Zdjęcie: Thossaphol/iStockphoto/Getty Images
Praca nad rozwijaniem mózgu w pracy może przynieść korzyści nie tylko w karierze zawodowej, ale także chronić funkcje poznawcze i zapobiegać demencji w miarę starzenia się, jak wynika z nowego badania. Posiadanie rutynowej pracy z niewielką stymulacją umysłową w wieku 30, 40, 50 i 60 lat wiązało się z 66% wyższym ryzykiem łagodnego upośledzenia poznawczego i 37% większym ryzykiem demencji po 70. roku życia, w porównaniu do posiadania pracy z wysokimi wymaganiami poznawczymi i interpersonalnymi. „Nasze wyniki pokazują wartość posiadania zawodu wymagającego bardziej złożonego myślenia jako sposobu na utrzymanie pamięci i myślenia na starość”– powiedział główny autor, dr Trine Edwin, badacz w Szpitalu Uniwersyteckim w Oslo w Norwegii. „Miejsce pracy jest naprawdę ważne w promowaniu zdrowia poznawczego.” Lata spędzone w szkole pomogły przeciwdziałać wpływowi rutynowej pracy, ale nie całkowicie, powiedział Edwin. Na przykład ukończenie studiów zmniejszyło wpływ rutynowej pracy o około 60%, ale nie całkowicie nie eliminowało ryzyka. „Aktywne zaangażowanie w życie, utrzymywanie poczucia celu, uczenie się nowych rzeczy i pozostawanie aktywnym społecznie to potężne narzędzia do ochrony przed spadkiem funkcji poznawczych wraz z wiekiem”– powiedział dr Richard Isaacson, dyrektor badań w Instytucie Chorób Neurodegeneracyjnych na Florydzie, w e-mailu. „Podobnie to badanie pokazuje, że bycie zaangażowanym poznawczo w pracy może również mieć głębokie korzyści w walce z demencją” – powiedział Isaacson, który nie brał udziału w nowym badaniu. „Tak jak możemy wykorzystać ćwiczenia fizyczne do rozwijania i utrzymywania naszych mięśni, ćwiczenie mózgu poprzez bardziej angażujące zadania zawodowe i ciągłe interakcje z kolegami również wydaje się pomagać w zapobieganiu demencji”.
Rutynowe prace są często powtarzalne
Badanie opublikowane w środę w „Neurology”, czasopiśmie Amerykańskiej Akademii Neurologii, analizowało dane zdrowotne i zawodowe 7000 Norwegów, którzy byli śledzeni od wieku 30 lat aż do przejścia na emeryturę w wieku 60 lat. „Wiele innych badań na ten temat badało tylko najnowsze prace, które ludzie mieli” – powiedział Edwin – „ale dzięki narodowej bazie danych, jaką mamy w Norwegii, byliśmy w stanie śledzić ludzi przez większość ich życia.” Aby przeprowadzić analizę, Edwin i jej zespół zaklasyfikowali wymagania poznawcze 305 zawodów w Norwegii. Rutynowe prace, które nie były klasyfikowane jako „chroniące poznawczo”, często obejmowały powtarzalne zadania manualne i umysłowe, takie jak prace w fabryce i księgowość. „Większość osób wykonujących rutynowe prace w naszej próbie to byli sprzątacze, dozorcy, pracownicy budowlani i listonosze” – powiedział Edwin. Bardziej wymagające poznawczo prace nie opierały się na rutynowych zadaniach, nawet jeśli czasami wymagały powtarzalności. Codzienne obowiązki częściej obejmowały kreatywne myślenie, analizowanie informacji, rozwiązywanie problemów i wyjaśnianie pomysłów oraz informacji innym. Umiejętności interpersonalne, takie jak coaching czy motywowanie innych, są również wymagane w tego typu pracach stymulujących umysłowo. „W tej grupie byli prawnicy, lekarze, księgowi, inżynierowie techniczni i osoby pracujące w służbie publicznej, ale najczęstszym zawodem było nauczanie”– powiedział Edwin. „Nauczyciele mają wiele interakcji z uczniami i rodzicami i muszą wyjaśniać oraz analizować informacje. To nie jest tak rutynowe”.
„Jeśli nie używasz, tracisz”
Wiele osób w badaniu pozostawało w pracach o tym samym stopniu złożoności przez całe swoje życie zawodowe. Ta konsekwencja była siłą badania, ponieważ pozwoliła badaczom na badanie wpływu rodzaju pracy w czasie, powiedział Edwin. Badanie nie mogło jednak uwzględnić różnic w obowiązkach w ramach konkretnej kategorii pracy. „Jak mówią, jeśli nie używasz, tracisz. Podobnie jest z zaangażowaniem poznawczym przez całe życie”– powiedział Isaacson. „Spekulowałbym, że osoby zagrożone chorobą Alzheimera dobrze by zrobiły, korzystając z możliwości awansu zawodowego, ucząc się nowych zadań zawodowych i doskonaląc swoje umiejętności w pracy przez pewien czas. Dalsze badania pomogą wyjaśnić, które konkretne działania mają największe korzyści dla zdrowia mózgu” – dodał. Przyjęcie stylu życia zdrowego dla mózgu, takiego jak stosowanie diety śródziemnomorskiej, ograniczenie alkoholu i rzucenie palenia, monitorowanie czynników ryzyka naczyniowego, takich jak wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca i wysoki poziom cholesterolu, regularne ocenianie i leczenie utraty słuchu i wzroku, a także „zapewnienie odpowiedniego snu i zarządzanie stresem, mogą pomóc ludziom zahamować spadek funkcji poznawczych”– powiedział.