Najbardziej oszałamiające słone „baseny morskie”

Zdj: Anastasia Benjafield

Dla Londyńskiego autora i pasjonata pływania na świeżym powietrzu, Chrisa Romera-Lee, którego nowa książka przedstawia fotografie ponad 60 dramatycznych basenów morskich, ich wygląd nie jest jedynie estetyczny – pociąga go poczucie bezpieczeństwa, które one zapewniają.

„Zdjęcia, które w szczególności mi się podobają to te zrobione w burzowe dni, gdzie naprawdę można odczuć wrażenie bycia kołysanym na łonie natury” – Romer-Lee powiedział CNN w wywiadzie video.

Jego książka, która zawiera eseje od projektantów i znajomych pływaków na świeżym powietrzu, przedstawia różnorodność basenów z całego świata. Zagłębia też architekturę i historię basenów morskich od XIX wieku aż do teraz.

Projekt z pasją

Fascynacja basenami morskimi u Romera-Lee rozpoczęła się dekadę temu, podczas wakacji rodzinnych w Szwajcarii. Zainspirowany swoim doświadczeniem pływania w jeziorze Zurychu, gdzie napotkał Zürichsee Kreisel, obiekt pływacki zbudowany wokół jeziora i rzeki Limmat, założył Thames Baths – organizację prowadzącą kampanię na rzecz budowy unoszącego się basenu na londyńskiej rzece Tamizie.

Studio Octopi, praktyka architektoniczna, którą współzałożył, także przekazuje jego pasję, przywróciła baseny pływowe w Szkocji i zaprojektowała basen z wodą morską w Kumbrii w ostatnich latach.

Prowadząc badania do swojej książki, Romer-Lee spędził godziny na Mapach Google skanując wybrzeża wokół świata, aby zlokalizować najlepsze przykłady basenów morskich. Powiedział, że „to najskuteczniejszy sposób znajdowania ich”. Potem przez Instagrama zbliżył się do fotografów, którzy wcześniej sfotografowali te miejsca. Wiele z nich było tubylcami i Romer-Lee powiedział: „Podobał mi się pomysł ekspozycji mniej znanych fotografów albo tych początkujących”.

Powstałe obrazy ujawniają niesamowitą mieszankę form, od irlandzkiego spokojnego basenu pływowego Belmullet, który jest opisany w książce jako „bardziej zbliżony do instalacji artystycznej”, po Portugalskiego skalnego Piscinas Naturais de Porto Moniz, który powstał w wyniku schłodzenia i utwardzenia maderskiej wulkanicznej lawy przez ponad tysiąc lat. W 1940 roku rozdrobnione baseny zostały skonsolidowane w jedną całość wraz z budową betonowej ściany morskiej. 

Kolory i kompozycja zdjęć zwykle dokładają się do uczucia zachwytu – zdjęcia obiektów takich jak Pozo De Las Calcosas na hiszpańskich Wyspach Kanaryjskich i basen na uboczu, do którego prowadzi wijąca się ścieżka z wulkanicznego bruku, którego wody lśnią na tle ciemnej postrzępionej linii brzegowej.

„Kolory są po prostu bezgraniczne” – powiedział Romer-Lee. „Widzimy zezłoszczoną atlantycką wodę zmywającą wulkaniczną linię brzegową, a basen jest po prostu wydrążony z pola lawy. Potem jest ten płaski, niesamowity lazurowo-zielony kolor basenu pływowego”.

Basen pływowy Salt Rock w południowej afrykańskiej prowincji KwaZulu-Natal wydaje się starannie przycięte przez białą pianę morską produkowaną przez brutalne fale uderzające o sąsiadujące kamienie. „Jest całkowicie spokojny i cichy” - powiedział autor. „Nie jest się w stanie dostać do morza w takich warunkach, które są właśnie powodem wybudowania tych basenów”.

Łaźnie Trinkie i North w Szkocji są, razem z basenem Lewinnick Cove House i łaźnią Lady Basset w Cornwall, także pośród ulubionych wpisów Romera-Lee znajdujących się w książce. Wszystkie były uchwycone podczas zimnego stycznia ze śniegiem, który nadał fotografiom szczególnie uderzającą atmosferę. 

Naturalne „skarby”

W innym miejscu książka podkreśla ambitną inżynierię i „cudownie ekstrawaganckie i przesadne” projekty takie jak basen Wooley’a w Cape Town w południowej Afryce z pomalowanymi na biało kamieniami. Biała farba cynkowa zapobiega śliskości kamieni, ale także daje im oszałamiający, estetyczny wygląd.

Romer-Lee również wyraził niepokój, że farba może przeszkadzać wodorostom w przyczepianiu się do kamieni, tak więc wpływać na ekosystem. „Dobry basen to taki, w którym ludzie i zwierzęta żyją w harmonii” – powiedział. 

Wraz z ogrzewanymi krytymi basenami, którym podobno grozi zamknięcie w Wielkiej Brytanii i w innych miejscach pośród gwałtownego wzrostu cen energii, pływanie na zewnątrz zdaje się cieszyć odrodzeniem – powiedział Romer-Lee, który spędza każdy poranek pływając w jeziorze Serpentine w londyńskim Hyde Parku. Ma nadzieję, że jego książka przyciągnie uwagę do wielu dostępnych, bezpiecznych, ale często przeoczonych basenów znajdujących się na liniach brzegowych na całym świecie.

„Nie zapominajmy tych skarbów oraz tego, co one dla nas robią i szanujmy je jak resztę morza” – powiedział Romer-Lee. „W tych basenach jest coś naprawdę ważnego wewnątrz większego leksykonu pływackiego”.