Korea Południowa zmienia system liczenia wieku

Biuro Prawne Rządu Korei Południowej przedstawiło zgodny prawnie i społecznie wprowadzony w życie od dnia 28 czerwca 2023 roku zjednoczony sposób obliczania „wieku pełnego” (po koreańsku „man nai”), czyli wieku ukończonego. 

31 czerwca za pomocą postu odpowiadającego na nurtujące Koreańczyków w tej sprawie zamieszczonym na forum internetowym Biuro Prawne Rządu poinformowało o wprowadzeniu w życiu ustawy o zjednoczeniu wieku pełnego, zmieniając w ten sposób prawo koreańskie, w którym pełnoletność osiągano, kończąc „dwadzieścia” lat. Koreańscy dwudziestolatkowie mogli jednak dzielić się na trzy różne grupy: osoby, które naprawdę osiągnęły już pełnoletność, kończąc międzynarodowe osiemnaście lat, te, które wciąż miały siedemnaście i te, które już skończyły dziewiętnaście, tak więc koreański wiek błędnie pomijał rok lub nawet dwa, w zależności od miesiąca urodzenia. 

Biuro Rządu zapowiedziało, że lata według obliczeń „wieku pełnego” będą się różnić i w dalszych odpowiedziach wyjaśniło, że osoby, które obchodziły już w tamtym roku kalendarzowym urodziny, przed czerwcem, aby otrzymać swój wiek ukończony, od obecnego roku musiały odjąć rok swojego urodzenia. Osoby, które nie obchodziły jeszcze urodzeń w tamtym roku, od obecnego roku musiały odjąć rok swoich urodzin i jeszcze jeden dodatkowy rok, aby dokładnie obliczyć swój ukończony wiek. 

Chociaż dla osób z Zachodu obliczenie wieku na podstawie daty urodzenia nie sprawia problemu i wydaje się być niemal rzeczywistą, dla Koreańczyków obliczanie wieku na podstawie dni i miesięcy było kompletnie obcym zabiegiem. Tak więc Biuro Rządu podało przykłady z uwzględnieniem dokładnych miesięcy i lat, aby obywatelom łatwiej było zrozumieć na jakiej zasadzie powinni odjąć jeden rok, a na jakiej dwa, od obecnego roku. Biuro wyjaśniło dalej, że osoba urodzona w maju 1991 roku w czerwcu 2023 roku po odjęciu roku urodzenia od obecnego wtedy roku, otrzyma wiek 32 lata, a osoba urodzona we wrześniu 1991 roku w czerwcu 2023 roku po odjęciu roku urodzenia i dodatkowego roku z powodu nie odbycia się jego dokładnych urodzin otrzyma wynik 31 lat. Dla porównania, koreański wiek dla urodzonej o obu tych datach osób wyniósłby 33 lata. 

Nagła zmiana wieku ukończonego może spowodować pojawienie się problemu niejasności pomiędzy przyjaciółmi z powodu konieczności używania zwrotów grzecznościowych wobec osób starszych, nawet tych, których „przewaga” wynosi zaledwie rok. Na wszystkich płaszczyznach życia społecznego język koreański zmusza swoich użytkowników do sięgania po słowa służące do honoryfikacji, zarówno wobec starszych znajomych, jak i starszego rodzeństwa. 

Biuro Prawne przewidziało problem niejasności i uprzedziło w artykule, że chociaż z początku może być to odczuwane jako niezręczne, między większością bliskich przyjaciół nie występuje potrzeba używania różnych stopni honoryfikacji z powodu stopnia zażyłości wspomnianych osób. Przedstawiciele biura wyrazili również nadzieję na stopniowe odejście od rygorystycznego patrzenia na wiek w kulturze koreańskiej, gdzie nawet rok lub dwa różnicy traktuje się jako poważną przepaść pomiędzy ludźmi, za pomocą lepszego zrozumienia i zaznajomienia się z użyciem „wieku pełnego”. 
 

Razem z wprowadzeniem reformy pojawiły się wszelakiego rodzaju troski odnośnie praw w Korei. Jeśli chodzi o szkoły podstawowe, kryterium wiekowe wedle którego dzieci rozpoczynają naukę, pozostaje takie samo. Mali Koreańczycy, którzy w danym roku kalendarzowym zdążą ukończyć już sześć lat, pierwszego marca staną się kolejnym rocznikiem szkolnym. 

Biuro Prawne dodaje, że przed wprowadzeniem w życie ustawy o zjednoczeniu wieku pełnego, jeśli nie było szczególnych przepisów odnoszących się do tego zagadnienia, wiek wciąż obliczany był zgodnie z przepisami prawnymi, więc jedyne, co tak naprawdę zrobiono, to ujednolicono te przepisy, aby stały się jaśniejsze. 

Prezydent Yoon Seok Yeol promował inicjatywę wprowadzenia wieku ukończonego jako centralną obietnicę wyborczą w swojej kampanii w wyborach prezydenckich. Miało to na celu rozwiązanie powstałych niepokojów oraz różnych prawnych i administracyjnych sporów spowodowanych korzystaniem na terenie kraju z wielu różnych sposobów obliczania wieku. 

Dotychczas w Korei Południowej obliczano wiek ukończony włączając rok urodzenia, traktowany jako jeden rok, jako rok zliczany lub wiek koreański (po koreańsku „hanguksik nai”), a w odniesieniu do prawa wojskowego, ustawie o ochronie młodzieży i podobnych, stosowano wiek liczony w latach kalendarzowych (po koreańsku „yon nai”), czyli z pominięciem roku urodzenia.

Międzynarodowo zaś przy narodzinach nie dodaje się nigdy żadnych lat ani nawet miesięcy, rozpoczynając odliczanie wieku od każdych urodzin, co roku dodając jeden rok. Powszechnie stosowana taktyka zdołała dotrzeć już do neo-konfucjańskiej Korei Południowej i wyprzeć stary, nie do końca dokładny sposób liczenia wieku. Zgodnie z tymi zmianami rząd rozpoczął modyfikację praw na podstawie wieku pełnego, obejmując jako główny cel zjednoczenie praw cywilnych i ustaw o administracji terytorialnej. Całe przedsięwzięcie miało swój początek 28 czerwca 2023 roku, jak zostało wspomniane wyżej. 

Biuro Prawne Rządu odniosło się również do niepokojów społeczeństwa odnośnie możliwych zmian w przyszłości w kwestii standardów dla administracji i sądownictwa z powodu przejścia na wiek pełny. Jak zapewnili przedstawiciele biura, w przypadku braku odrębnych regulacji wszystkie przepisy prawne, umowy kontraktowe, prace urzędowe i wszelkiego rodzaju dokumenty będą interpretowane poprzez wiek ukończony. 
 

W tej chwili trudno jest dostrzec jeszcze długotrwałe zmiany, jakie przyniesie koreańskiemu społeczeństwu odejście od tradycyjnego sposobu obliczania wieku. Wprowadzenie ustawy o przejście na międzynarodowy wiek pokazuje jednak tendencję Korei Południowej do asymilacji ze światem Zachodnim. Już od dziesięcioleci oryginalne koreańskie słownictwo zastępowane jest przez tzw. „konglish” czyli angielskie słowa przekształcone przez koreańską wymowę. Koreańska młodzież inspiruje się zachodnią modą i kulturą, odchodząc powoli od tradycji i przesądów, na jakich wychowali się ich rodzice i dziadkowie. Stałe sięganie po osiągnięcia społeczeństw Zachodu, a także panujące tam trendy, pozwala założyć, że za następne kilkadziesiąt lat, koreański język może przejść jedną z największych reform w swojej historii, czyli mozolne, ale nieuniknione, odejście od honoryfikatywnych słów i konfucjańskiego porządku hierarchii wiekowej, płciowej i społecznej.