Matka stawia opór atakowi niedźwiedzia grizzly: „Nie jestem gotowa odejść od mojej córeczki”

Vanessa Chaput, 24-latka z Jukonu w Kanadzie, trafiła do szpitala po ataku niedźwiedzia grizzly. Dzięki uprzejmości Dave’a Leegstra

Odważna mama, która została zaatakowana przez niedźwiedzia grizzly podczas joggingu, powiedziała, że jej 2-letnia córka była dla niej inspiracją do przetrwania.

-„Byłam w złym miejscu o złym czasie” – powiedziała Vanessa Chaput, 24-letnia mieszkanka Jukonu w Kanadzie, w rozmowie z TODAY.com.

30 czerwca Chaput biegała utwardzoną ścieżką pomiędzy miejscowością Haines Junction, a polem kempingowym Pine Lake Campground w Ontario w Kanadzie, ze swoim owczarkiem niemieckim, Luną. Chaput powiedziała, że ​​zna szlak, który biegnie wzdłuż autostrady i znajduje się w pobliżu domów mieszkalnych. Była 22:30, ale słońce niedawno zaszło, więc gdy Chaput skręciła za róg, wyraźnie zobaczyła nadchodzące niebezpieczeństwo.

Kobieta stanęła twarzą w twarz z trzema niedźwiedziami.

Vanessa Chaput, 24-latka z Jukonu w Kanadzie, wracała do zdrowia w szpitalu po ataku niedźwiedzia grizzly, który wymagał założenia ponad 30 szwów. Dzięki uprzejmości Dave’a Leegstra

-„Zauważyłam samca, który zaatakował mnie jako pierwszy... i dwa mniejsze niedźwiedzie, które były około 3 metry ode mnie”, powiedziała. „Był tuż za mną jeszcze czwarty, mniejszy niedźwiedź, którego nie zauważyłam”.

Chaput cofnęła się, ciągnąc za krótką smycz Luny, ale jej pies, którego szczekanie często odstrasza niedźwiedzie, które wchodzą na posesję Chaput w Haines Junction, przeszedł do obrony. Luna wyrwała się Chaput i pogoniła dwa mniejsze niedźwiedzie, zostawiając właścicielkę samą z samcem. Nie jest jasne, gdzie w tym momencie znajdował się niedźwiedź będący za Chaput.

Gdy kobieta kontynuowała cofanie się, większy niedźwiedź rzucił się w jej kierunku.

-„Wybrałam drzewo, za którym chciałam się schować, ale niedźwiedź mnie powalił... wziął moją głowę w paszczę, a ja wylądowałam na ziemi”, powiedziała.

Chaput i niedźwiedź szarpali się na ziemi.

-„Czujesz się jak szmaciana lalka i nie możesz nic zrobić”, powiedziała, dodając: „Pamiętam, jak byłam rzucana na wszystkie strony”.

Chaput powiedziała, że nie krzyczała ani nie czuła konkretnego bólu.

-„Adrenalina uderzyła... czułam niesamowicie mocny nacisk”, powiedziała. „Mam całkiem wysoki próg bólu”.

Pazury niedźwiedzia owinęły się wokół ciała kobiety, przebijając jej skórę w pobliżu kręgosłupa i drapiąc uda. Niedźwiedź także ugryzł ją w ramię.

Matka powiedziała, że myślała: „Nie jestem gotowa, zostawić moją córeczkę i męża”. Chaput powiedziała, że po prostu „weszła w tryb przetrwania”.

Według kobiety, atak, który trwał około pięciu minut, zakończył się, gdy niedźwiedź nagle puścił jej głowę i uciekł. Przypisuje to wybawienie pęknięciu jej spinki do włosów w paszczy niedźwiedzia lub zaskakującemu trzaskowi gałęzi pod nią. Później poczuła kawałki gałęzi, które utkwiły w jej gardle, które samodzielnie usunęła.

Schowała się za drzewem, skuliła i pozostawała nieruchomo, jak to tylko możliwe, ale niedźwiedź jeszcze nie skończył.

-„Pobiegł przez ścieżkę... odwrócił się i ruszył w moją stronę”, powiedziała, dodając: „Nie sądziłam, że wytrzymam kolejną rundę”.

Owczarek niemiecki Vanessy Chaput, Luna, prawdopodobnie odstraszył niedźwiedzia, który zaatakował kobietę. Dzięki uprzejmości Vanessy Chaput

Chaput powiedziała, że nagłe szczekanie Luny z oddali mogło przestraszyć niedźwiedzia, ponieważ uderzył łapą w ziemię i pobiegł w kierunku dźwięku szczekania Luny.

-„Jej szczekanie uratowało mi życie”, powiedziała Chaput. Nie wie, dlaczego mniejsze niedźwiedzie nie zaatakowały Luny, ale podejrzewa, że odstraszyło je jej potężne szczekanie.

Powoli udało jej się dotrzeć do autostrady Alaska Highway, gdzie spotkała się z Luną, która była cała i zdrowa.

Chaput użyła swojego Apple Watch, aby zadzwonić do męża, Dave'a Leegstra, oraz na numer alarmowy 911. Była hospitalizowana przez 10 dni, otrzymując ponad 30 szwów na głowie, plecach, ramieniu i uchu. Miała złamaną rękę, która nadal jest w gipsie, i powiedziała, że straciła sporo krwi, ale nie potrzebowała transfuzji.

Osiem dni później spotkała się ponownie ze swoją córką. Leegstra powiedział córce: „Mama zrobiła sobie kuku”.

Yukon Conservation Officer Services udostępniło na swojej stronie na Facebooku: „Funkcjonariusze ochrony przyrody zareagowali na zgłoszenie o poważnym incydencie z udziałem niedźwiedzia na szlaku Trans Canada Trail, łączącym Pine Lake z Haines Junction, około 22:30 w niedzielę, 30 czerwca”.

Pies Chaput wywołał „reakcję obronną” niedźwiedzia, napisano w poście na Facebooku, dodając, że „niedźwiedź zaatakował osobę, co spowodowało poważne obrażenia wymagające opieki medycznej. Uważa się, że pies również przyczynił się do przerwania ataku, dając osobie możliwość ucieczki i wezwania pomocy”.

W poście poinformowano, że funkcjonariusz ochrony przyrody zareagował i „uśpił niedźwiedzia, który znajdował się dokładnie w miejscu ataku. Funkcjonariusz otrzymał dalsze informacje, że w incydencie brało udział kilka niedźwiedzi. W trosce o bezpieczeństwo publiczne pobliski kemping został ewakuowany i zamknięty”.

Według wpisu, „Trzy dodatkowe niedźwiedzie odpowiadające opisowi zostały zlokalizowane w okolicy i dwa z nich zostały uśpione. Nadal trwają próby odnalezienia czwartego niedźwiedzia”.

Urzędnicy przeprowadzają sekcje zwłok niedźwiedzi, które mają „zróżnicowaną strukturę wiekową i płciową”.

Jak stwierdzono w poście: „Próbki DNA od niedźwiedzi oraz próbki kryminalistyczne z miejsca zdarzenia zostaną przekazane do laboratorium w Albercie, aby pomóc zidentyfikować niedźwiedzia, który zaatakował osobę. Sekcja zwłok i testy pomogą potwierdzić dynamikę grupową między niedźwiedziami oraz ustalić, czy są one spokrewnione, w okresie rozrodu i inne czynniki genetyczne”.

Rząd Jukonu skierował TODAY.com do magazynu informacyjnego na temat zachowania w pobliżu niedźwiedzi, w tym w sytuacjach, gdy niedźwiedzie są świadome obecności ludzi oraz w momencie, gdy nie są, stwierdzając, że „Spotkania z niedźwiedziami rzadko kończą się atakiem. Zachowanie spokoju jest najważniejszą rzeczą, jaką można zrobić”.

Chaput nie jest jeszcze gotowa, aby wrócić na szlak, ale niedawno ponownie odwiedziła miejsce ataku w towarzystwie uzbrojonego funkcjonariusza ochrony przyrody i swojej rodziny — w tym Luny — aby pomóc sobie uporządkować emocje związane z atakiem.

-„Jestem bardzo zszokowana, jak wielkie miałam szczęście”, powiedziała Chaput. „Jestem ogromnie wdzięczna, że Bóg czuwał nade mną tego dnia”.