Wilki prawdopodobnie były najlepszym przyjacielem człowieka jeszcze przed psami, jak ujawnia nowe badanie

Wilki mogą być również najlepszym przyjacielem człowieka, jak ujawnia nowe badanie. A przynajmniej mówi nam o tym, że wilki były najlepszym przyjacielem człowieka, zanim zamieniliśmy je w psy.

Naukowcy z mroźnej północy udowodnili, że wilki potrafią odróżnić obcych od ludzi, których znają, i okazują znacznie więcej uczucia tym, którzy są im znani. Co więcej, znajoma osoba może pomóc im uspokoić się w stresujących sytuacjach. Ich reakcje pokazują, że przywiązanie przed udomowieniem 15 000 lat temu mogło doprowadzić do powstania psów, które mamy dzisiaj.

Naukowcy przetestowali 10 wilków i 12 psów, aby sprawdzić, jak zachowywały się w dziwnych i stresujących sytuacjach. Wilki okazywały znanej im osobie więcej czułości, zbliżając się do niej i spędzając dłuższy czas na powitaniu. „Było bardzo jasne, że wilki, podobnie jak psy, wolały osobę znajomą od obcej”, powiedział dr Hansen Wheat, ekolog behawioralny z Uniwersytetu Sztokholmskiego w Szwecji i główny autor badania. „Ale co było być może jeszcze bardziej interesujące, to fakt, że podczas gdy psy nie były szczególnie dotknięte sytuacją testową, wilki już tak. One torowały sobie drogę do pomieszczenia, w którym przeprowadzono test. Jednak niezwykłe było to, że kiedy znajoma osoba, która była z wilkami przez całe ich życie, ponownie weszła do pokoju testowego, dane zachowanie ustało, wskazując, że znajoma osoba działała jako bufor stresu społecznego dla wilków". Odkrycie to zaprzecza idei, że przywiązanie psa do człowieka rozwinęło się dopiero po udomowieniu go przez człowieka.

Badanie, opublikowane w czasopiśmie "Ecology and Evolution", pokazuje, że to połączenie z ludźmi nie wyewoluowało specjalnie u psów. „Nie sądzę, aby kiedykolwiek wcześniej wykazano to w przypadku wilków, a to również uzupełnia istnienie silnej więzi między zwierzętami a znajomą osobą”, powiedział dr Wheat. Zespół wychowywał wilcze i psie szczenięta od dziesiątego dnia życia, a test odbył się, gdy miały one 23 tygodnie. „Wilki wykazujące przywiązanie skierowane do człowieka mogły mieć selektywną przewagę we wczesnych etapach udomowienia psów. Wraz z wcześniejszymi badaniami wnoszącymi istotny wkład w to pytanie, myślę, że obecnie należy zabawić się pomysłem, że jeśli zmienność w zachowaniu przywiązania kierowanego przez człowieka istnieje u wilków, zachowanie to mogło być potencjalnym celem dla wczesnych selektywnych nacisków wywieranych podczas udomowienia psów”.

Podobieństwa między psami i wilkami mogą nam powiedzieć coś o tym, skąd pochodzą zachowania, które widzimy u naszych psów. Dr Hansen Wheat i jej zespół na Uniwersytecie Sztokholmskim kontynuują swoją pracę, aby dowiedzieć się jeszcze więcej o podobieństwach i różnicach behawioralnych między wilkami i psami.