badania, które próbowały zbadać, czy matki rzeczywiście cierpią na utratę pamięci w czasie ciąży i w okresie poporodowym, nie znalazły znaczących różnic w zdolnościach kobiet, które mają dzieci w porównaniu z kobietami bezdzietnymi, według autorów nowego artykułu, dr Clare McCormack, dr Bridget L. Callaghan i dr Jodi L. Pawluski.
Ale zapytaj nowe mamy i 8 na 10 powie, że doświadczyły utraty pamięci i mgły mózgowej popularnie charakteryzowanej jako „mózg mamy”.
Dlaczego więc badania nie znajdują tego, czego doświadcza tak wiele kobiet?
Jednym z powodów, autorzy wyjaśniają, może być spokój i cisza w laboratoriach, gdzie większość badań jest wykonywana. Bez krzyczących dzieci i długiej listy zadań do wykonania tuż przed nimi, myślenie staje się łatwiejsze, a mamy radzą sobie równie dobrze jak kobiety bez dzieci.
Inny możliwy powód: „mózg mamy” nie jest prawdziwy, a ludzie są po prostu szybcy w osądzaniu. Zwykły poślizg umysłu u często przepracowanej i pozbawionej snu mamy jest natychmiast nazywany „mózgiem mamy” przez społeczeństwo, które oczekuje, że zdolności poznawcze kobiet spadną po urodzeniu dzieci. Kobiety również mogły nauczyć się używać tego terminu, aby poradzić sobie z niemożliwościami nowego macierzyństwa. Wyśmiewanie się z tego i nazywanie tego „mózgiem mamusi” może być wołaniem o pomoc przez mamy, które nie czują wsparcia.
Wreszcie, badania mogą nie znajdować tego, czego doświadcza tak wiele kobiet, ponieważ naukowcy mogą po prostu zadawać niewłaściwe pytania.
Próbując znaleźć rzekomą utratę funkcji mózgu, jakiej mogą doświadczać kobiety po urodzeniu dzieci, można przeoczyć niezwykłą adaptację i przekształcanie połączeń neuronowych zachodzące w mózgach kobiet, aby przygotować je do ogromnego zadania, jakim jest rodzicielstwo.
Kiedy mamy są poddawane badaniom, które dokładniej naśladują rzeczywistość ich nowych okoliczności, osiągają lepsze wyniki niż kobiety bez dzieci. Testowanie matek na zadaniach rodzicielskich wykazało, że wykazały one wzrost w nauce i ogólną poprawę pamięci długoterminowej, wyjaśnili autorzy.
Tego typu badania - te, które zaczynają się od zrozumienia, jak złożone, zajęte i dynamiczne są mózgi nowych i oczekujących matek – mają największy potencjał, aby naprawdę zrozumieć, co się dzieje, gdy kobiety stają się matkami, mówią autorzy. Do tego czasu mają jedną wiadomość: Przestańcie nazywać to „mózgiem mamy”.