Walka nad Bzdurą trwa w najlepsze!

W mediach wszelakich toczy się nieustanna wojenka, podsycana chorymi namiętnościami. Polityka, światopogląd, nietolerancja. Moda i lans. Bezmyślny. Nieważne, czy mądrze. Byle głośno i z przytupem! W tle pieniądze i sprzedaż wątpliwej jakości produktów. Zero pokory.

Na pierwszy plan wysuwa się ''pomnikomania''. Komu potrzebne są i do czego niezliczone bryły ze spiżu oraz innych surowców? Niedawno w Tarnowie, opodal wspaniałego dworca, uraczono tubylców i przyjezdnych kolejnym popiersiem Lecha Kaczyńskiego. Dobrze, iż nie na koniu, bo kto uprzątałby łajno spod ogona? Biedne miasto i bez tego nie potrafi podołać najpilniejszym potrzebom. Znamienne, że nawet w tym mateczniku PiS-u, inicjatywę budowy pomnika narzucono odgórnie. Władze grodu zachowały powściągliwość. Czytam, że w Książu czy Wałbrzychu, z oporem decydentów spotyka się decyzja tamtejszej społeczności, aby szkołę nazwać imieniem księżnej Daisy. Lokalni kacykowie forsują Jana Pawła II. Gdzie oni byli, kiedy papież-Polak nawoływał do zaniechania tego typu praktyk? Ten święty człowiek, zgodnie z głoszoną przezeń nauką, prosił rodaków o pomniki w sercach. O to, co niewidoczne, lecz odczuwalne. O odnowę ducha, nie materii. Księżna Daisy zapisała się dobroczynnością w tamtych stronach i pięknie, że ludzie o tym pamiętają. Choć nie była matką-Polką... Ojciec Święty jest dla Polaków postacią uniwersalną, aczkolwiek szukając jakiegoś adresu, nie chciałbym pewnego dnia stanąć na rozstajach alei Jana Pawła i ulicy Karola Wojtyły... Umiar trzeba znać we wszystkim! Dalsza lektura medialnych doniesień nie przynosi pokrzepienia. Znana z ''katolickiej miłości bliźniego'' krakowska kurator oświaty poinformowała, że tylko modlitwa różańcowa może ocalić ojczyznę... Przed czym? Widać mało się dotąd modlono, skoro głupoty i pychy władzy niebiosa nam nie oszczędziły! Ilekroć patrzę na fotkę Barbary Nowak, jestem przekonany, że kiedyś była piękną i seksowną dziewczyną. Może nawet uśmiechać się potrafiła? Można bowiem walczyć z przejawami seksualności, a czas i tak wszystkich... posunie. Niektórych, jak widać, nawet gwałci... Nad wyraz aktywna pani kurator wielokroć ujawniała zawartość zakamarków swego umysłu. Przeszła samą siebie, postulując karanie masturbacji więzieniem. Abstrahując od powyższych demonów, trawiących panią Nowak, tym razem niesmak wzbudza hejt, autorstwa ''modnych i nowoczesnych Europejczyków'', szydzących z nawoływania do modlitwy. W tym miejscu wołam: stop! Każdemu wolno wierzyć lub nie, ale szyderstwo z czyichś świętości nie przystoi! Dlatego mierzi mnie również medialny rozgłos apostazji niejakiego Dawida Podsiadły. Wykonawcy jednego dobrego utworu. Nowych pomysłów na szlagier brak. Płyty wszak jakoś trzeba sprzedać... Ten chłopiec postanowił zatem zagrać na innej strunie. Wyczuwając kierunek wiatru, wykonał pusty gest promocyjny, w myśl powiedzenia: na złość mamie odmrożę sobie uszy... Kościół katolicki uszczerbku raczej nie poniesie. Rozumiem potrzebę młodego artysty, ponieważ mnie także wkurwia mentalność i gros poczynań funkcjonariuszy tej instytucji. Aliści przypominam, że apostazja – to wyrzeczenie się katolickiej wiary. Boga. Dzisiaj, zamożny i otoczony wielbicielami chłopiec, sam czuje się ''bogiem''. Nos podpowiada mi jednak, że pan Podsiadło w perspektywie śmierci, łacno zmieni zdanie. Z całym szacunkiem, ale więksi ''herosi'' przetarli ten szlak. Vide: generał Jaruzelski... Wyobraźnia umierającego skłania do zatroszczenia się o luksus na tamtym świecie. U ludzi opływających w przyziemny dostatek, zadufanych w sobie, dopiero u schyłku ziemskiej wędrówki. Toteż przyjdzie i czas na pana Podsiadłę. Poprosi o księdza. Jeżeli zdąży... Tymczasem walka na bzdury ma się dobrze...

Foto: Artur Gawle, Gazeta Krakowska