Zdjęcie: eu.usatoday.com
Są one różne, zależnie od kraju: Niemcy lubią stewię, Meksyk ceni sobie agawę, Japonia używa mizuame („wodny cukierek”), Republika Środkowafrykańska słodzi jedzenie miodem, a Stany Zjednoczone konsumują znacznie więcej białego cukru niż inne kraje. Z kolei w Wielkiej Brytanii słodzik, który jest bardzo długo na topie – zyskując cały czas rosnącą popularność w innych partiach świata – to złocisty syrop.
Czym jest złocisty syrop?
Jest to gęsty, bursztynowo-złoty syrop, kolorem i wyglądem podobny do syropu klonowego, lecz konsystencją bardziej przypomina miód oraz ma swój specyficzny smak. Poza słodyczą, złocisty syrop posiada też „maślany, jakby karmelowy posmak”, mówi Kate Zeratsky, dietetyk i specjalista od żywienia w klinice Mayo w Rochester, w Minnesocie.
Są dwa rodzaje tej melasy: czarna i jasna. Czarna melasa jest mocniejsza w smaku, gorzko-słodka, z kolei jasna wersja to ta nazywana złocistym syropem. Jest o wiele popularniejszą opcją. Nikt inny, jak sam czarodziej Harry Potter odniósł się do słynnego złocistego syropu. „W serii Harry Potter ulubionym deserem Harry’ego była tarta melasowa, którą wytwarza się z kruchego ciasta i nadzienia zrobionego z jasnej melasy”, tłumaczy Jen Messer, specjalista od żywenia i dietetyk Jen Messer Nutrition.
Jasna melasa, czy też złocisty syrop, jest produktem ubocznym rafinacji cukru wytwarzanego z sacharozy, tj. białego cukru. Sacharoza składa się z dwóch cukrów prostych: glukozy oraz fruktozy i żeby wyprodukować złocisty syrop „sacharoza jest inwertowana, w wyniku czego łączenie pomiędzy glukozą i fruktozą zostaje zerwane”, tłumaczy Messer. Kwasek cytrynowy, a także ciepło pomagają w tym procesie, a jego produktem jest „mieszanina cząsteczek glukozy oraz fruktozy z pozostałościami sacharozy w roztworze”, mówi Messer.
Złocisty syrop na skalę komercyjną produkuje parę przedsiębiorstw, lecz Lyle’s Golden Syrup jest jedną z popularniejszych marek, między innymi też dzięki jej długiemu istnieniu na rynku. Jest wpisana w Księdze Rekordów Guinessa jako najdłużej istnieją marka – ich opakowania zachowały niemalże niezmienny wygląd od 1885 roku.
Pod jaką nazwą złocisty syrop jest znany w Ameryce?
Podczas gdy złocisty syrop jest powszechnie znany w Europie, Messer mówi, iż nabiera popularności w Australii, Nowej Zelandii i w innych miejscach. Tam, gdzie nie można go kupić, robi się go według domowej receptury, której podstawą są cukier, woda i kwasek cytrynowy.
W Ameryce jednym z najpowszechniejszych odpowiedników złocistego syropu jest syrop kukurydziany. Można go znaleźć w amerykańskich spiżarkach, tak jako samo powszechnie jak w brytyjskich złocisty syrop. „Podstawową różnicą pomiędzy tymi dwoma syropami jest sama ich produkcja - stwierdza Zeratksy – syrop kukurydziany wytwarza się z mąki kukurydzianej, z kolei złocisty syrop z cukru”.
W USA złocisty syrop sprzedaj się zazwyczaj pod nazwą „jasna melasa”, ale nie jest łatwo dostępny w sklepach. W przepisach melasa i jasna melasa są używane zamiennie, jako że ich konsystencja oraz smak są bardzo podobne.
Czy złocisty syrop to najlepszy wybór spośród syropów słodzących?
Podobnie jak syrop kukurydziany, melasy i inne płynne słodziki, złocisty syrop nie ma zbyt dużej wartości odżywczej. „Złocisty syrop to tak naprawdę cukier w płynnej formie, więc tak też trzeba go traktować – jako cukier dodany”, mówi Jill Weisenberger, dietytk z Virginii, autorka „Prediabetes: A Complete Guide”.
Agencja Żywności i Leków (FDA) na podstawie diety 2 000 kcal stwierdza, że dzienny limit dla cukrów dodanych powinien wynosić nie więcej niż 50 gram, czyli około 12 łyżeczek. American Heart Association rekomenduje mniejszą ilość. „Złocisty syrop zazwyczaj jest używany w tradycyjnych przepisach, jednak wciąż jest to słodzik, a nadmierne spożywanie jakiekolwiek cukru dodanego może skutkować problemami zdrowotnymi takim jak wzrost wagi i zwiększenie ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2 bądź chorobami serca - przekazuje Messer – najważniejsze, aby każdy słodzik, również złocisty syrop stosować z umiarem”.