Badanie pokazuje, że ludzie uznają relację ze swoim psem za bardziej satysfakcjonujące niż z najlepszym przyjacielem

Zdjęcie: Freepik

Badanie przeprowadzone przez węgierskich naukowców pokazuję, że psy mogą pełnić wiele ról – od towarzysza dziecka po najlepszego przyjaciela

Naukowcy w badaniu odkryli — podkreślając specjalny status zwierząt — że psy nie są po prostu „futrzanymi dziećmi” ani najlepszymi przyjaciółmi, lecz jednak mieszanką obu tych ról.

Badanie sugeruję, że właściciele oceniają relacje z psami jakby były wystarczające lub bardziej wystarczające aniżeli ich najbliższa ludzka relacja. Naukowcy jednak nie stwierdzili, by więź właściciel-pies była silniejsza u osób ze słabszymi relacjami ludzkimi.

„Nasze wyniki pokazały, że ta więź nie zastępuję relacji międzyludzkiej, lecz oferuję coś innego – unikalną kombinację cech charakterystycznych do dopełnienia tego, co uzyskujemy z ludzkiej strony sieci społecznej” — powiedziała Borbála Turcsán, pierwsza autorka badania z Uniwersytetu Eötvös Loránd na Węgrzech. W artykulue opublikowanym w czasopiśmie Scientific Report, zespół opisał jak wykorzystał media społecznościowe w celu zrekrutowania 717 właścicieli psów w ciągu dwóch okresów: od kwietnia 2011 roku do lutego 2013 roku oraz od stycznia 2022 roku do grudnia 2023 roku. Około 20% uczestników miało dzieci, a około 80% z nich miała romantyczną drugą połówkę.

Zostali poproszeni o ocenienie relacji ze swoim zwierzakiem, dzieckiem, romantyczną połówką, najbliższym krewnym oraz najlepszym przyjacielem pod

względem 13 cech charakterystycznych wliczając w to towarzystwo, bliskość, niezawodność, satysfakcje oraz równowage sił.

Uczestnicy zostali zapytani o to jak często chronią i oglądają się za daną osobą, spędzają z nią miły czas, kłócą się i działają danej osobie na nerwach, tak samo, to jak pewni byli, że relacja będzie dalej trwać i kto był bardziej dominujący.

Zespół spostrzegł, że właściciele oceniali swoje psy w kategoriach towarzystwa oraz potrzeby opieki wyżej aniżeli swojego najbliższego krewnego, najlepszego przyjaciela oraz romantyczną połówkę, pomimo że doświadczyli mniej negatywnych interakcji ze swoim psem niż ze swoim dzieckiem, romantyczną połówką czy najbliższym krewnym.

Właściciele także ocenili swoje psy wyżej niż swoich najlepszych przyjaciół i najbliższych krewnych w obszarach obejmujących przywiązanie, niezawodność i wsparcie. Jednak sprawa wygląda inaczej w przypadku bliskości, w której to romantyczna druga połówka górowała nad psowatymi.

Odnotowali oni także lepszą relacje satysfakcji z psami aniżeli ze swoimi najbliższym krewnym czy najlepszym przyjacielem. Wystąpiła drobna różnica w satysfakcji, kiedy więź była oceniana w stosunku do tych, którzy mieli romantyczną połówkę lub dziecko.

Jeśli chodzi o równowagę sił, to relacje właścicieli z psami wykazywały największe zaburzenie równowagi. Naukowcy zauważyli, że podczas gdy dzieci były wychowywane, aby stać się samodzielnymi dorosłymi, tak psy natomiast wymagały stałego przewodnictwa oraz nadzoru.

„Psy oferują wysoce pozytywne relacje, z minimalnym konfliktem, silnym wsparciem społecznym oraz unikalną możliwością posiadania pełnej kontroli nad życiem innej żywej istoty” — powiedziała profesor Enikő Kubinyi, starsza autorka badania.

Turcsán dodała, że choć relacja właściciel-pies była najbardziej podobna do tej pomiędzy dzieckiem a rodzicem, to kluczową cechą – na boku z asymetrią sił – było, to że psy miały o wiele niższy stopień nienawiści i konfliktu ze swoimi właścicielami w porównaniu do dzieci. Zespół zauważył w tym coś podobnego do najlepszych przyjaźni.

Mimo że badanie posiada ograniczenia, wliczając w to, że uczestnicy sami podejmowali decyzje, to naukowcy stwierdzili, że wyniki podkreśliły elastyczność ról, jakie mogą pełnić psy.

„Pies może być towarzyszem dla dzieci, dobrym współlokatorem, najlepszy przyjacielem dla młodych singli, zastępczym dzieckiem dla młodych par, wzorcem rodzeństwa, gdy pojawi się dziecko, wnuczkiem dla rodziców, których dzieci dawno wyfruneły z gniazda, a także być może jest najlepszy źródłem wsparcia społecznego dla starszych osób żyjących samotnie” — powiedziała Kubinyi.

Turcsán się z tym zgadza: „Psy mogą być (prawie) wszystkim, czym tylko zechcemy, żeby były”.