„Delicious in Dungeon” zaserwowało fanom anime jedzenie, lovecraftowski horror oraz reprezentację neuroróżnorodności
Fani Delicious in Dungeon chwalą serial za jego reprezentację doświadczeń osób neuroróżnorodnych.
Laios i ekipa próbują pieczonego na kamieniu mięsa i jaja kokatrisa z dodatkiem sosu. Zdjęcie: ign.com
Od czasu swojej premiery na Netflixie, Delicious in Dungeon (z japońskiego: Dungeon Meshi, w tłumaczeniu dosłownym: Posiłek w Lochu) dostarcza widzom róg obfitości przepysznych dań, dawkę humoru i szczyptę grozy. Ale jednym z elementów tego anime fantasy od Studio Trigger, który prawdopodobnie najbardziej przypadł do gustu regularnym widzom, jest wiarygodne przedstawienie doświadczeń osób neurodywergentnych przez jego bohaterów.
Uwaga: Poniższy artykuł zawiera spoilery Delicious in Dungeon.
Dungeon Meshi, autorstwa twórczyni mang Ryoko Kui, podąża za nietypową grupą poszukiwaczy o imionach Laios, Marcille, Chilchuck, Senshi i Izutsumi, którzy przeszukują głębiny niebezpiecznego lochu, aby uratować ich czarodziejkę, Falin. Aby zachować siły, grupa przygotowuje posiłki z wszelkich przerażających, pełzających stworzeń, na które się natkną – bazyliszki, golemy czy żywe zbroje.
Chociaż ich uczty z „potwora tygodnia” rutynowo przerażają jego towarzyszy, przysłowiowy dzwonek obiadowy jest muzyką dla uszu Laiosa. W przeciwieństwie do członków swojej drużyny, Laios jest przesadnie zwariowany na punkcie potworów, które napotykają. Przejawia się to w tym, że Laios staje się de facto etologiem drużyny, wyrzucając z siebie encyklopedyczną wiedzę na temat zachowań i wzorców bestii panujących w lochu, znajdujących się w ręcznie robionym przewodniku dla smakoszy lochów, który trzyma w napierśniku.
Podczas gdy zamiłowanie Laiosa do potworów jest nieocenione dla przetrwania jego drużyny w lochach, czasami jest to również denerwujące dla jego towarzyszy. Sprawa zostaje postawiona na ostrzu noża w 17 odcinku serialu, gdy Laios nie dogaduje się z byłym członkiem drużyny o imieniu Shuro, którego uważał za swojego pierwszego przyjaciela. Podczas ich kłótni, Shuro przyznaje, że nie może znieść przebywania w pobliżu Laiosa, nazywając go „niesamowicie nieostrożnym, tępym i niezręcznym”, dodając, że brak złych intencji Laiosa sprawił, że sprawy stały się jeszcze bardziej irytujące. Kiedy Laios pyta, dlaczego Shuro nigdy wcześniej nic nie powiedział, Shuro odpowiada, że potraktował go ozięble „w sposób, który większość ludzi by zrozumiała”. Shuro jeszcze bardziej podkreślił swoją frustrację Laiosem, mówiąc mu, aby „lepiej odczytywał atmosferę”.
Z wyjątkiem postaci takich jak Shigeo Kageyama z Mob Psycho 100, fani anime nie mieli dużej puli bohaterów, u których mogliby wskazać autentyczne przedstawienie doświadczeń osoby neuroróżnorodnej i lęków związanych z interakcjami społecznymi. Podobnie jak Laios, łagodny Shigeo jest uważany za społecznie niezręcznego w serialu i rutynowo otrzymuje uwagi, że powinien „zrozumieć przekaz”. Właśnie dlatego riposta Laiosa skierowana do Shuro, który usprawiedliwiał swoje bierne wysiłki jako samozadowalającą próbę oszczędzenia uczuć Laiosa, była dla widzów zarówno oczyszczająca, jak i rezonująca. W rzeczywistości fani anime tak bardzo odnaleźli się w Delicious in Dungeon, że użyli social mediów, aby pochwalić serial za jego neurodywergentną reprezentację, nawet jeśli Laios nigdy nie jest określany konkretnie jako neurodywergentny w serialu.
„Jako ktoś z autyzmem, reakcja Laiosa jest tak mocno oczyszczająca w odniesieniu do tego, jak denerwujące i frustrujące jest odkrycie, że ktoś cię nie lubi i nie ufa ci na tyle, by powiedzieć ci o tym otwarcie” – napisał @RetroHurricane na X/Twitterze
„Charakteryzacja Laiosa była jedną z większych przyjemnych niespodzianek w tym serialu” – powiedziała Kelly Onelani, użytkowniczna X/Twittera. „Przychodzi mi do głowy tylko Mob, który został tak potraktowany („weź się w garść”, „zrozum atmosferę”), ale szczerze mówiąc nie zwróciłam na to uwagi, kiedy pierwszy raz oglądałam [Mob Psycho 100], ponieważ Mob jest dzieckiem. Laios będący dorosłym NAPRAWDĘ cię uderza”.
„Naprawdę się cieszę, że reakcją Laiosa na słowa Shuro była złość/frustracja” – powiedział użytkownik @unhealthydoc. „Myślę, że zbyt często osoby autystyczne/niepełnosprawne muszę być ugodowe, nawet jeśli zostały źle potraktowane. Nawet, gdy mówi się im: „nigdy nie byłem twoim przyjacielem i denerwujesz mnie”.”
Podczas gdy widzowie nie są pewni, czy Laios zawsze miał być odczytywany jak neurodywergentny, ludzie na subreddicie r/DungeonMeshi stwierdzili, że Laios będący osobą neurodywergentną nie powinno być zaskoczeniem, biorąc pod uwagę przedstawienie przez Kui w przeszłości postaci, które czytelnicy uważają za osoby ze spektrum w jej serii fantasy Terrarium w Szufladzie.
Fani nie są jedynymi, którzy poczuli się widziani dzięki postrzeganiu Laiosa jako neurodywergentnego bohatera anime. Aktor głosowy Laiosa, Damien Haas ze Smosha, wyraził na X/Twitterze jak nagrywanie głosu dla postaci – szczególnie w odcinku 6 – miało dla niego duże znaczenie jako bliskie mu „neuropikantne doświadczenie”.
„Emocjonalnie, nagrywanie tej sceny miało dla mnie większą wagę, niż można by się spodziewać” – napisał Haas. „Jest to bliskie mi neuropikantne doświadczenie, więc miało to dla mnie ogromne znaczenie”.
W naszej recenzji Delicious in Dungeon daliśmy serialowi ocenę 8 na 10, pisząc: „Nawet, jeśli szersza akcja historii wciąż się wyłania, epizodyczne rozkosze, dynamiczna obsada postaci, intrygująca sceneria i bujna produkcja Delicious in Dungeon to póki co mnóstwo do ucztowania”.
Finał 1 sezonu Delicious in Dungeon miał premierę 13 czerwca tego roku.
Dział: Anime
Autor:
Isaiah Colbert | Tłumaczenie: Gabriela Grad - praktykantka fundacji: https://fundacjaglosmlodych.org/praktyki/