Potrzeba miłości może nie zmieniła się przez wieki, ale wzrost popularności aplikacji randkowych zmienił sposób, w jaki niektórzy do tego dążą. Obrazy Maskot/Getty
Ten instynkt jest tak istotny i zakorzeniony głęboko w naszych mózgach, jak powiedziała Fisher, że znajduje się dokładnie obok obwodów kontrolujących niektóre z naszych najbardziej podstawowych funkcji. „Mała fabryka, która wytwarza dopaminę, dającą uczucie miłości romantycznej - nazywaną obszarem przykomorowym przyśrodkowym lub VTA - znajduje się tuż obok obszaru, odpowiedzialnego za pragnienie i głód”, powiedziała CNN Głównemu Korespondentowi Medycznemu, dr Sanjayowi Gupte, w swoim podcaście Chasing Life.
„Ten obszar jest znacznie poniżej kory, gdzie powstają myśli, znacznie poniżej obszarów limbicznych odpowiedzialnych za emocje. Znajduje się w podstawowej części mózgu związanej z motywacją, pragnieniem, skupieniem, optymizmem”, powiedziała Fisher. „Pragnienie i głód utrzymują cię przy życiuj. Miłość romantyczna skłania cię do utworzenia związku i przekazania swojego DNA kolejnemu pokoleniu”.
Chociaż nasza potrzeba miłości może nie zmieniła się przez setki tysięcy lat, narzędzia do jej znalezienia tak, zwłaszcza z nadejściem i powszechnością aplikacji randkowych. W 2005 roku Match.com zatrudniło Fisher, aby rozwikłała tajemnicę, dlaczego ludzie są przyciągani do konkretnych osób i jak to przewidzieć. Użyła do tego nauk ścisłych, przeprowadzając obrazowanie rezonansu magnetycznego funkcjonalnego, aby zagłębić się głęboko w układy nerwowe związane z tymi stanami. „Ja i moi koledzy umieściliśmy ponad 100 osób w skanerze mózgu przy użyciu fMRI i badaliśmy układ nerwowy związany z miłością romantyczną i przywiązaniem”, powiedziała. Skoncentrowała się na czterech systemach mózgowych: dopaminie, serotoninie, estrogenie i testosteronie.
Na podstawie tych badań opracowała Fisher Temperament Inventory - test osobowości, który ocenia uczestników na podstawie tych czterech systemów mózgowych i mapuje je na cechy osobowości, dzieląc ludzi na kategorie odkrywców, budowniczych, negocjatorów i dyrektorów. Fisher użyła potem tych informacji, aby zrozumieć, kto jest do kogo przyciągany. Pomysł polegał na tym, że znajomość swojej kategorii może pomóc lepiej zrozumieć, z kim możesz być najbardziej zgodny. Czy więc atrakcja, pragnienie i zgodność naprawdę mogą być przewidywane przez algorytmy używane przez aplikacje randkowe?
„To jest tak skomplikowane, ale ostatecznym wnioskiem jest to, że widzimy pewne wzorce”, powiedziała Fisher. „Są wzorce osobowości, są wzorce w naturze, są wzorce w kulturze. I tak, myślę, że mogę przynajmniej przedstawić kogoś komuś, kto jest lepszą możliwością”.
Fisher przedstawiła kilka wskazówek, jak zwiększyć swoje szanse na znalezienie tej „lepszej możliwości”.
Zrozumienie celu aplikacji
Te aplikacje nie są dokładnie aplikacjami randkowymi.
„Wszystko, co robią, to cię wprowadzają i tyle”, powiedziała Fisher, dodając, że woli nazywać je „aplikacjami wprowadzającymi”, ale żartobliwie przyznaje, że termin prawdopodobnie nie przyjmie się. „A potem zależy od ciebie, aby wyjść, spotkać się z tą osobą. A ludzki mózg jest - my jesteśmy - zbudowani, aby próbować zrozumieć, kim ktoś jest”.
Mniej zdecydowanie znaczy więcej
Nie przedłużaj korzystania z aplikacji. Twój mózg nie jest do tego przystosowany.
„Mózg, jak wiesz, jest zbudowany, aby radzić sobie z około pięcioma do dziewięciu wyborami”, powiedziała Fisher. „A potem jest to przeciążenie poznawcze - lub to, co nazywane jest paradoksem wyboru - i nic nie wybierasz. Po prostu jesteś przeciążony i nie wybierasz nic”. Radziła: "Po spotkaniu z dziewięcioma osobami - i mam na myśli spotkanie, czy to przez rozmowy wideo, czy osobiście - zatrzymaj się, wyjdź ze strony”.
Nie bój się zagadać
Czy to osobiście czy poprzez rozmowę wideo, dowiedz się lepiej co najmniej o jednej z tych pięciu do dziewięciu osób. „Istnieją sprawdzone dane psychologiczne, że im bardziej poznajesz kogoś, tym bardziej możesz go polubić i tym bardziej możesz myśleć, że jest podobny do ciebie”, powiedziała. Przez 12 lat Fisher prowadziła badanie Singli w Ameryce, ankietę opartą na postawach i zachowaniach wziętych z demograficznie reprezentatywnej próby 5000 tys. singli w USA w wieku od 18 do 98 lat, finansowaną przez Match. Zawiera pytanie: Czy kiedykolwiek spotkałeś kogoś, kogo początkowo uważałeś za nieatrakcyjnego, a ostatecznie się w nim zakochałeś? W ubiegłym roku 49% odpowiedziało: „Tak”. Początkowo zaczęli spotykać się z kimś, kogo nie uważali za atrakcyjnego, a ostatecznie ... szaleńczo się zakochał”, „Musisz dać szansę mózgowi”.
Znajdź powody, by powiedzieć „tak”
„Mózg jest zbudowany, aby pamiętać negatywne rzeczy,” powiedziała Fisher, nazywając to mechanizmem przetrwania. ,,Więc gdy wchodzisz na te strony do poznawania ludzi i właśnie spotkałeś kogoś, masz bardzo mało informacji o nich. Analizujesz te informacje", powiedziała. „I powiesz sobie: „On lubi koty, a ja lubię psy. To nigdy nie zadziała!” Albo „nosi te dziwaczne brązowe buty. Nigdy nie mogę go przedstawić moim przyjaciołom”.
„Spróbuj myśleć o powodach, by powiedzieć tak”, powiedziała Fisher.
Nie śpiesz się bądź szczęśliwy
Poświęć czas na poznanie zarówno siebie, jak i potencjalnych partnerów. „Każda część cyklu życiowego zwalnia”, powiedziała Fisher. „Dzieciństwo się wydłużyło. Młodość się wydłużyła. Średni wiek się wydłużył. I starość się wydłużyła. Są one rozłożone”. Członkowie pokolenia Z i milenialsi odkładają ślub na późniejszy okres niż poprzednie pokolenia, dając sobie czas na odkrycie, kim są, czego chcą i czego nie chcą, powiedziała Fisher. Nazwała ten proces „wolną miłością”.
„Mają długi okres 'wolnej miłości', podczas którego próbują (ludzi)", powiedziała. „Okazuje się, że im później się żenisz, tym bardziej prawdopodobne jest, że zostaniecie razem. Im dłużej zaloty, tym później wychodzisz za mąż, tym bardziej możliwe jest, że zostaniecie razem. I dokładnie to obserwujemy”.