Profesorowie anestezjologii w Korei przerzucili się na pracę freelance

Zdjęcie: Yang Jin-kyung

Profesorzy, którzy wcześniej zajmowali się krytycznie chorymi pacjentami i uczyli studentów w najlepszym ze szpitali, zmienili się w „samozatrudnionych lekarzy”, którzy podróżują do różnych szpitali i oferują znieczulenia. W żargonie medycznym nazywa się ich czasami „domokrążcami”.

Wydział anestezjologii w szpitalu jest niezastąpiony. Bez anestezjologa operacje na krytycznych pacjentach, takich jak pacjenci z nowotworem lub dzieci, byłyby niemożliwe. Jest tak dlatego, że mają oni wysoki poziom doświadczenia w monitorowaniu podstawowych parametrów życiowych pacjentów podczas uśpienia i zapewniają, że pacjenci bez problemu się obudzą. „Ból” lekarzy na specjalistycznych oddziałach jest taki sam. Ludzie w branży medycznej powiedzieli – „Opłata za ogólną anestezję (pieniądze, które Narodowa Służba Ubezpieczenia Zdrowotnego przekazuje szpitalom) jest niższa niż jej koszt, a anestezjolodzy często są na całodobowych dyżurach, a także zostają zamieszani w wiele pozwów sądowych”.

Sytuacja na zewnątrz jest zupełnie inna. Jest wiele sposobów, na które doświadczeni profesorowie anestezjolodzy w szpitalach uniwersyteckich mogą zarabiać 1-3 razy więcej pieniędzy, utrzymując zdrowy balans praca-życie prywatne. Typowym przykładem jest „freelance”. Dyrektor szpitala specjalistycznego powiedział – „W przeszłości płaciliśmy anestezjologom z zewnątrz około 1.5 miliona won dziennie, jednak teraz popyt się zwiększył, więc musimy płacić 2.5 do 3 milionów won. Jednak nadal nie możemy znaleźć personelu” – profesor w szpitalu uniwersyteckim w Pusan mówi – „Jeśli zewnętrzni anestezjolodzy będą brać udział w nocnych operacjach, otrzymają 5 milionów won dziennie. W takim przypadku, do końca życia mogliby pracować jedynie 4 dni w miesiącu”.

Perspektywy dla tych, którzy otworzą praktykę w wydziale anestezjologii i medycyny bólu, są nadzwyczaj dobre. Jest wiele przypadków, w których można mieć wysokie zarobki, bez potrzeby pracowania męczących dyżurów, martwienia się pozwami z powodu nieobjętej ubezpieczeniem terapii manualnej, pozaustrojowej terapii szokowej i zastrzyków przeciwbólowych. Od 2022 roku średnie zarobki ludzi, którzy praktykują medycynę bólową i anestezjologię wynosiły 391 milionów won, umieszczając ich na 4. miejscu, zaraz po otopalmologii i ortopedii.

Anestezjolog z obszaru metropolitarnego powiedział – „Jeśli podejmiesz się pracy w szpitalu średniej wielkości bez intensywnej terapii, możesz zarobić dwa razy tyle, ile byś zarobił w szpitalu uniwersyteckim, bez obaw o pozwy”.

W tej sytuacji duże szpitale cierpią na braki anestezjologów. Ten fenomenom pogorszył się od czasu konfliktu pomiędzy wydziałami medycznymi i operacyjnymi, który rozpoczął się w lutym zeszłego roku. Poprzednio, anestezjolodzy także wchodzili na salę operacyjną, a profesorowie krążyliby po operacjach swoich studentów, nadzorując, jeśli ich pacjenci byli stabilni. Jednak wskutek konfliktu anestezjolodzy opuścili szpitale uniwersyteckie, czego rezultatem były masowe rezygnacje przepracowanych profesorów.

Profesor w dużym szpitalu w Seulu powiedział – „Jest wiele przypadków, w których anestezjolodzy nie są dostępni, kiedy potrzebna jest operacja, więc nawet duże szpitale dzwonią po freelancerów z zewnątrz” – krajowy szpital uniwersytecki z dedykowanym anestezjologiem także musiał ostatnio zatrudnić freelancerów. Ludzie ze społeczności medycznej mówią – „Szpital uniwersytecki z północnej prowincji Gyeonggi i Pusan, także musi zdać się na „anestezjologów freelancerów”.