Lekcje wyciągnięte z epidemii grypy hiszpanki w 1918 r.

Zdjęcie: Brian Zecchinelli, wraz z korespondentką Marthą Teichner, przy pomniku upamiętniającym zmarłych podczas pandemii grypy w 1918 r. na cmentarzu Hope Cemetery w Barre, Vermont.

Spójrz na daty: 1890-1918; 1878-1918; 1896-1918 i 1917-1918. Każda osoba pochowana na tym zaśnieżonym zboczu w Barre stanie Vermont, zmarła w ciągu kilku dni lub tygodni od siebie. Brian Zecchinelli powiedział: „To uczy pokory”.

Prawie 200 osób zmarło tej jesieni podczas innej pandemii, tzw. grypy hiszpańskiej w 1918 roku.

Zecchinelli i jego żona, Karen, są teraz właścicielami pobliskiej restauracji Wayside. Stała się ona instytucją w Vermont. Dodaje: „Effie Ballou otworzyła Wayside w lipcu 1918 roku, a dwa miesiące później w Barre wybuchła pandemia”. Zecchinelli nigdy nie przestał myśleć o tym, jak mało wiedział o grypie z 1918 roku i o tym, że dziadek, którego nigdy nie poznał, był jedną z jej ofiar. Zmarł w wieku 35 lat, 10 października tego strasznego roku. Germinio Zecchinelli, podobnie jak wielu innych włoskich kamieniarzy, przeprowadził się do Barre, aby wydobywać granit i rzeźbić w nim nagrobki dla całego społeczeństwa (a często także dla siebie nawzajem, jak się okazało). 

Zecchinelli korespondentce Marthy Teichner powiedział: „Grypa hiszpanka jest często nazywana zapomnianą grypą. Gdyby to zależało od nas, to Germinio i wszyscy inni nie zostaliby zapomniani. Chcieliśmy zrobić coś, co upamiętni jego i 50 milionów innych osób, które zmarły na całym świecie”.

Ponieważ, ku jego zdumieniu, nigdzie nie było pomnika, mimo tak ogromnej liczby zabitych. Rzeczywiście, zapomniana pandemia.

Dlatego w 2018 roku, sto lat po fakcie, Zecchinelli zlecił jego wykonanie. Dodaje: „To niewiarygodne, że nic innego nie zostało zrobione”.

W wyniku tej pandemii zmarło sześćset siedemdziesiąt pięć tysięcy Amerykanów. W wyniku epidemii COVID zmarło prawie milion osób.

Czy historia czegoś nas nauczyła?

John Barry, naukowiec z Uniwersytetu w Tulane, który napisał definitywną historię grypy z 1918 roku, zatytułowaną Wielka grypa, powiedział: „Tym razem potwierdziła się lekcja z 1918 roku: mów prawdę”.

„Słyszano rzeczy w rodzaju (to dotyczy wirusa z 1918 roku): „To jest zwykła grypa pod inną nazwą”. Co oczywiście nią nie było. Jest jasne, że sam Trump świadomie mówił rzeczy, które nie były prawdą. Jak np. jego wypowiedź z 27 lutego 2020 r.: «To zniknie. Pewnego dnia, jak cud, zniknie»”.

A co zamieszanie związane z ciągle rozwijającą się nauką wpłynęło na zaufanie i przestrzeganie przepisów? Oświadczenie dr Anthony'ego Fauci z 8 marca 2020 r.: „Nie ma powodu, aby chodzić z maską” w porównaniu z poparciem Fauci z 29 października 2020 r. dla wspólnotowych protokołów COVID, „których sztandarowym elementem jest jednak noszenie maski”.

Barry twierdzi, że: „Zaufanie, prawda, wszystko to jest ze sobą powiązane”.

Teichner zapytał: „Czy wynik był taki sam wtedy i teraz?”.

„Cóż, najwyraźniej ludzie, którzy w przeciwnym razie mogliby żyć, zmarli w 1918 roku. I najwyraźniej wtedy ludzie nie uwierzyli w prawdę, gdy im ją powiedziano. Nie ma wątpliwości, że dezinformacja i aktywne ataki na szczepionki zabiły ludzi”.

Martha Lincoln, antropolog medyczny z Uniwersytetu Stanowego w San Francisco, uważa, że amnezja z 1918 roku powtarza się. Dodaje: „Już teraz zapominamy, nawet zanim pandemia się skończy. Już zapominamy o pandemii. Przewiduję, że w najlepszym razie czeka nas długa walka o to, czy będziemy pamiętać, tak naprawdę, w ogóle, a jeśli będziemy pamiętać, to jaka będzie ta pamięć”.

Lincoln podkreśla: „Na przykład nasza rozrywka jest jak jakiś równoległy wszechświat, w którym COVID jest niewidoczny lub od dawna nie istnieje”.

Nie wszyscy decydują się zapomnieć. W Barre, Vermont, samozwańczym centrum granitu na świecie, branża pomników przeżywa rozkwit. Zdaniem Roba Boulangera, który zarządza ogromną fabryką Rock of Ages: „Wzrost wynosi 25-30% w zależności od linii produktów. Myślę, że wszyscy krajowi producenci odnotowują wzrost. Ludzie kupują przedpremierowo, więc patrzą na swoją śmiertelność, prawda? Chcą zadbać o ostatnie przygotowania, zanim coś się stanie”.

Teichner zapytał: „Czy COVID ma na to wpływ?”.

„Och, absolutnie”.

Tęsknota za tym, by pamiętać i być pamiętanym, katalizatorem.

Kristin Urquiza podsumowała: „Myślę, że jeśli nie uda nam się odpowiednio upamiętnić tych, którzy zginęli w tej pandemii, to znaczy, że ludzie tacy jak mój tata i jego życie, nie miało znaczenia”. Nigdy nie zdążyła pożegnać się ze swoim ojcem, Markiem Urquizą, który zmarł 30 czerwca 2020 roku, odizolowany, pod respiratorem, w szpitalu w Arizonie. To było przed szczepionką. Liczba zachorowań rosła, ale Arizona otworzyła się na nowo.

Urquiza mówi: „Jasne, może powinien był odmówić spotkania z przyjaciółmi, aby uczcić «koniec» pandemii. Podano mu fałszywe informacje, na podstawie których dokonał wyboru, a to kosztowało go życie”.

Urquiza założyła organizację non-profit Marked by COVID, działającą na rzecz stworzenia stałych miejsc pamięci i ustanowienia Dnia Pamięci o ofiarach COVID. W Kongresie poparcie dla tej inicjatywy jest ograniczone. Powiedziała: „Nasi urzędnicy woleliby pójść dalej, a ja jestem tu po to, by powiedzieć, że nie pozwolimy wam na to”.

Barry powiedział: „Nie zdziwiłbym się, gdyby nie było tam zbyt wielu pomników”.

Teichner zapytał: „Ale co z milionami zmarłych? Czy oni są niewidzialni?”.

„Która partia weźmie za to odpowiedzialność?”. Śmieje się. „Podejmowane są próby utworzenia komisji COVID, na wzór komisji ds. 11 września, ale niestety nikt nie wydaje się chętny do ich przyjęcia”.

Dla Barry'ego wystarczającym usprawiedliwieniem powinna być grypa z 1918 roku. Dowód na to, ile kosztuje zapomnienie, jeśli chodzi o ludzkie życie.

Dodaje: „Będzie kolejna pandemia. Jeśli pozwolimy, aby nie wyciągnięto wniosków, które można by z tego wyciągnąć, to naprawdę jesteśmy głupcami”.