Dlaczego zachodnie wybrzeże Australii rywalizuje z Trójkątem Bermudzkim?

Blisko czterokrotnie większa od Teksasu ‒ do tej pory z jedynie 2,6-milionową populacją mieszkańców ‒ Zachodnia Australia gości jedynie kilku turystów w porównaniu z Australijskim bardziej rozwiniętym wschodnim wybrzeżem gdzie leżą Sydney i Melbourne. Stolica stanu Perth jest oddalona o 1300 mili od najbliższego miasta, czyli Adelaide.

Jednak ci, którzy odwiedzą Zachodnią Australię, odkrywają, że część z jej najbardziej pociągających stron znajduje się za jej linią brzegową schowana pod falami Oceanu Indyjskiego. Tutaj wraki statków można znaleźć wszędzie od miejskich plaży po odległe parki morskie i służą jako temat nowej serii telewizyjnej złożonej z sześciu części, Shipwreck Hunters Australia. Tak samo, jak pierwszorzędne obszary do nurkowania te podwodne ruiny odsłaniają zaskakujące nowinki morskiej historii Zachodniej Australii. 

Wybrzeże wraków statków

Od 1600 roku to wybrzeże stało się cmentarzyskiem dla Holenderskich, Brytyjskich i Portugalskich okrętów, mówi Ross Anderson, kurator morskiej archeologii w Western Australia Museum. Wiele statków rozbiło się na wodach ryczących czterdziestek, żeglując na trasie z Europy do Indonezji. Wyprawiły się za bardzo na wschód w podstępne wody Zachodniej Australii pełne naturalnych pułapek takich jak ekstremalne fale, płytko położone przybrzeżne rafy, klify morskie i niebezpieczna pogoda.

Błąd ludzki stanowił o pierwszym odnotowanym w Zachodniej Australii wraku rozbitym 400 lat temu. Odwiedzający imponujące WA Shipwrecks Museum zlokalizowane w Perth mogą obejrzeć armatę żelazną odzyskaną z tego statku, Trial, bo o nim mowa zatonął około stu mil na zachód od miasta Karratha w stanowej północy w 1622 roku. Mogą także poznać jego skandaliczną historię. 

Na trasie z Anglii do Indonezji Trial zszedł z kursu, uderzył w skały i zatonął. Ponad stu członków załogi zostało pochłoniętych przez morze. Jednym z 36 ocalałych był kapitan statku John Brookes, który kłamał na temat jego zatonięcia, by ukryć swoje niedopatrzenie. Jego fałszywa relacja ukryła miejsce spoczynku Trial na trzy stulecia, mówi Alistair Paterson profesor archeologii na University of Western Australia.

Podobnie odległa lokalizacja chroniła sekret największej Australijskiej morskiej tajemnicy. WA Maritime Museum w Perth wyjaśnia gościom jak w czasie Drugiej Wojny Światowej w bitwie w 1941 roku między Niemieckim HSK Kormoran i Australijskim HMAS Sydney II oba okręty wojenne zatonęły, uśmiercając przy tym 645 członków Australijskiej załogi i ponad 70 Niemieckiej.

Australijskie media zwariowały na punkcie poszukiwania tych statków, które nie zostały odnalezione aż do roku 2008, kiedy to odkryto je około 180 mil na zachód od Zachodnio Australijskiego miasta Carnarvon. „Sydney i Kormoran były trudne do znalezienia ze względu na głębokość 1,5 mili i trudności w obliczeniu, gdzie statki ostatecznie zatonęły”, mówi Paterson.

Jeśli była to najgorsza katastrofa oceaniczna w dziejach Zachodniej Australii, to Batavia była najbardziej makabryczną. Ten Hollenderski statek zmierzał do Indonezji, wioząc ponad 300 ludzi i ogromne bogactwa, gdy uderzył w rafę i zatonął w Zachodnio Australijskich wyspach Houtman Abrolhos w 1629 roku. 

Około 250 pasażerów Batavii przetrwało na trzech małych wyspach. Pomiędzy nimi spiskowali mordercy. Kapitan Batavii i podwładny handlowiec tygodnie wcześniej ułożyli plan przejęcia dowodzenia nad okrętem, zrabowania jego bogactwa i zostania piratami. Ponad 120 osób z ocalałych zostało zarżniętych przez tych mężczyzn oraz ich podwładnych.

Turyści mogą nurkować przy wrakach, udając się przez pięć godzin na północ od Perth do Geraldton, tam biorąc udział w rejsie do Houtman Abrolhos Islands 55 mili na zachód. Jest także możliwość zwiedzania wirtualnego przez darmowy interaktywny ebook WA Museum Batavia 1629, który używa zdjęć, modeli 3D i animacji, by zobrazować fatalną w skutkach podróż okrętu. 

Inny z dostępnych do nurkowania wraków zlokalizowanych w Abrohols zainspirował swoją historią trwania pomimo przeciwności jednego z uczestników dokumentalnego programu Shipwreck Hunters Australia Asha Suttona. Holenderski statek Zeewijk zatonął w 1726 roku, jednak 82 z jego 208 pasażerów cudem dało radę dotrzeć do Indonezji na prowizorycznych łodziach.

„Grono marynarzy przeżyło na wraku samodzielnie kilka miesięcy, kiedy ten osiadł na rafie”, mówi Sutton, który obecnie mieszka w Houtman Abrohols Islands. „To jedna z najbardziej niezwykłych opowieści, jakie kiedykolwiek słyszałem”.

Zatopione tajemnice

Turyści muszą opuścić Perth, by zanurkować w stanową historię morską, mówi archeolog morski Jeremy Green. Brytyjski wrak Omeo, który wywrócił się do góry dnem w 1905 roku, spoczywa tylko 80 stóp od brzegu w lazurowych wodach Perth’s Coogee Beach. Stanowi on część Coogee Maritime Trail trasy do nurkowania o długości 750 stóp ozdobionek sztucznymi rafami i podwodnymi rzeźbami.

Dalej wraki leżą 10 mili na północny zachód od Omeo w popularnej wśród turystów Rottnest Island. Ta wolna od samochodów przystań jest otoczona przez znakomite plaże, miejsca do surfowania i rafy koralowymi, które zatopiły tuzin okrętów w ciągu minionych dwóch wieków. Te ruiny są stworzone do nurkowania dzięki przejrzystej wodzie, płytkim głębokościom i obecnością 25 gatunków tropikalnych koralowców. 

Turyści nie mogą zwiedzać SS Koombana. Nigdy nie został on odnaleziony. Luksusowy statek podobny do Titanica przewoził ponad 150 ludzi pomiędzy portami Hedland i Broome na dalekiej północy Zachodniej Australii, kiedy zniknął we wściekle wirującym cyklonie w 1912 roku. „W ciągu dekad zostało podjętych kilka prób odnalezienia miejsca spoczynku Koombana, odnalezenie statku jest wybitną zagadką morską, którą chcielibyśmy rozwiązać ”, mówi Ross Anderson.

Ponad 400 lat po tym, jak została kolosalnym oceanicznym cmentarzyskiem, Zachodnia Australia wciąż skrywa marynarskie sekrety.