Nastoletnie samobójstwa: Poważny problem zdrowia psychicznego

W 2019 roku Malezja miała najwyższe zgłoszone wskaźniki samobójstw wśród 15 do 29-letnich Malezyjczyków, z szacunkową liczbą 1,841 zgonów na 100 000 osób. To około pięciu zgonów każdego dnia.

W sumie 41% osób, które sięgnęły po pomoc, miało mniej niż 30 lat.

Wskaźniki samobójstw wśród nastolatków różnią się znacznie w zależności od wieku, płci i kultury.

Niektóre badania pokazują, że dziewczęta są dwukrotnie bardziej narażone na próby samobójcze niż chłopcy.

Inne badania wskazują, że szczyt zachowań samobójczych przypada na okres dojrzewania, szczególnie w wieku od 15 do 17 lat.

Czynniki ryzyka samobójstwa obejmują jedno lub więcej zaburzeń zdrowia psychicznego, impulsywność lub niepożądane wydarzenia życiowe, takie jak utrata bliskiej osoby, lub przewlekła choroba i używanie alkoholu.

Próby samobójcze często występują w odpowiedzi na stresory związane z wynikami w szkole, relacjami romantycznymi, presją rówieśników, konfliktem rodzinnym, trudnościami finansowymi, niepowodzeniami w nauce lub bólem fizycznym.

Chociaż niewiele badań dotyczyło tego, dlaczego niektóre nastolatki są bardziej narażone na zachowania samobójcze niż inne, naukowcy uważają, że pewne czynniki biologiczne, psychologiczne, środowiskowe i behawioralne zwiększają prawdopodobieństwo rozwinięcia myśli samobójczych i podjęcia próby samobójczej.

Należą do nich predyspozycje genetyczne, historia zaburzeń psychicznych, depresja, impulsywność, niska samoocena, używanie alkoholu, używanie narkotyków, słabe umiejętności radzenia sobie, narażenie na przemoc, zastraszanie, konflikt rodzinny, separacja/rozwód rodziców, mieszkanie poza domem, wiktymizacja przez rówieśników, brak przyjaciół, niepowodzenia w nauce i choroby fizyczne.

Wiele sygnałów ostrzegawczych dotyczących samobójstwa wśród nastolatków to także objawy poważnych zaburzeń depresyjnych.

Depresja często objawia się u nastolatków w podobny sposób jak u dorosłych – zmianami we wzorcach snu, apetytu i interakcji społecznych.

Nastolatki mogą być zaabsorbowane myślami o śmierci lub samookaleczaniu się.

Mogą zacząć unikać pracy w szkole lub zajęć, które wcześniej sprawiały im przyjemność.

Kiedy rodzice są zaniepokojeni zachowaniem nastolatka, naturalne jest, że odczuwają niepokój, zmartwienie, smutek, złość, frustrację, zakłopotanie lub poczucie winy.

Te emocje są normalną reakcją na posiadanie dziecka zmagającego się z problemami psychicznymi.

Ale kiedy próbujemy kontrolować ich uczucia, pogarszamy je.

W rzeczywistości, badania sugerują, że próby zarządzania negatywnymi emocjami – poprzez używanie stwierdzeń takich jak „jest w porządku” lub „poradzisz sobie” – mogą prowadzić do przekonania, że dziecko poniosło porażkę.

A samo to przekonanie może powodować jeszcze większy niepokój.

Oto, co możesz zrobić zamiast tego:

1. Wyraź swoje zaniepokojenie. Jeśli widzisz oznaki problemów, porozmawiaj o tym z nastolatkiem. Powiedz, jak się czujesz, i zadawaj pytania, aby dowiedzieć się więcej o tym, co się dzieje. Pomaga to utrzymać więź, a jednocześnie daje nastolatkowi przestrzeń do przetworzenia swoich myśli i uczuć.

2. Bądź szczery. Nie udawaj, że się nie martwisz. Powiedz coś takiego, jak „Martwię się o ciebie”. Nawet jeśli uważasz, że jesteś wspierający, lepiej być szczerym wobec kogoś, niż udawać, że wszystko jest w porządku.

3. Zaoferuj pocieszenie. Jeśli widzisz oznaki, że mają problemy z radzeniem sobie, zapytaj, czy czegoś potrzebują. Możesz nawet zrobić listę rzeczy, które zrobiłbyś, gdybyś był w ich butach.

4. Zachowaj spokój. Twoje słowa będą miały większe znaczenie niż twój ton.

5. Słuchaj. Staraj się zwracać uwagę na to, co mówią. Zadawaj pytania i pozwól im mówić.

6. Zachęcaj. Gdy zauważysz, że nastolatek się zniechęca, zachęcaj go do dalszych prób. Przypomnij mu, że są ludzie, którzy go kochają i akceptują takim, jakim jest.

Zapobieganie samobójstwom zaczyna się od rozmowy na ten temat. Wielu nastolatków boi się mówić o tym, co czuje, ponieważ nie chcą zranić niczyich uczuć.

Jednak podobnie jak dorośli, nastolatki potrzebują wsparcia i zrozumienia ze strony osób z ich otoczenia.

Jeśli zauważysz w zachowaniu nastolatka zmiany, które wydają się odbiegać od jego charakteru, zwróć na to uwagę.

Samobójstwo wśród nastolatków nie jest nieuniknione. Przy odpowiednim leczeniu większość osób, które doświadczyły depresji, całkowicie wraca do zdrowia, a istnieje wiele skutecznych metod leczenia depresji.

Możesz także zrobić wszystko, aby pomóc nastolatkowi poczuć się lepiej.

Upewnij się, że Twój nastolatek dostaje dużo snu, ćwiczeń i dobrego odżywiania. Unikaj narkotyków i alkoholu. Wspieraj i dodawaj otuchy.

Nie należy umniejszać znaczenia nastolatka ani się z niego wyśmiewać. Pamiętaj też, że mimo iż bardzo kochasz swojego nastolatka, nie możesz wszystkiego naprawić.

Nastolatek musi sam pracować nad swoim zdrowiem.

Być może będzie musiał nauczyć się umiejętności radzenia sobie z problemami, rozwijać relacje społeczne lub radzić sobie w trudnych sytuacjach.

Może to być przytłaczające, gdy nasz nastolatek zmaga się z problemami zdrowia psychicznego.

Ale jeśli jesteś w stanie podjąć działania, możesz coś zmienić.

Szukaj pomocy u specjalisty od zdrowia psychicznego, jeśli zauważysz zachowania samookaleczające.