6 współczesnych stolic o starożytnych korzeniach

Ateny

Najwcześniejsze dowody ludzkiego osadnictwa na słynnym Akropolu w Atenach sięgają do lat między 7000 a 5000 p.n.e. Około połowy II wieku p.n.e. Ateny stały się ważnym punktem cywilizacji mykeńskiej i przez wiele stuleci pozostawały czołowym ośrodkiem handlowym dzięki swojej centralnej pozycji w świecie greckim. W V wieku p.n.e., kiedy miasto miało już za sobą tysiące lat historii, rozpoczęła się tzw. Złota Era Aten, przynosząc światu trwałe dary w postaci demokracji (Perykles), dramatu (Sofokles i Eurypides), historii (Herodot i Tukidydes), medycyny (Hipokrates) oraz filozofii (Sokrates, Platon i Arystoteles).

Bejrut

Kiedyś nazywana „Paryżem Bliskiego Wschodu”, kosmopolityczna stolica Libanu jest tak naprawdę od samego Paryża starsza o około 3000 lat ( został on założony około 250 r. p.n.e.). Pierwsze historyczne odniesienie do miasta znajduje się w listach wysłanych przez lokalnego króla do egipskiego faraona około 1400 r. p.n.e. Od tego czasu nadmorskie miasto było kolejno rządzone przez Fenicjan, Greków, Rzymian, Bizantyńczyków, Arabów, Krzyżowców, Osmanów i wojska francuskie, zanim stało się stolicą niepodległego Libanu w 1943 roku.

Jerozolima

Teksty z II wieku p.n.e. wspominają miasta w regionie o nazwach „Rushalimum” i „Urusalim”, ale najwcześniejsze szczegółowe opisy osady i jej mieszkańców znajdują się w Biblii Hebrajskiej. Jerozolima stała się stolicą Izraelitów po tym, jak król Dawid zdobył ją około 1000 r. p.n.e. (Pierwsza świątynia została tam zbudowana przez syna Dawida, Salomona). W ciągu upływu wieków miasto było często podbijane i okazjonalnie niszczone (jak to miało miejsce za sprawą Rzymian w 70 r. n.e.), ale zawsze odbudowywane. Od 1948 roku Stare Miasto Jerozolimy odgrywa kluczową rolę w trwającym konflikcie izraelsko-palestyńskim - obie strony twierdzą, że zapis historyczny popiera ich prawo do rządzenia nim.

Ankara

Położona na skrzyżowaniu starożytnych szlaków handlowych na centralnym płaskowyżu Anatolii, Ankara była miejscem osadnictwa Hetytów około 4000 lat temu. Tysiąc lat później (jako Ancyra) stała się ważnym miastem w imperium Frygijskim (które dało światu legendy o królu Midasie i węźle gordyjskim), gdy została zdobyta przez Aleksandra Wielkiego w 334 r. p.n.e. Po okresach pod wpływem różnych imperiów - greckich, rzymskich, bizantyjskich, arabskich, perskich i tureckich -, miasto zostało zdobyte w 1356 r. przez Turków osmańskich. Ankara została stolicą nowoczesnej Turcji w 1923 roku za sprawą założyciela kraju, Mustafy Kemali (Atatürka), który używał Ankary jako centrum swojego oporu przeciwko sułtanowi osmańskiemu.

Lizbona

Obecnie malownicza stolica Portugalii, Lizbona pierwszy raz zyskała na znaczeniu około 1200 r. p.n.e. jako baza dla fenickich statków handlowych. Gdy Rzymianie podbili dzisiejszą Hiszpanię i Portugalię w II wieku p.n.e., zbudowali miasto, które nazwali Olisipo, ze świątyniami, łaźniami i teatrami. Lizbona została zdobyta przez muzułmańskich najeźdźców w 711 r. n.e., ale później odbita przez siły chrześcijańskie w XII wieku. Zgodnie z jej morskimi korzeniami, Lizbona była centralnym portem w czasach Wielkich Odkryć i została rozbudowana i ozdobiona bogactwem pozyskanym z rozległego imperium Portugalii w Brazylii, Afryce, Indiach i Azji Południowo-Wschodniej.

Damaszek

Dziś stolica Syrii jest często uważana za najstarsze zamieszkane miasto na świecie (z datowania radiowęglowego wskazującego na osadnictwo już około 8000-10000 r. p.n.e.), ale kilka innych miast, w tym Jerycho na Zachodnim Brzegu i Byblos w Libanie, mogłoby rywalizować o ten tytuł. Założony pod nazwą Palmyra w III tysiącleciu p.n.e., Damaszek dzięki swojemu położeniu na skrzyżowaniu dróg Azji i Afryki stał się ważnym i bardzo pożądanym punktem handlowym. Po wiekach pod rządami Aramejczyków, Asyryjczyków, Izraelitów i Babilończyków, Damaszek został zdobyty przez Rzym w I wieku p.n.e. i później stał się ważnym posterunkiem wojskowym w Imperium Bizantyjskim. Po upadku w ręce muzułmańskich najeźdźców w VII wieku, Damaszek stał się stolicą kalifatu Umajjadów, pierwszego prawdziwego państwa islamskiego, a jego rozwój i sukcesy w rozplanowaniu miejskim wpłynęły na rozwój późniejszych miast arabskich. W średniowieczu miasto było kwitnącą metropolią, przyciągającą artystów i rzemieślników w dużych ilościach. W 1867 roku Mark Twain napisał o swojej wizycie tam: „Dla Damaszku lata to tylko chwile, dekady to tylko przelotne drobiazgi czasu.”