Chaos u zwycięzców Ligi Europy, szokująco często pudłujący Lewandowski – największe rozczarowania pierwszej części sezonu La Ligi

fot. GettyImages

Robert Lewandowski

fot. Oscar Del Pozo / AFP

Skoro wspomnieliśmy, że połowa tego sezonu L aLigi wybije wraz z końcem meczu Las Palmas z Barceloną, ciekawą kwestią pozostaje, czy będzie to ostatni w najbliższym czasie mecz Roberta Lewandowskiego w wyjściowym składzie.

Latem 2023 roku, Barcelona za kwotę 40 mln euro wykupiła z brazylijskiego Athletico Paranaense Vitora Roque. To szósty najdroższy transfer Blaugrany w obecnej dekadzie. 

18-latek do stolicy Katalonii trafić miał dopiero przed startem sezonu 2024/25, jednak w świetle rozczarowującej dyspozycji Lewandowskiego, Brazylijczyk już pod koniec grudnia został cofnięty z wypożyczenia.

Roque rozpoczął już treningi z pierwszą drużyną Barcelony. Oficjalna prezentacja wychowanka Cruzeiro miała mieć miejsce 3 stycznia, jednak w związku z problemami z rejestracją zawodnika, ta została przesunięta na 5 stycznia.

Dość surowe przepisy La Ligi nie pozwalają na przekroczenie budżetu płacowego. Szefowie Barcelony myśleli, że w związku z absencją Gaviego do końca sezonu, zaoszczędzona z tego tytułu kwota pozwoli pokryć koszty związane z utrzymaniem Roque’go.

Włodarze klubu mocno się jednak przeliczyli, a w dodatku pojawił się spór z przedstawicielami La Ligi dotyczący przesłania odpowiednich dokumentów na czas. Początkowo bowiem, Barcelona dostała warunkową zgodę na rejestrację 18-latka jeszcze podczas zimowego okienka.

W związku z tymi perturbacjami, istnieje duże prawdopodobieństwo, że wychowanek Cruzeiro nie zadebiutuje w czwartkowym meczu z Las Palmas. Nie mówiąc już o występie w pierwszym składzie.

Wyjazdowy mecz z drużyną z Wysp Kanaryjskich może być za to ostatnią szansą dla Lewandowskiego na podtrzymanie miejsca w wyjściowej jedenastce. Król strzelców poprzedniego sezonu LaLigi ma bowiem zaledwie 9 bramek na koncie po 21 rozegranych meczach.

W poprzednim sezonie, Polak do tego progu dobił już po pierwszych 5 meczach w koszulce Barcelony. W tegorocznej edycji Ligi Mistrzów, 35-latek zdobył zaledwie jedną bramkę w 5 występach. To już 13. sezon w tych rozgrywkach z udziałem Lewandowskiego i tylko raz miał on tak słaby wynik po zakończeniu fazy grupowej.

Sezon 2011/12 był dla Lewandowskiego pierwszym w rozgrywkach Champions League i po 6 meczach fazy grupowej miał on na koncie jedno trafienie. Jego Borussia Dortmund zakończyła zmagania w tamtej edycji Ligi Mistrzów na etapie grupowym.

W lidze hiszpańskiej, Lewandowski zdobył 8 goli w 16 meczach. Według modelu bramek oczekiwanych, współczynnik ten u Polaka wynosi 11,66. Spośród wszystkich zawodników występujących w La Lidze, 35-latek ma najwyższy współczynnik xG. 

Lewandowski jest zatem aż 3,66 bramek na minusie, co jest najgorszym wynikiem w lidze. Polak zdobywa także bramkę średnio co 160 minut. Aż 18 zawodników częściej wpisuje się na listę strzelców.

Kapitan reprezentacji Polski jest najczęściej uderzającym zawodnikiem w lidze. 35-latek oddaje średnio 3,6 strzałów, a średnia ich celność wynosi 1,5. Pod tym względem, większą celnością wykazuje się jedynie Inaki Williams z Athletiku Bilbao, który w meczu oddaje średnio 1,6 uderzeń na bramkę.

Z drugiej strony jednak, Lewandowski zmarnował najwięcej uderzeń spośród wszystkich zawodników w lidze. Polak nie wykorzystał bowiem aż 15 okazji – o 3 więcej od drugiego w tym zestawieniu Samuela Omorodiona z Deportivo Alaves.

Rok 2024 będzie decydujący w kontekście dalszej przyszłości Lewandowskiego. Marcowe baraże o awans na Mistrzostwa Europy z pewnością zdeterminują, kiedy i czy już wkrótce 35-latek zakończy karierę w reprezentacji Polski.

Choć kontrakt Lewandowskiego z Barceloną obowiązuje do końca sezonu 2024/25, udane wejście Roque na arenę europejską może spowodować, że już latem klub rozważy sprzedaż Polaka. 

Na youtube’owym kanale ,,Meczyków’’, znany newsman, Fabrizio Romano mówił, że w letnim okienku, podobnie jak przed rokiem, po kolejne znane nazwiska ruszy Arabia Saudyjska. Letnie okienko z 2023 roku pokazało, że u Saudów wiek nie gra roli i są oni w stanie wyłożyć kilkadziesiąt milionów euro za zawodników, którzy są bliżej końca niż dalej. 

Tak, jak Bayern 1,5 roku temu zbił niezły interes sprzedając 34-letniego wówczas Lewandowskiego za 50 mln euro, tak Barcelona może chcieć odzyskać choćby część przeznaczonej na transfer Polaka.

Sevilla FC

fot. Mohammed Babra / EFE

Kiedy 21 marca 2023 roku Jose Luis Mendilibar przejmował znajdującą się na 14. miejscu w tabeli Sevillę, stał się on trzecim trenerem, który w sezonie 2022/23 miał za zadanie poprowadzić klub ze stolicy Andaluzji.

Po raz ostatni, taka sytuacja, by więcej niż dwóch szkoleniowców w ciągu jednego sezonu poprowadziło Sevillę miała miejsce w rozgrywkach 1997/98. Los Nervionenses znajdowali się wówczas po raz pierwszy od 23 lat na poziomie Segunda Division i dopiero rok później wrócili oni do elity.

Sevilla grą na najwyższym poziomie długo się nie nacieszyła, bowiem jako beniaminek od razu wróciła na zaplecze ekstraklasy. Jednak kiedy Los Nervionenses w sezonie 2000/01 wygrali rozgrywki Segunda Division i ponownie awansowali do elity, już nigdy jej nie opuścili.

W poprzednim sezonie jednak, po raz pierwszy od ponad dwóch dekad spadek realnie zajrzał drużynie z Andaluzji w oczy. Sevilla pięciokrotnie kończyła kolejkę na miejscu w strefie spadkowej. 

Najpoważniej zrobiło się po 17. kolejce, w której to Sevilla przegrała 1:2 z Gironą i znalazła się na przedostatnim miejscu w tabeli. Los Nervionenses mieli na koncie 15 punktów i prezentowali się lepiej jedynie od Elche, które po 17 meczach miało w dorobku 5 oczek i ani jednego zwycięstwa.

Choć Sevilla cały kręciła się w dolnej części tabeli, w późniejszym czasie już ani razu nie znalazła się w strefie spadkowej. Odkąd wraz z marcową przerwą reprezentacyjną stery w klubie z Ramon Sanchez Pizjuan przejął Jose Luis Mendilibar, Sevilla przez resztę sezonu była piątą najlepiej punktującą drużyną w lidze.

W 12 pozostałych kolejkach sezonu 2022/23, Sevilla zdobyła 21 punktów. W tym czasie, od Los Nervionenses lepiej punktowali jedynie Real Madryt, Real Sociedad, Villarreal oraz Atletico. Sevilla także do ostatniej kolejki miała szansę na 7. miejsce, premiujące grą w eliminacjach Ligi Konferencji Europy.

Ostatecznie, nie miało to już większego znaczenia, bowiem kilka dni przed ostatnią kolejką sezonu LaLiga, Sevilla sięgnęła po siódmy w historii puchar za zwycięstwo w Lidze Europy. Mimo zajęcia na koniec rozgrywek ligowych dopiero 12. miejsca, podopieczni Mendilibara zapewnili sobie udział w przyszłorocznej edycji Ligi Mistrzów.

fot. AttilaKisbenedek / AFP

W świetle tego sukcesu nie może jednak umknąć fakt, że Sevilla zajęła najniższe miejsce w La Lidze od czasu powrotu do elity w 2001 roku. Przez kolejne 21 sezonów w najwyższej klasie rozgrywkowej, Sevilla za każdym zajmowała miejsce w górnej części tabeli. 12. miejsce w sezonie 2022/23 było najniższym od rozgrywek 1999/00, okraszonych ostatnim w historii klubu spadkiem z LaLigi.

Surowe przepisy finansowego fair play w lidze hiszpańskiej zmusiły także Sevillę do pożegnania się z kilkoma kluczowymi zawodnikami. Na wypożyczenie do Nottingham Forest odszedł Gonzalo Montiel, którego trafienie w serii rzutów karnych przypieczętowało triumf nad Romą w finale Ligi Europy.

Najboleśniejsze okazało się jednak odejście Yassine’a Bounou, który podczas 5 lat pobytu w stolicy Andaluzji sięgnął dwukrotnie z Sevillą po puchar Ligi Europy. Za kwotę 21 mln euro marokański golkiper został sprzedany do saudyjskiego Al-Hilal.

W zamian, Sevilla na transfery przeznaczyła 32 mln euro i było to trzecie najsłabsze pod względem wydanych pieniędzy okienko w ciągu ostatniej dekady. Dla porównania, jeszcze 4 lata wcześniej Los Nervionenses na nowe nabytki przeznaczyli niemal 190 mln euro.

Sezon 2023/24 rozpoczął się od czterech porażek. Po trzech kolejkach, Sevilla jako jedyna nie miała na koncie ani jednego punktu i zajmowała ostatnie miejsce w tabeli. W międzyczasie, przytrafiła się także przegrana w Superpucharze Europy z Manchesterem City po serii rzutów karnych.

W pierwszych 13 meczach tego sezonu, Sevilla pod wodzą Mendilibara odniosła zaledwie 2 zwycięstwa – 1:0 z Las Palmas i 5:1 z Almerią. W Lidze Mistrzów zaś, Sevilla po dwóch seriach gier miała na koncie dwa punkty za sprawą remisów z Lens i PSV.

Remis 2:2 z RayoVallecano w 9. kolejce okazał się gwoździem do trumny Mendilibara. Władze klubu zdecydowały się na rozstanie z 62-latkiem, a w jego miejsce postawiono na Diego Alonso.

Dla Urugwajczyka Sevilla była dopiero pierwszym klubem w karierze trenerskiej na Starym Kontynencie. Do tamtej pory, Alonso pracował jedynie w Ameryce Południowej, Meksyku oraz USA. 48-latek był także świeżo po nieudanym mundialu w Katarze, w którym wraz z reprezentacją Urugwaju nie wyszedł nawet z grupy.

Włodarze Sevilli szybko przekonali się, że decyzja o zwolnieniu Mendilibara okazała się pochopna. Los Nervionenses pod wodzą Alonso odnieśli bowiem zaledwie dwa zwycięstwa, jednak żadne z nich nie miało miejsca ani w La Lidze, ani w Champions League.

Pod wodzą Urugwajczyka, Sevilla zdołała jedynie pokonać w Pucharze Króla występujące w V lidze Quintanar 3:0 oraz AtleticoAstorgę 2:0. W rozgrywkach ligowych zaś, Los Nervionenses w 8 meczach zanotowali 5 remisów i 3 porażki.

Przede wszystkim jednak, Sevilla po raz pierwszy w historii jej występów w Lidze Mistrzów zajęła ostatnie miejsce w grupie. Już przed finałową serią gier Sevilla straciła możliwość awansu do 1/8 finału Champions League, jednak wciąż miała szanse na grę w fazie pucharowej Ligi Europy.

Jednak w decydującym boju z Lens o 3. miejsce Sevilla przegrała 1:2 i już jesienią pożegnała się z europejskimi pucharami. Po raz ostatni, Los Nervionenses tak fatalnie na arenie międzynarodowej wypadli w sezonie 2011/12, kiedy to odpadli z rozgrywek Ligi Europy już w eliminacjach.

Przed przyjściem Alonso na Ramon Sanchez Pizjuan, Sevilla w Lidze Mistrzów zremisowała dwa pierwsze mecze grupowe. Pod wodzą Urugwajczyka, Sevilla przegrała wszystkie 4 mecze i po raz pierwszy w historii swojej historii występów w tych rozgrywkach nie odniosła ani jednego zwycięstwa w fazie grupowej.

Alonso pogrążyła domowa porażka 0:3 z Getafe w 17. kolejce, po której to Sevilla osunęła się na 17. miejsce, ostatnie bezpieczne miejsce w tabeli. Po tej klęsce, Los Nervionenses zrównali się punktami z otwierającą strefę spadkową Celtę Vigo.

fot. GettyImages

Władze Sevilli długo się nie zastanawiały i już dzień później ogłosiły Quique Sancheza Floreza nowym szkoleniowcem. Dla 58-latka był to powrót do hiszpańskiej ekstraklasy po 8-miesięcznej przerwie.

Sevilla wygrała pierwsze spotkanie pod wodzą madrytczyka, bowiem jego podopieczni pewnie pokonali na wyjeździe 3:0 Granadę. Kilka dni później ponieśli oni jednak wyjazdową porażkę 0:1 w zaległym meczu z Atletico.

Po 18 kolejkach, Sevilla zajmuje dopiero 16. miejsce w tabeli i od strefy spadkowej dzielą ją zaledwie trzy punkty. Rok 2024 Los Nervionenses otworzą domowym meczem z zajmującym 5. miejsce Athletikiem Bilbao. W czwartkowy wieczór, podopieczni Floreza powalczą o dopiero trzecie w tym sezonie zwycięstwo przed własną publicznością i zarazem pierwsze od 26 września. 

Poza starciem z Athletikiem, Sevillę w tym miesiącu czeka jeszcze wyjazdowy bój z największą rewelacją sezonu, zajmującą drugie miejsce Gironą. Prawdziwy sprawdzian przyjdzie jednak na przełomie lutego i marca, kiedy to Los Nervionenses w czterech kolejnych meczach zmierzą się z Atletico, Valencią, Realem Madryt oraz Real Sociedad.

Jeżeli podopieczni Sancheza Floreza obleją ten test, istnieje duże prawdopodobieństwo, że Sevillę po raz pierwszy od sezonu 1997/98 w ciągu jednych rozgrywek poprowadzi czterech szkoleniowców.