Od trudnej opieki do niezadowolenia z biura - cztery podcasty kulturowe o pracy, których warto posłuchać

W ciągu ostatnich kilku lat ekipa Kulturpodden rozmawiała o zarówno poruszających, jak i niepokojących portretach pracy w książkach, filmach, dokumentach, serialach telewizyjnych i teatrze - dziełach, które przedstawiają wszystko, od skandalicznych warunków pracy w służbie zdrowia po fałszywe prace biurowe. 

Dlaczego jesteśmy nieszczęśliwi w biurze? 

Czy siedzisz w otwartym krajobrazie? Czy jesteś ciągle przerywany w swojej pracy? Czy masz wielu kierowników, z którymi trzeba przedyskutować każdą decyzję? Czy musisz też uczestniczyć w różnego rodzaju spotkaniach? John Webster w swoim najnowszym filmie dokumentalnym The Happy Worker stara się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak wielu z nas jest nieszczęśliwych w biurze. Klasyczna, współczesna powieść Elise Karlsson The Line opowiada o "chyba pracy w chyba biurze", a książka obrazkowa Shauna Tana Cicada przedstawia urzędnika zajmującego się wprowadzaniem danych, który po 17 latach pracy w biurze nie został ani awansowany, ani doceniony. 

The Happy Worker w kinie Arena: 

The Happy Worker - czyli jak sabotować pracę - Oglądaj w Arenie 

Trudna opieka - kto odważy się zestarzeć? 

Pedometry, GPS i liczniki minut w telefonach - pielęgniarki i opiekunowie świadczą o coraz cięższym klimacie pracy i nieracjonalnych warunkach pracy, gdy pracodawcy w sektorze opieki zmierzają w kierunku oszczędności, wydajności i cięć etatów. Film dokumentalny Armotonta menoa - Grymma tider przedstawia stan opieki nad osobami starszymi w Finlandii. W prozie szwedzkiej pielęgniarki i autorki Elliot Baron Vi kommer med hjärta hem till dig, otrzymujemy wgląd w samotne i bezbronne życie codzienne pracowników opieki domowej. Popularna seria Cathariny Ingelman-Sundberg, opowiada o grupie emerytów, która postanawia uczynić świat i opiekę zdrowotną lepszymi poprzez odbieranie bogatym i dawanie biednym. 

Jak praca i poczucie przynależności klasowej są dziś przedstawiane w literaturze pięknej? 

Jaki rodzaj pracy jest reprezentowany we współczesnych narracjach i dlaczego fińsko-szwedzcy autorzy piszą bardziej o klasach niż o pracy? Jako przykład podaje tutaj zarówno książkę Roberta Åsbacka Kistmakarna, jak i Rasmusa Landströma Arbetarlitteraturens återkomst, spektakl teatralny Vi är bara människor Joakima Grotha i Den svavelgula himlen Kjella Westö oraz telewizyjny serial dokumentalny Sprzątaczki Hanny Nordenswan. 

Serial Sprzątaczki można obejrzeć w kinie Arena:

Sprzątaczki - Oglądaj w Arenie 

Nauczyciele jako straszni dyktatorzy, surowi egzekutorzy, czy może ujmujący mentorzy? 

Dlaczego tak mało jest przedstawień pracy nauczyciela lub zawodu nauczyciela w literaturze pięknej? Czy praca nauczyciela nie jest wystarczająco interesująca lub "seksowna", nawet jeśli szkoła i pokój nauczycielski "tętnią kruchą młodą miłością, nagłą tragedią, konfliktami autorytetów, absurdami i najbardziej małpimi popędami ludzkości", w takim samym stopniu jak każda szpitalna opera mydlana. Przynajmniej, jeśli mamy wierzyć Annice Luther, która napisała powieść o fikcyjnej szkole i kadrze nauczycielskiej w Lärarrummet. W filmie Petera Weira I döda poeters sällskap  poznajemy charyzmatycznego i upartego nauczyciela, Johna, który ignoruje dawne tradycje w arcykonserwatywnej amerykańskiej szkole prywatnej i uczy uczniów, by szli własną drogą.