Według nowych badań ponad 50 gatunków, które wcześniej uważano za nieme, wydaje dźwięki

Gabriel Jorgewich Cohen

Nowe badanie opublikowane w Nature Communications zidentyfikowało dźwięki wydawane przez 53 gatunki, z których wiele wcześniej uważano za nieme. Pięćdziesiąt gatunków to żółwie, z hatteriami (rodzaj gada występującego w Nowej Zelandii), beznogimi (płazami bez kończyn) i południowoamerykańskimi rybami dwudysznymi dopełniającymi grupę.

Gabriel Jorgewich-Cohen, główny badacz publikacji i doktorant na Uniwersytecie w Zurychu, powiedział CNN, że pomysł na badania narodził się, gdy przeczytał o projekcie w brazylijskim lesie deszczowym Amazonii. W 2014 roku badanie wykazało, że gigantyczne żółwie rzeczne z Ameryki Południowej znalezione w Amazonii używają komunikacji głosowej, aby rozmawiać ze sobą - w tym nawoływać swoje potomstwo.

Powiedział, że słysząc, jak żółwie-matki nawołują swoje młode, Jorgewich-Cohen „bardzo zainteresował się” identyfikacją kolejnych odgłosów żółwi. „Pomyślałem, że może jest więcej żółwi, które wydają dźwięki”.

Biolog rozpoczął wówczas współpracę z profesorem, który opracował specjalistyczny sprzęt dźwiękowy do nagrywania pod wodą. Zaczął w domu, nagrywając własne żółwie domowe. – Na początku nie spodziewałem się, że coś znajdę – powiedział.

Ale wbrew oczekiwaniom „znalazł wiele dźwięków” – powiedział.

Pomysł szybko rozwinął się w większy projekt badawczy. „Pomysł polegał na skupieniu się na zwierzętach, które są powszechnie, historycznie uważane za niegłosujące” – powiedział. „Chciałem zagłębić się w zgłaszanie tych zwierząt, które nie są znane z wokalizacji, i spróbować zrozumieć to w dużym obrazie”.

Każdy gatunek był rejestrowany przez co najmniej 24 godziny. Nagrania dźwiękowe obejmują klikanie, ćwierkanie, syczenie i mruczenie. Dodał hatterie po rozmowie ze specjalistą od nowozelandzkich gadów, który powiedział, że słyszała, jak zwierzęta wydają dźwięki podczas prac terenowych. Nagrania dźwiękowe wykorzystane w badaniach dokumentują charakterystyczne trzaskające wokalizacje hatterii. Powiedział, że dźwięki wydawane przez kątnice były szczególnie nieoczekiwane. „Byłem bardzo zaskoczony, gdy odkryłem, że często wydają dźwięki i to w bardzo zabawny sposób” – powiedział. Nagrania z kątnicy brzmią czasami jak mruczenie, a innym razem jak głośne beknięcie. Był również zaskoczony szerokim repertuarem niektórych gatunków: niektóre żółwie „wydawały wiele różnych rodzajów dźwięków”. Inni, choć mieli bardziej ograniczone słownictwo, „nie przestawali gadać”, często powtarzając te same dźwięki.

Badania mogą mieć szersze implikacje dla naszego rozumienia biologii. Historycznie rzecz biorąc, „główną hipotezą było to, że wszystkie dźwięki wydawane przez żaby, ptaki i ssaki miały różne źródła ewolucyjne” – wyjaśnił Jorgewich-Cohen. Zjawisko to znane jest jako ewolucja zbieżna, kiedy gatunki dostosowują się w podobny sposób, chociaż mają różne pochodzenie.

Ale rozszerzone ewolucyjne drzewo genealogiczne skonstruowane przez zespół badawczy Jorgewicha-Cohena sugeruje, że zdolność do wytwarzania dźwięków „pochodzi z jednego źródła” – powiedział. Oprócz zarejestrowania samych 53 gatunków, Jorgewich-Cohen i jego zespół wykorzystali również zestaw danych komunikacji akustycznej opublikowany przez profesora ekologii i biologii ewolucyjnej Uniwersytetu Arizony, Johna Wiensa i Zhuo Chen w Nature Communications w 2020 roku.

Badania Jorgewicha-Cohena pokazują po prostu, że żółwie i inne gatunki wydają dźwięki – nie używają tych dźwięków do komunikowania się ze sobą – powiedział. W artykule Jorgewich-Cohen i jego zespół napisali, że „obecność złożonego repertuaru (obecność wielu różnych dźwięków i/lub wezwań harmonicznych)” wskazuje na „znaczenie komunikacyjne”.

Ustalenie, że dźwięki są rzeczywiście znaczącą komunikacją, będzie wymagało dalszych badań, powiedział Wiens. Wskazał na eksperymenty z odtwarzaniem, na przykład gdy badacze odtwarzają nagrania dwóch różnych samców żab, aby samica mogła zobaczyć, która bardziej ją pociąga. Według Wiensa eksperymenty takie jak te dostarczają bardziej znaczących dowodów na to, że dźwięki są faktycznie używane do komunikacji.

Powiedział, że kryteria tego, co naukowcy zidentyfikowali jako komunikację akustyczną, nie były jasne. „W niektórych przypadkach trudno stwierdzić, czy w ogóle wydają dźwięki” – powiedział Wiens.

Mimo to artykuł jest pomocny w wykazaniu, że świat zwierząt jest rzeczywiście bardziej rozmowny, niż wcześniej sądzili naukowcy.

„Udokumentowali więcej rzeczy wydających dźwięki, niż ludzie wcześniej docenili” – powiedział Wiens. „To pierwszy krok”.

Następnym krokiem powinno być wdrożenie eksperymentów z odtwarzaniem i innych testów „aby dowiedzieć się, czy mają komunikację akustyczną, czy nie” – powiedział.

Idąc dalej, Jorgewich-Cohen mówi, że ma nadzieję rozszyfrować, co żółwie faktycznie mówią do siebie – jeśli w ogóle.

„W większości przypadków po prostu wiemy, że wydają dźwięki. Nie wiemy, co one oznaczają – powiedział.

I „poza tym chciałbym trochę zrozumieć ich zdolność poznawczą – jak myślą, a nie co oznaczają dźwięki”.

Co więcej, zrozumienie roli, jaką dźwięk odgrywa w życiu żółwi, może przyczynić się do działań na rzecz ochrony przyrody.