Zdjęcie: Haley Weaver
W wieku 5 lat Haley widząc, że jej rodzice wynajęli dla niej opiekunkę, zaczęła się martwić myślą, nigdy nie wrócą, co skłoniło ją do ciągłego obgryzania swoich paznokci aż do ich powrotu. Jej sposoby na radzenie sobie z owymi lękami zmieniały się wraz z nią, czasami negatywnie (jak kłamanie, żeby zaimponować gimnazjalnym rówieśnikom) a czasami pozytywnie (długie spacery na oczyszczenie umysłu). Osiem lat temu postanowiła także zacząć codziennie rysować, aby uspokoić swoje lękliwe myśli i przelać swoje uczucia w coś produktywnego.
Owe codzienne rysunki znalazły się na jej, obecnie dość popularnym, koncie na Instagramie, @haleydrewthis, gdyż Haley chciała nie tylko praktyki rysunkowej poza jej wyczerpującą dzienną pracą, ale także połączyć się z innymi ludźmi o podobnych doznaniach. Wszystkie te dzieła ostatecznie połączyły się w jej nową powieść graficzną, „Give Me Space but Don’t Go Far”.
Jej pierwsza książka wychodzi w okresie znacznego wzrostu w osobach ze stanami lękowymi, z którymi to nie wiedzą, jak sobie poradzić. Skutki stanów lękowych mają negatywny wpływ na wiele sfer codziennego życia, zaburzając sen, zakłócając nasze plany na życia i utrudniając nawiązywanie znajomości z innymi, a wszystko to potęguje wcześniejsze uczucia niepokoju i izolacji. Rodzice nastolatków oraz młodych dorosłych dotkniętych przez stany lękowe często martwią się o to jak ich dzieci radzą sobie tym problemem, ale niestety bezpośrednie pytania przynoszą niewiele wglądu w ten temat. Weaver ma nadzieję, że jej książka doprowadzi do zmiany społecznego postrzegania stanów lękowych i posłuży jako narzędzie do zainicjowania tych trudnych rodzinnych konwersacji.
Przeprowadziłam rozmowę z Weaver na temat jej stanów lękowych oraz jak jej nowa książka może dać osobom o podobnych problemach punkt startowy dla rozmów na ten temat. Poniższy wywiad został poddany delikatnej edycji oraz kondensacji dla jego przejrzystości.
CNN: Większość osób myśli, że ich życia byłyby lepsze, gdyby ich zmartwienia, lęki oraz niepewności całkowicie zniknęły. Nie wygląda jednak na to żebyś podzielała tą opinię. Dlaczego?
Haley Weaver: U podstaw stanów lękowych leży chęć bezpieczeństwa i ochrony- ochrony przed nieszczęściem, osądem, odrzuceniem i całą masą innych potencjalnych problemów! To powiedziawszy, stany lękowe nie zawsze operują na podstawie racjonalnych powodów, przez co najcięższą częścią radzenia sobie z nimi jest zaakceptowanie niepokoju wywołanego przez nie bez pozwolenia na to, żeby owy niepokój kierował każdą twoją decyzją. Moim celem jest więc dzielenie się wiedzą o tym jak ważne jest zaakceptowanie istnienia stanów lękowych w swoim życiu przy jednoczesnym budowaniu społeczności, która jest wstanie wspomagać swoich członków w ciężkich chwilach.
CNN: Czy bycie otwartą na temat różnych sposobów, zarówno tych pozytywnych jak i tych negatywnych, radzenia sobie ze stanami lękowymi na różnych etapach twojego życia było dla ciebie trudne?
Weaver: Oczywiście! Nie chce być zbyt meta, ale stany lękowe na temat dzielenia się moimi stanami lękowymi były obecne przez cały proces pisania mojej książki. Bałam się, że bycie otwartą na temat tych bolesnych i osobistych momentach z mojego życia ujawniłoby mój największy sekret: że tak naprawdę nie mam poukładanego życia ani zbytniej kontroli nad nim. Jednocześnie, większość mediów, które ze mną rezonują, nieważne czy to pamiętniki, filmy lub utwory muzyczne, oparte są na bardzo wrażliwym i otwartym sposobie przekazywania swojej fabuły lub wiadomości. Dlatego wiedziałam, że ta książka byłaby najbardziej efektywna gdybym była bezpośrednia na temat moich przeżyć ze stanami lękowymi i bardzo się cieszę, że właśnie tak uczyniłam. Odkąd opublikowałam moją książkę wiele osób skontaktowało się ze mną, żeby opowiedzieć mi o tym co odczuwali podczas czytania tych najbardziej wrażliwych rozdziałów. Naprawdę nie mogłam prosić o nic bardziej wspaniałego od życia.
CNN: Jakie pomyłki możemy najczęściej spotkać u rodziców dzieci ze stanami lękowymi?
Weaver: Uważam, że rodzice powinni przestać postrzegać stany lękowe jako po prostu przeszkodę na drodze do szczęścia ich dziecka, i zamiast tego powinni nauczyć je, aby zaakceptować owe lęki jako część samych siebie, część, która potrzebuje tyle samo troski i uwagi jak inne części ich ciała. Dodatkowo, należy pamiętać, że pomoc ze stanami lękowymi może się różnić w zależności od tego jak owe lęki się ujawniają- może to być pomaganie dzieciom w znalezieniu najlepszego sposobu na radzenie sobie z lękami. Może to być oparcie się o profesjonalną opinię lekarza. Nie ma jednego idealnego rozwiązania na stany lękowe, jedynie masa różnych technik and systemów wsparcia.
CNN: Które błędne przeświadczenie o stanach lękowych jest najbardziej popularne?
Weaver: To, że lęki są fundamentalnie negatywne. W rzeczywistości lęki po prostu chcą abyśmy szli przez życie ostrożnie. Dopiero gdy nasze lękliwe myśli przeszkadzają nam w naszym codziennym życiu powinniśmy poważnie zastanowić się, dlaczego lęki są tak poważne i rozważyć konsultacje z profesjonalistą w sprawach zdrowia psychicznego.
CNN: Jak możemy lepiej wspierać naszych bliskich zmagających się ze stanami lękowymi?
Weaver: Najlepiej zacząć od zapytania się ich czego dokładnie potrzebują. Kogoś kto ich wysłucha? Trochę walidacji? Kogoś na kim mogą się oprzeć w trudnych chwilach? Porady? To pomoże im poczuć, że istnieje dla nich bezpieczna przestrzeń i pozwoli im pomóc ci w wspieraniu ich. Jeśli ich lęki ingerują w ich zdolność do cieszenia się z życia, może być warto pomóc im w umówieniu się na wizytę ze specjalistą. Ja sama takowym nie jestem, ale moje doznania z terapią rozmowną oraz lekami przeciwlękowymi były niezwykle pomocne z kontrolowaniem moich lęków z dnia na dzień.
CNN: Twoje rysunki zawierają kolorową obsadę postaci związanych z przezwyciężaniem stanów lękowych. Czy masz wśród nich faworyta?
Weaver: Wszyscy mają specjalne miejsce w moim sercu. Mam jednak szczególną słabość do kłamcy, który zachęca mnie do kłamstw, aby przypodobać się moim rówieśnikom. Jest przezabawny, nawet jeśli jest kanciarzem. Bardzo kocham także Pisarza, który pomaga mi rozwiązać węzły zaplecione w moim mózgu przez lęki z każdym napisanym słowem.
CNN: Dla kogo przeznaczona jest twoja książka?
Weaver: Napisałam tą książkę dla kogokolwiek zmagającego się ze stanami lękowymi albo troszczącego się o taką osobę. Mam nadzieje, że skłonię moich czytelników do ponownego rozważenia jaką rolę lęki zajmują w ich życiach, oraz jak powinni do nich podchodzić. Ostatecznie, dzięki ciągłej opiece, ćwiczeniom oraz przemyślanym strategiom możemy nauczyć się jak trzymać nasze lęki w idealnym dystansie od nas; nie za blisko i nie za daleko.