Archeolodzy znaleźli starożytne ruiny egipskich koszar oraz brązowy miecz

Zdjęcie: Ministerstwo Turystyki i Starożytności Egiptu

Jak podało egipskie Ministerstwo Turystyki i Zabytków, kompleks składał się z magazynów przeznaczonych do przechowywania broni i żywności, a także koszar dla żołnierzy, zlokalizowanych w strategicznym punkcie na północnym zachodzie kraju, około 90 kilometrów na południe od Aleksandrii. Z tego miejsca żołnierze mogli bronić północno-zachodnich granic Egiptu przed atakami plemion libijskich oraz Ludów Morza w czasach, gdy władza starożytnego imperium była u szczytu.  

Dokładny wiek fortu nie jest znany, jednak Ramzes II panował w latach 1279–1213 p.n.e., co czyni jego rządy jednymi z najdłuższych w historii Egiptu. Według ministerstwa fort był używany w czasach Nowego Państwa, okresu dobrobytu i stabilności politycznej Egiptu.

Za panowania Ramzesa II, którego imię zostało wygrawerowane na wapiennym bloku znalezionym w forcie, Egipt toczył liczne wojny z Hetytami i Libijczykami, co wymagało budowy koszar na północy. W tym czasie sztuka i kultura kwitły, dzięki czemu pozostało kilka artefaktów, które archeolodzy mogą teraz badać.  

W trakcie wykopalisk odkryto wiele osobistych przedmiotów należących do żołnierzy, które ujawniają szczegóły ich codziennego życia. Wśród nich znalazły się: broń zdobyta w wojnach, narzędzia do polowania, akcesoria osobiste oraz aplikatory do kohlu (proszku do malowania oczu) wykonane z kości słoniowej. Archeolodzy znaleźli również naszyjniki z koralików z karneolu i fajansu – rodzajów półszlachetnych kamieni używanych przez starożytnych Egipcjan – a także połowę brązowego pierścienia. W koszarach odkryto także różne rodzaje skarabeuszy, które nawiązywały do egipskich bogów. Oprócz tych antyków archeolodzy znaleźli także miejsce pochówku krowy, która w wierzeniach starożytnych Egipcjan była związana z boską mocą i symbolizowała siłę, obfitość oraz dobrobyt.

Jak wyjaśnił Mohammad Ismail Khaled, sekretarz generalny Najwyższej Rady Starożytności, wszystkie budynki były wykonane z cegły suszonej i ułożone w dwóch identycznych blokach, oddzielonych wąskim przejściem. Niektóre pomieszczenia służyły do przechowywania żywności, a w nich wciąż znajdują się fragmenty dużej ceramiki i kości zwierzęce – powiedział Ayman Ashmawy, szef sektora starożytności egipskich w Najwyższej Radzie Starożytności.