Miał ciągłe gorączki i zmęczenie. Pojawił się nawet ból i obrzęk narządów płciowych, co było jego pierwszym sygnałem, że coś jest naprawdę nie tak.
„Na przełomie roku 2016, zacząłem z kilkoma naprawdę bolesnymi efektami w męskiej anatomii” - powiedział Adams. „Po tym, ponownie, dużo zmęczenia – mój lekarz podstawowej opieki zdrowotnej w tym momencie kazał wykonać badania krwi, a moja liczba białych krwinek była bardzo, bardzo niska”.
Następnie Adams, który mieszka w Alexandrii w Wirginii, widział się z hematologiem, pulmonologiem, urologiem, reumatologiem, a potem z dermatologiem. Niektórzy z nich uważali, że może mieć raka. Objawy Adamsa nie ustępowały, pojawiło się jeszcze większe zmęczenie, zapalenie płuc i duża wysypka poniżej pasa. Próbował co najmniej tuzina leków, widział około dwóch tuzinów lekarzy i nic nie pomogło. W 2019 roku pogarszające się objawy zmusiły go do przejścia na wcześniejszą emeryturę z trwającej od dziesięcioleci kariery w systemach danych klinicznych. Ale pozostał w ciemności co do tego, co powodowało problemy. Wreszcie, w 2020 roku, naukowcy z National Institutes of Health odkryli i nazwali rzadkie zaburzenie genetyczne: Zespół VEXAS, który sieje spustoszenie w organizmie poprzez stany zapalne i problemy z krwią.
Adams miał wtedy umówioną wizytę u swojego reumatologa, a kiedy wszedł do gabinetu, zobaczył, że jego lekarz „był wniebowzięty jak małe dziecko”. W rękach jego lekarza była kopia pracy w New England Journal of Medicine szczegółowo opisującej odkrycie zespołu VEXAS.
Adams miał swoją odpowiedź.
„Po raz pierwszy istniała korelacja objawów jeden do jednego” – powiedział. „To był niezły szok.”
Zdecydowana większość nietrafiona lub źle zdiagnozowana
Szacuje się, że 1 na około 13 500 osób w Stanach Zjednoczonych może mieć zespół VEXAS, sugeruje nowe badanie, co oznacza, że tajemnicze i czasami śmiertelne zaburzenie zapalne może być bardziej powszechne niż wcześniej sądzono. Dla porównania, genetyczne zaburzenie rdzeniowy zanik mięśni dotyka około 1 na 10 000 osób, a choroba Huntingtona występuje u około 1 na 10 000 do 20 000 osób. Od czasu odkrycia, sporadyczne przypadki VEXAS były zgłaszane w badaniach medycznych, ale badanie ujawnia nowe szacunki dotyczące jego rozpowszechnienia.
Badania, opublikowane we wtorek w czasopiśmie JAMA, sugerują, że około 1 na 13 591 osób w USA ma mutacje w genie UBA1, które rozwijają się w późniejszym okresie życia i powodują zespół VEXAS.
„To badanie pokazuje, że prawdopodobnie dziesiątki tysięcy pacjentów w USA ma tę chorobę, a zdecydowana większość z nich prawdopodobnie nie jest rozpoznawana, ponieważ lekarze tak naprawdę nie rozważają tego jako diagnozy w szerszym zakresie” – powiedział dr David Beck, adiunkt na Wydziale Medycyny w NYU Langone Health i główny autor badania.
Zespół VEXAS nie jest dziedziczny, więc osoby, które go mają nie przekazują choroby swoim dzieciom. Ale gen UBA1 znajduje się na chromosomie X, więc zespół jest chorobą sprzężoną z X. Dotyka on głównie mężczyzn, którzy posiadają tylko jeden chromosom X. Kobiety mają dwa chromosomy X, więc jeśli mają mutację w genie na jednym chromosomie X, ale nie na drugim, to na ogół nie są dotknięte.
„Występuje u 1 na 4 000 mężczyzn w wieku powyżej 50 lat. Uważamy więc, że jest to choroba, o której należy myśleć w kontekście testowania osób, które mają objawy” – powiedział Beck, który również kierował federalnym zespołem badawczym, który zidentyfikował wspólną mutację UBA1 wśród pacjentów VEXAS w 2020 roku.
„Korzyścią z zespołu VEXAS jest to, że mamy test. Mamy test genetyczny, który może pomóc bezpośrednio zapewnić diagnozę” - oznajmił. „To tylko kwestia pacjentów, którzy spełniają kryteria – którzy są starszymi osobami z ogólnoustrojowym zapaleniem, niską liczbą krwi, którzy naprawdę nie reagują na nic poza sterydami – a następnie opowiadają się za swoimi lekarzami, aby uzyskać badania genetyczne, aby uzyskać diagnozę.”
Adams, który stał się pacjentem Becka, powiedział, że w końcu otrzymanie diagnozy – i zrozumienie przyczyny jego objawów – zmieniło życie.
„To naprawdę było niesamowicie wyzwalające, aby mieć diagnozę” - powiedział.
„Nie możesz walczyć ze swoim wrogiem, jeśli twój wróg nie ma nazwy” - dodał. „W końcu mieliśmy coś, na co mogliśmy wskazać i powiedzieć: 'OK, rozumiemy, co się dzieje. To jest VEXAS.”
„Ciężki charakter choroby”
W przypadku nowego badania Beck i jego koledzy z NIH, New York University, Geisinger Research i innych instytucji przeanalizowali dane dotyczące 163 096 pacjentów w systemie opieki zdrowotnej w centralnej i północno-wschodniej Pensylwanii, od stycznia 1996 r. Do stycznia 2022 r., w tym elektronicznej dokumentacji zdrowotnej i próbek krwi.
Jedenastu pacjentów miało chorobotwórczy wariant UBA1, a dwunasta osoba miała wariant "wysoce podejrzany". Tylko trzy osoby z tych 12 nadal żyją. Pięcioletnie przeżycie na poziomie 63% zostało wcześniej zgłoszone w przypadku VEXAS.
Wśród 11 pacjentów w nowym badaniu, którzy mieli patogenne warianty w UBA1, tylko dwie były kobietami. Siedmiu miało zapalenie stawów jako objaw, a u czterech zdiagnozowano choroby reumatologiczne, takie jak łuszczyca skóry lub sarkoidoza, która powoduje obrzęknięte grudki w ciele. Wszyscy mieli anemię lub niską liczbę komórek krwi.
„Żaden nie był wcześniej klinicznie zdiagnozowany z zespołem VEXAS” - powiedział Beck.
Odkrycie "podkreśla, jak ważne jest, aby móc wybrać tych pacjentów, dać im diagnozę i rozpocząć agresywne terapie lub agresywne leczenie, aby utrzymać ich stan zapalny w ryzach" - rzekł.
VEXAS – akronim dla pięciu cech klinicznych choroby – nie ma standardowego leczenia lub wyleczenia, ale Beck powiedział, że objawy mogą być zarządzane za pomocą leków, takich jak steroid prednizon lub inne leki immunosupresyjne.
„Ale toksyczność prednizonu przez lata jest wyzwaniem. Istnieją inne leki przeciwzapalne, które używamy, ale są one tylko częściowo skuteczne w tej chwili,” powiedział. „Jedno leczenie dla osób, które widzieliśmy, że jest bardzo skuteczny jest przeszczep szpiku kostnego. To przychodzi z własnym ryzykiem, ale to tylko podkreśla ciężki charakter choroby.”
Chociaż nowe badanie pomaga dostarczyć szacunków dotyczących rozpowszechnienia i objawów zespołu VEXAS, dane nie są reprezentatywne dla całych Stanów Zjednoczonych, a Beck powiedział, że należy przeprowadzić więcej badań na większej, bardziej zróżnicowanej grupie ludzi.