Capri ma dwie twarze – oto ta, której nigdy nie widziałeś

Źródło zdjęcia: Flickr

„Weź wodę” – powiedzieli, gdy oznajmiłem, że będę wędrował Sentiero dei Fortini (Szlak Małych Fortów). „Tam nic nie ma”.

Sześciokilometrowa ścieżka wzdłuż klifu łącząca pozostałości trzech XIX-wiecznych posterunków wojskowych Burbonów była moją czwartą wędrówką po tej skalistej śródziemnomorskiej wyspie. Gdzieś na skalistej, pełnej dzikiego rozmarynu ścieżce, omijając kolczaste opuncje, zdałem sobie sprawę, że w ciągu dwóch godzin widziałem tylko jednego człowieka. I rzeczywiście nie było żadnych źródeł wody, poza rustykalną fontanną, którą spotkałem kilometr dalej w Fort Mèsola.

Moje Mapy Google zawodziły. Zgubiłem się już dwa razy, zanim zauważyłem, że ceramiczne znaczniki ścieżki były nisko nad ziemią, katalogując florę i faunę tego obszaru – drzewa figowe i kwiaty polne, jaszczurki ścienne i sokoły. Teren zmienił się z dzikiego w strome urwiska. W końcu przy ostatnim forcie, Fort Orrico, mogłem spojrzeć prosto w dół na morze; 30-metrowy spadek śmierci. Wyspy Ischia i Procida górowały nad Zatoką Neapolitańską niczym garby skamieniałych potworów morskich. A ja byłem zupełnie sam na skraju wyspy; triumfujący.

To jest Capri. Ale może nie takie, jakie sobie wyobrażasz.

Zazwyczaj słowo Capri przywołuje na myśl wille z bugenwillami i ulice z luksusowymi butikami; przystań jachtową dla gwiazd i nieustającą muzę artystów. Film „Another Simple Favor” Paula Feiga, który miał premierę 1 maja w Prime Video, to najnowszaprodukcja osadzona w bogatej kulturze hotelowej wyspy i majestatycznych klifach, która z pewnością zainspiruje nową falę marzeń o podróżach na Capri.

Ale na Capri, glamour to – dosłownie – tylko połowa historii.

Anacapri: surowa młodsza siostra Capri

Capri z garbem wielbłąda – jedna z trzech włoskich wysp wulkanicznych Flegrei – jest w rzeczywistości domem dla dwóch odrębnych miast. Na wschodnim krańcu leży miasteczko księżniczki Capri, gdzie VIP-y w mokasynach popijają espresso na Piazza Umberto I; w oddali mrugają morskie stosy faraglioni. A na zachodnim krańcu Capri znajduje się jej surowa młodsza siostra, miasteczko Anacapri; klif morski i raj opuncji figowej, gdzie buty trekkingowe zastępują szpilki, a dzikie przygody na świeżym powietrzu górują nad dzikim życiem nocnym.

Wskazówka:

Podczas gdy Anacapri pozostaje rajem dla miłośników przyrody na wyspie, Capri Town ma kilka własnych leśnych doświadczeń. Wystarczy przepchnąć się obok turystów i ruszyć z Piazza Umberto I lub Via Camerelle w kierunku punktu widokowego Punta Tragara i passeggiata del Pizzolungo. Ta wędrówka na szczycie klifu oferuje niesamowite widoki na faraglioni, mijając Arco Naturale – neolityczny łuk – i Grotta di Matermania, miejsce pogańskich rytuałów ku czci bogini Mitry. Nagrodź się lunchem w Le Grottelle, gdzie skosztujesz rustykalnych dań z wyspy i zachwyci Cię widok na Zatokę.

Ale podczas gdy Capri odwiedza dziennie nawet 16 000 gości – przewyższając liczbę 12 900 stałych mieszkańców – większość z nich odwiedza tylko Capri Town.

„Są dwa główne powody tego zjawiska” – przypuszcza Camilla Formisano, redaktorka w Caprionline. „Czas i wyobraźnia. 70 do 80% gości przybywa na zorganizowane wycieczki z Neapolu, Sorrento lub statkami wycieczkowymi. Odwiedzają więc najsłynniejsze, łatwo dostępne miejsca z portu, takie jak Piazza Umberto I”.

Formisano uważa również, że media społecznościowe odgrywają rolę: „Ludzie widzą faraglioni i piazza i myślą: „Widziałem Capri”. Media społecznościowe skondensowały wyspę do jednej pocztówki”.

Media społecznościowe to po prostu najnowszy przedstawiciel PR Capri Town. Zanim Capri stało się głównym włoskim celem podróży, było skromną wyspą rybacką. Zostało zasiedlone przez starożytnych Greków, później stało się nadmorskim schronieniem rzymskiego cesarza Tyberiusza, który pozostawił po sobie okazałe wille. Dopiero kilka wieków później, gdy romantyczni poeci, a następnie hollywoodzcy filmowcy zwrócili swoje artystyczne oko na Capri Town, stało się ono rajem dla VIP-ów. Dziś turyści wylewają się z promu i tłoczą się w kasach biletowych autobusów i kolejki linowej, aby walczyć o miejsce na Piazza Umberto I, unikając na każdym kroku zmotoryzowanych wózków bagażowych i kobiet w instagramowych sukienkach letnich.

Tymczasem to tylko 15 minut jazdy autobusem do Anacapri, gdzie czeka wytchnienie od tłumów jednodniowych turystów Capri Town i zawyżonych cen.

Wędrówki po kwitnących pomarańczach i dzikie pływanie

„Anacapri nie jest całkowicie wolne od nadmiernej turystyki” — przyznaje Formisano, odnosząc się do tłumów turystów w Blue Grotto, Villa San Michele i wyciągu krzesełkowego na Monte Solaro. „Ale kieruj się na zachód, przez dzielnicę Boffe [główną] w stronę latarni morskiej i Migliera [szlak], a znajdziesz serce wyspy”.

Zaplanuj swoją podróż

Przyjazd: Dojedź do Anacapri autobusem lub taksówką z Capri Town lub Marina Grande. Pobierz aplikację ATC Go, aby obliczyć trasę autobusu i kupić bilety.

Pobyt:Giardino dell’Arte oferuje piękne pokoje i rozległy ogród.

Jedzenie:

• Aumm Aumm Restauracja przyjazna rodzinom serwująca doskonałą pizzę w stylu neapolitańskim.

• Il Riccio Sea Lounge Luksusowa restauracja plażowa Jumeirah Capri Palace w Blue Grotto.

• Restauracja Ristorante La Zagara w gaju cytrynowym. Sąsiednia vinoteca oferuje wykwintne aperitify.

Anacapri jest poprzecinane kamiennymi murami ścieżek, które ustępują miejsca nagłym widokom na morze; wiosną pachną kwitnącymi drzewami pomarańczowymi. Teren jest pagórkowaty; miejscowi mijają mnie na skuterach i zakurzonych trójkołowych wózkach z napędem silnikowym. Jeden zły skręt i albo pędzę pod strome zbocze, albo stoję na skraju klifu.

Pomimo boskiej bezcelowości wędrowania po Anacapri pieszo, do jego głównych atrakcji na świeżym powietrzu najlepiej dotrzeć na kółkach. Autobusy ATC Capri Srl regularnie kursują między Piazza Vittoria, Błękitną Grotą i Punta Carena, skalistą zatoką zdominowaną przez rdzawoczerwoną latarnię morską z XIX wieku, gdzie plażowicze rozkładają się na skałach lub nurkują dziobem do morza. Kluby plażowe są wykute w klifach, a najbardziej lubiany jest da Antonio, budka serwująca panini, gelato i doskonałą sałatkę panzanella z grzankami i bakłażanem. Ekskluzywny Lido del Faro oferuje basen i restaurację z pełnym zakresem usług; delektuję się orzeźwiającym limoncello Spritz, obserwując dzikich pływaków z góry.

Ale Punta Carena jest najbardziej znana ze swoich zachodów słońca.

„To jedyne miejsce na Capri, gdzie słońce zachodzi w morzu” — mówi Formisano. „Dzięki szczególnemu kształtowi Capri, Anacapri pozostaje muśnięte słońcem aż do zachodu słońca. Zachody słońca tutaj są wyjątkowym przeżyciem, rzucając złote światło, które otacza krajobraz”.

Epickie wędrówki z widokiem

To Formisano jako pierwsza wskazała mi Szlak Małych Fortów. „Koniecznie trzeba to zobaczyć”, powiedziała.

Wskazówka:

Jeśli rozpoczynasz Szlak Małych Fortów z Błękitnej Groty, wsiądź do autobusu Anacapri-Grotta Azzurra z Piazza della Pace do przystanku Orrico, a następnie udaj się do Piazzetta di Orrico, aby rozpocząć szlak. Przeznacz około trzech godzin na jego ukończenie.

Średnio trudny szlak biegnie wzdłuż zachodniego wybrzeża Anacapri między Błękitną Grotą a Punta Carena. Można zacząć szlak na dowolnym końcu, ale większość wędrowców zaczyna od Błękitnej Groty.

„Możesz więc spokojnie spacerować zanurzony w naturze, popływać w zatoce Mèsola i dotrzeć do latarni morskiej po południu; akurat na czas, aby cieszyć się aperitifem i wspaniałym spektaklem zachodu słońca nad morzem” — mówi Formisano.

Wracając do dzielnicy Boffe, Piazza della Pace jest punktem wyjścia dla dwóch innych wspaniałych wędrówek po Anacapri; szlaku Migliera i góry Solaro.

„Migliera to wąska droga wijąca się przez wieś” — mówi Formisano. „Dotrzesz do dramatycznego punktu widokowego na klifie. Wejdź na grzbiet po lewej stronie; ujrzysz naprawdę wyjątkowy widok na faraglioni”.

Jednak widok z góry Solaro – najwyższego punktu Capri – jest prawdopodobnie najsłynniejszy na wyspie. 13-minutowy wjazd wyciągiem krzesełkowym na 589-metrową górę zapewnia niezapomniane widoki na tarasowe winnice z wybrzeżem Amalfi w oddali.

Zawrót głowy? Zdobądź szczyt góry Solaro pieszo, podążając Via Axel Munthe do Via Salita per il Solaro, wypatrując zabłąkanych kozic górskich.

Na każdą wędrówkę po Anacapri załóż buty do biegania po szlakach, a nie nowe skórzane sandały Capri. Przed wyruszeniem „zatrzymaj się w De Martino w Piazza Capri na doskonałą panino”, radzi Formisano.

Starożytny transport

Większość ludzi dociera do Anacapri autobusem, ale jeśli jesteś w formie, rozważ pokonanie 1,7-kilometrowej Scala Fenicia, 921-stopniowych kamiennych schodów wykutych w klifach przez starożytnych Greków; umożliwiających niezliczonym pokoleniom dzielnych mieszkańców Capresi podróżowanie między Capri a Anacapri.

„To nie jest dla każdego” — przyznaje Pep Minichino, założyciel bloga Campanica z siedzibą w Zatoce Neapolitańskiej. Niemniej jednak zachęca odwiedzających do „wykorzystania tego doświadczenia! Wszystko, czego potrzebujesz, to hymn Led Zeppelin [w głowie], aby mieć energię do wspinaczki po słynnych zygzakowatych schodach”.

Scala Fenicia, do której można wejść z Marina Grande, prowadzi prosto do Villa San Michele, rezydencji szwedzkiego lekarza i pisarza z początku XX wieku Axela Munthego. Rozległa rezydencja – zbudowana na rzymskich ruinach, z okazałymi salonami i neoklasycystycznymi ogrodami – jest najbardziej obleganym przez turystów muzeum w Anacapri. Ale przyjechałem, żeby się wspiąć, a moje serce wali, gdy omijam tłumy turystów w Marina Grande, aby podjąć wędrówkę, otoczoną drzewami oliwnymi, tarasowymi gajami cytrynowymi i wreszcie na szczycie, morzem.

„La Scala Fenicia jest również otwarta w nocy, więc możesz zejść po schodach”, mówi Minichino. „Powoli. W zejściu pomaga kaskada świateł i gwiazd”.

Nie do końca tajne groty

Zdecydowanie najczęściej odwiedzaną atrakcją Anacapri jest Błękitna Grota (Grotta Azzurra), słynąca z magicznej niebieskiej fosforescencji. Chaotyczna nadmierna turystyka pochłonęła to naturalne zjawisko, a mnie przytłacza ogromna kolejka i dziesiątki łodzi wypełnionych turystami kołyszących się na zewnątrz groty. Ale gdy już jestem w środku, lazurowo-niebieskie światło zapiera dech w piersiach, a ja czuję się pocieszona, gdy serenada kapitana łodzi O Sole Mio rozbrzmiewa w jaskini.

Rada Formisano: „Najlepszym sposobem na odwiedzenie Błękitnej Groty jest przybycie na schody wejściowe o 09:00, przybywając drogą lądową z Anacapri, a nie drogą morską z Marina Grande” — mówi. „W ten sposób będziesz pierwszy w kolejce. Nie będziesz musiał czekać na swoją kolej na kołyszącej się łodzi”.

Ale aby naprawdę cieszyć się morzem Anacapri, Formisano sugeruje, aby robić to, co robią Capresi: „Schodząc do Błękitnej Groty, podążaj za znakami „gradola”, aby dotrzeć do małego tarasu z widokiem na morze z doskonałą restauracją, miejscem odwiedzanym niemal wyłącznie przez miejscowych”.

Minichino zgadza się: „Najlepsze pływanie, nurkowanie i opalanie w Anacapri”.

Spokojne życie na wsi

„Po dniu spędzonym na świeżym powietrzu w Anacapri najlepszym sposobem na relaks jest zanurzenie się w autentycznej, spokojnej atmosferze miasta” — mówi Formisano.

Mój pensjonat Giardino dell'Arte nie jest okazałym pałacem Capri Town z XIX wieku, ale mój schludny pokój ma podłogę wyłożoną niebieskimi i białymi płytkami ceramicznymi, a na drewnianych drzwiach rozlewają się pomarańczowe kwiaty. Dziedziniec wychodzi na ogród, a gospodarz oferuje mi domowe ravioli alla Caprese; okrągłe ravioli nadziewane ricottą i ziołami.

Wędrując głębiej w dzielnicę Boffe, natrafiam na La Casa Rossa, jaskrawoczerwoną rezydencję zbudowaną przez amerykańskiego pułkownika Johna Claya MacKowena na początku XX wieku; osobliwe połączenie stylów architektonicznych od średniowiecznego po bliskowschodni. W zacienionych liśćmi uliczkach znajdują się piekarnie pokoleń, w których kupuję garściami ciastek wiśniowych i pizzette.

Ale najwspanialszą atrakcją okolicy jest Chiesa Monumentale di San Michele Arcangelo, niewielki kościół barokowy z zachwycającą majolikową podłogą w ochrach i błękicie, przedstawiającą Upadek Edenu. Płytki można oglądać tylko ze strategicznie rozmieszczonych drewnianych desek lub z balkonu powyżej. Szerokie paszcze krokodyli, lwów i kopytnych biblijnych bestii patrzą na mnie z pogardą, Adam i Ewa w centrum zamieszania.

To moja ulubiona wyspa widokowa… aż do dachów.

Ponieważ Anacapri to wciąż Capri, tuż przy dzielnicy Boffe znajdują się dwa luksusowe hotele: Jumeirah Capri Palace i historyczny Hotel Caesar Augustus, pałacowa budowla pochodząca z 1850 roku, której taras na szczycie klifu wydaje się sięgać morza. Czaruję, by dostać się do obu i ląduję na ich barach na dachach, gdy słońce chowa się różowo i fioletowo w Zatoce Neapolitańskiej, rzucając płaskorzeźbę na Ischię i Procidę. Po wypiciu kolejnego limoncello Spritz zapadam się w luksusowym fotelu, krzyżując zakurzone kostki w butach trekkingowych; księżniczka i sportsmenka w jednej osobie.