Głośny trend „house mom” może ukrywać poważniejsze zmiany społeczne

W filmach na Tiktoku kobiety opowiadają o korzyściach płynących z tradycyjnego życia. Mówią o pieczeniu, czasie na pilates i życiu z niższym tętnem. Filmy otrzymały miliony wyświetleń, ale dlaczego tak wiele osób to wzburzyło? Fot. Faks z Tiktoka

W ostatnich tygodniach wszędzie mówi się o trendach w mediach społecznościowych, takich jak „tradwife” i „softgirl”. Głównie przez ludzi, którzy uważają to za śmieszne, mizoginiczne i zacofane.

Lata 50. „zadzwoniły” i chciały odzyskać swój ideał kobiecości.

Ludzie wydają się mniej zainteresowani zrozumieniem, co takiego jest w tym stylu życia, że jest atrakcyjny.

Bułeczki, dzieci i joga Bikram

Muszę to przyznać influencerkom. Wykonują świetną robotę, sprawiając, że prace domowe i inne codzienne zadania wydają się tak idylliczne i efektowne, jak tylko mogą.

To jak zapach lawendy i świeżo upieczonego chleba na zakwasie przenikający przez ekran telefonu komórkowego, gdy siedzisz w zatłoczonym autobusie w drodze do pracy i marzysz o prostszym życiu, ale ta kwiecista letnia sukienka, która miała tak pięknie powiewać na wietrze, sprawia, że marzniesz w klimatyzowanym biurze.

Ale dlaczego tak się złościmy?

To nie jest powód do ekscytacji. Trend ten jest prawdopodobnie znacznie przesadzony. Pewnie jest znacznie więcej osób nim podjudzonych, niż tych, które faktycznie chcą odłożyć karierę na bok na rzecz domu, dzieci, pieczenia bułek i pilatesu. Istnieją jednak powody, dla których jest to bardziej denerwujące i angażujące niż zwykle. Nie tylko łączy w sobie dwie najważniejsze świątynie naszych czasów: Dom i ciało. Może również zwiastować pewne ważne zmiany w naszym społeczeństwie.

Powrót polityki rodzinnej

Po pierwsze, polityka rodzinna nie jest martwa. Po prostu nabrała nowego brzmienia.

Wiele osób prawdopodobnie pomyślało, że jest to ćwiczenie polityczne, które należy do przeszłości. Łatwo jest pomyśleć o tym, że KrF stał się partią premierowską, mówiąc o dotacjach pieniężnych i prowizjach od wartości.

Dzisiejsza polityka rodzinna wygląda inaczej. Oczywistością jest coś tak miażdżąco suchego jak demografia. Politycy od dawna są zaniepokojeni faktem, że norweskie kobiety rodzą coraz mniej dzieci. W regularnych odstępach czasu pojawiają się mniej lub bardziej banalne wezwania do „rodzenia”. Albo tego, co jest wcześniej.

Ale tak jak obawy polityków prawdopodobnie nie przyczynią się do narodzin ani jednego nowego dziecka, tak brak klinik położniczych, miejsc w żłobkach czy zasiłków na dzieci prawdopodobnie również nie jest tego przyczyną.

Kto będzie opiekował się babcią, kiedy babcia to ty i ja?

Spadająca liczba urodzeń jest trendem w całej Europie i niepokoi rządzących we wszystkich krajach sąsiadujących z nami. Ponieważ chodzi o coś tak fundamentalnego, jak to, kto będzie wykonywał pracę i, co nie mniej ważne, opiekował się nami, gdy będziemy starzy.

Jednak w tym samym czasie, gdy potrzebujemy więcej dzieci, potrzebujemy również więcej siły roboczej. Dzisiejsza doktryna jest taka, że wszyscy powinni pracować więcej, pozostawać w pracy dłużej i że więcej ludzi powinno pracować. Praca w niepełnym wymiarze godzin jest czymś, czego chcemy się pozbyć. Wydaje się oczywiste, że debata skupi się na naszych wyjątkowych norweskich statystykach dotyczących zasiłków chorobowych i niepełnosprawności.

Nie jest wielką tajemnicą, że dla niektórych osób jest to wymagające, a może nawet sprzeczne połączenie.

Do rodzinnego grona

Druga strona dotyczy wolności wyboru. Ideały polityczne wyznaczyły dość wąskie ramy tego, jak powinno wyglądać idealne życie rodzinne. Mama i tata powinni dzielić się rokiem urlopu niemal po równo, a dziecko powinno pójść do przedszkola, gdy skończy roczek.

Kiedy byłam dzieckiem, trochę współczułam dzieciom, które nie mogły zostać w domu z (głównie) mamą, ale musiały chodzić do przedszkola.

Teraz nagle stało się szkoda dzieci, które nie są w przedszkolu, ale zostają w domu z mamą. Zwłaszcza jeśli jest to chrześcijańska matka z małymi dziećmi w południowej Norwegii.

Uderzające jest to, że pogląd na rodzinę podąża za zapotrzebowaniem społeczeństwa na siłę roboczą. Nie ma wątpliwości, że dla gospodarki najlepiej jest, gdy oboje rodzice pracują w pełnym wymiarze godzin. Ale niepostrzeżenie stało się to również normą dla tego, co stanowi najlepsze dzieciństwo.

Wąskie ramy zawsze powodują reakcje przeciwne.

Nie trzeba być wielkim znawcą, aby słyszeć o i od równych sobie mam, które same chcą wziąć jak najwięcej urlopu. Jednym z tego przejawów jest duży wzrost liczby kobiet decydujących się na bezpłatny urlop. Nie chcą one wracać do pracy, gdy ich dziecko ma dziewięć miesięcy i często uzasadniają to karmieniem piersią.

Po latach skupiania się na karierze i równości płci, być może nie jest zaskakujące, że niektórzy ludzie szukają innych wartości. Jest mało prawdopodobne, aby zmotywowało to kogokolwiek do ucieczki od blatu kuchennego, gdy ministrowie Partii Pracy Tonje Brenna i Cecilie Myrseth wypowiadają się przeciwko „tradwifes” i ostrzegają, że równość płci może ulec odwróceniu.

Przytulne gniazdo domowe

Innym tłem jest to, że pandemia coś z nami zrobiła. Dwa lata bycia zmuszonym do pozostania w domu sprawiły, że nawet największe imprezowe zwierzę zatęskniło za domem. Może to i dobrze, ale nie wszystko jest różowe. Ani życie kulturalne, biura, sale lekcyjne, ani absencja chorobowa nie wróciły do normy. Powodem do niepokoju są w szczególności zwiększone nieobecności w pracy i szkole. Polityka rodzinna, życie zawodowe i absencja to ważne debaty społeczne, które wymagają od nas wiele.

Wtedy prawdopodobnie łatwiej jest „strzelać” do influencerów, którzy robią złoto z czasami szarej codzienności na Tiktoku, Instagramie i Facebooku.