Nowe schrony powinny stać się pełnoprawnymi halami sportowymi

Zdjęcie: Stian Olberg, DSB

W Norwegii nie wybudowano nowych schronów od 1998 roku, a teraz pojawiła się pilna potrzeba ich budowy. Środowisko sportowe uważa, że nowe schrony powinny pełnić również funkcję hal sportowych. „Gdyby doszło do sytuacji kryzysowej, kluby sportowe mogłyby szybko usunąć stoły do tenisa stołowego, bramki do piłki ręcznej i inne wyposażenie” – mówi Erik Unaas, członek zarządu Norweskiego Związku Sportowego i polityk Høyre. Unaas uważa, że raport rządu o gotowości kryzysowej może okazać się wielką okazją dla norweskiego sportu. W nowym raporcie rząd ogłasza plan wprowadzenia obowiązku budowy schronów. Unaas przekonuje, że już od samego początku należy myśleć o wielofunkcyjności takich obiektów. „Potrzebujemy więcej obiektów sportowych, ale ich budowa jest kosztowna” – zaznacza. W związku z tym uważa, że nowe schrony powinny być budowane tak, aby mogły służyć jako hale sportowe w czasach pokoju. W pełni popiera go prezes Norweskiego Związku Sportowego, Zaineb Al-Samarai. „W kraju brakuje obiektów sportowych, a jeśli to rozwiązanie pomoże zrealizować więcej takich inwestycji, to jesteśmy na tak” – mówi.

Usunięcie wymogu budowy schronów w 1998 roku

Za sprawą wojny na Ukrainie temat schronów znów staje się przedmiotem politycznych debat. Rząd zaznacza w raporcie o gotowości kryzysowej, że wojna pokazała potrzebę posiadania schronów w czasie konfliktu. „Musimy zapewnić, że społeczeństwo cywilne jest przygotowane na kryzys i wojnę. Będzie to wspierać działania militarne i stawić czoła złożonym zagrożeniom” – mówi premier Jonas Gahr Støre (Ap), przedstawiając raport. W 1998 roku władze usunęły wymaganie, aby publiczne budynki miały schrony. Od tego czasu, jak informuje NRK, wybudowano tylko jedno publiczne schronienie – w Horten. Rząd planuje teraz uchylić tę decyzję.

Wielka potrzeba hal sportowych

Erik Unaas uważa, że jeśli powstaną połączone schrony i hale sportowe, to sport będzie mógł zapewnić, że te obiekty nie będą stały puste na co dzień. Będą mogły być wykorzystywane przez lokalnych mieszkańców także w czasach pokoju. „Jeśli będziemy korzystać ze schronów na co dzień, więcej osób będzie miało z nimi kontakt, będą one czyste, ciepłe i dobrze utrzymane” – mówi. Członek zarządu Norweskiego Związku Sportowego uważa, że to rozwiązanie może przynieść korzyści wszystkim. „Być może stajemy przed unikalną okazją, aby stworzyć nowy typ współfinansowania, poprzez potrzeby wskazane w tym raporcie o gotowości kryzysowej” – mówi Unaas.

Korzyści z wykorzystywania w czasach pokoju

W Norwegii znajduje się niemal 20 000 schronów, a za ich nadzór odpowiada Służba Cywilna. Z doświadczeń wynika, że schrony, które są wykorzystywane na co dzień, często są lepiej utrzymane niż te, które stoją puste. Mona Brygard, szefowa sekcji w Służbie Cywilnej, mówi, że niektóre schrony pełnią funkcję magazynów, sal spotkań, parkingów czy hal sportowych. „Zasady mówią, że obiekt może być wykorzystywany w ten sposób, pod warunkiem, że nie wpływa to na jego zdolności ochronne, a także że może zostać przygotowany w ciągu 72 godzin” – wyjaśnia. „Jeśli schron jest wykorzystywany w czasach pokoju, często jest lepiej utrzymany, co może być korzystne, pod warunkiem, że nie wpłynie to na jego funkcję jako schronu”.

Brak obiektów sportowych – brak aktywności

Erik Unaas podaje przykład Fjellhallen w Gjøvik jako idealnego przykładu obiektu sportowego, który może służyć również jako schron. Hala ta jest przystosowana do 3750 osób, ale obecnie jest nieczynna jako schron z powodu remontu. Więcej takich obiektów znajduje się na liście życzeń, aby zapewnić większe możliwości aktywności sportowej. „Otrzymujemy wiele zgłoszeń od naszych klubów sportowych. Wysoki procent z nich mówi, że największym ograniczeniem w przyjmowaniu większej liczby młodych osób do aktywności fizycznej jest brak odpowiednich obiektów sportowych” – mówi Unaas.

Zwraca również uwagę, że nowe obiekty sportowe mogą rozwiązać niektóre nadchodzące wyzwania środowiskowe, jak na przykład w strzelectwie, które zmaga się z dużymi ograniczeniami swoich obiektów na świeżym powietrzu. „W pomieszczeniach nie będą one ani przeszkadzać, ani zanieczyszczać” – dodaje. Unaas uważa również, że w północnej i środkowej Norwegii istnieją dobre przykłady obiektów, które pełnią obie funkcje.