Całun Turyński jest tkaniną, w której pochowano Jezusa, twierdzi naukowiec – i mówi, że ma „ogromną ilość dowodów”, które to potwierdzają

Źródło: Rudolf Berwanger/CC BY-SA

Mimo powtarzających się zarzutów o „mistyfikację”, naukowiec jest obecnie przekonany, że obiekt ten rzeczywiście owinął Jezusa – i twierdzi, że istnieje „ogromna ilość dowodów” potwierdzających tę tezę. 

Profesor Liberato De Caro, gorliwy katolik i diakon w miejscowym kościele, w swoich ostatnich badaniach obalił twierdzenia, jakoby dzieło to powstało w czasach średniowiecznych.

„Gdybym miał być sędzią w procesie, rozważając wszystkie dowody świadczące o autentyczności Całunu i nieliczne dowody świadczące o jego odmienności, nie mógłbym z czystym sumieniem stwierdzić, że Całun Turyński pochodzi ze średniowiecza”, powiedział Profesor De Caro dziennikarzowi The Telegraph. „Nie byłoby to słuszne, biorąc pod uwagę ogromną ilość dowodów przemawiających za tym”. 

Najnowsze badania rentgenowskie Profesora De Caro wykazały, że Całun Turyński rzeczywiście pochodzi sprzed 2000 lat – z czasów, w których żył i umarł Chrystus. Dzięki badaniom nad Całunem Turyńskim (STURP) prowadzonym w latach 70. i 80. XX wieku wiemy również, że święta tkanina rzeczywiście była poplamiona krwią. STURP stwierdził, że w plamach znajdują się ślady hemoglobiny – białka w czerwonych krwinkach, które dostarcza tlen. Barwienie dało również pozytywny wynik testu na obecność albuminy surowicy, najliczniej występującego białka w osoczu krwi ludzkiej. 

„Możemy na razie stwierdzić, że wizerunek na Całunie przedstawia prawdziwą postać ludzką – ukrzyżowanego, ubiczowanego człowieka.” – napisał STURP w swoim końcowym raporcie w 1981 r. - „To nie jest dzieło artysty”. 

Jak powiedział profesor De Caro w wywiadzie dla MailOnline, do czasu przeprowadzenia przez niego najnowszych badań „jedynym brakującym elementem układanki było datowanie”. Stwierdził, że wszystko, co znajduje się na całunie, „jest ściśle powiązane z tym, co Ewangelie mówią o Jezusie Chrystusie” i jego śmierci. 

Na płótnie widoczne są niewyraźne, brązowawe obrazy z przodu i z tyłu, przedstawiające wychudzonego mężczyznę z zapadniętymi oczami, mierzącego od 170 do 180 cm wzrostu. Znaki na ciele odpowiadają również ranom ukrzyżowania Jezusa, o których wspomina Biblia. Są to m.in. ślady cierni na głowie, rany cięte na plecach i siniaki na ramionach. Historycy szacują, że krzyż, który niósł na ramionach, ważył około 300 funtów, co mogło spowodować siniaki. W Biblii napisano, że Jezus został wychłostany przez Rzymian, wzdłuż ran na plecach, a przed ukrzyżowaniem włożyli mu na głowę koronę cierniową.

Źródło: AP

Badania przeprowadzone w latach 80. XX w. obaliły teorię, że Całun jest autentyczny, ponieważ datowano go na średniowiecze, setki lat po śmierci Chrystusa – co sugerowało, że był to misterny średniowieczny żart. 

Jednak włoscy naukowcy, korzystając z nowej techniki wykorzystującej promienie rentgenowskie, potwierdzili, że materiał został wytworzony mniej więcej w czasach Jezusa, czyli około 2000 lat temu. Profesor De Caro i jego zespół z Instytutu Krystalografii w Bari we Włoszech  zastosowali technikę szerokokątnego rozpraszania promieni rentgenowskich (WAXS) na maleńkiej próbce całunu, mniejszej od ziarenka ryżu. Metoda WAXS umożliwia określenie wieku starożytnych nici lnianych poprzez „badanie ich degradacji strukturalnej” na poziomie mikroskopowym. Częścią analizy były wzory celulozowe lnu, czyli długie łańcuchy cząsteczek cukru połączone ze sobą. Cząsteczki cukru z czasem ulegają rozpadowi, pokazując, jak długo dany element garderoby lub materiał był używany. Na podstawie stopnia zniszczenia zespół ustalił, że całun przechowywano w temperaturze około 72,5°F i wilgotności względnej około 55 procent przez 13 wieków, zanim trafił do Europy. Gdyby przechowywano je w innych warunkach, proces starzenia wyglądałby inaczej. Następnie badacze porównali rozkład celulozy w całunie z innymi tkaninami lnianymi znalezionymi w Izraelu i datowanymi na I wiek. Stwierdzili, że degradacja strukturalna była „w pełni zgodna” ze zmianami w drugiej próbce lnu, datowanej według zapisów historycznych na lata 55–74 n.e. Zespół porównał również całun z próbkami tkanin lnianych wytworzonych w latach 1260–1390 n.e. i nie znalazł żadnych zgodności.

Źródło: Ernon Miller

Nowe odkrycia potwierdzają hipotezę, że ciało Jezusa pozostawiło po sobie słaby, krwawy ślad przedstawiający mężczyznę ze skrzyżowanymi z przodu rękami. 

Zaprzeczają one również ustaleniom z lat 80. XX wieku, zgodnie z którymi Całun nie pochodzi z czasów Jezusa. Wówczas naukowcy przeanalizowali niewielki fragment całunu, stosując datowanie radiowęglowe i ustalili, że tkanina została wykonana prawdopodobnie pomiędzy 1260 a 1390 rokiem, czyli w okresie średniowiecza. 

Autorzy nowego badania twierdzą jednak, że datowanie radiowęglowe nie jest wiarygodne, gdyż tkanina przez wieki była narażona na zanieczyszczenia, których nie da się usunąć. Co więcej, nie sposób wyjaśnić, w jaki sposób można było go wytworzyć przy użyciu średniowiecznej technologii. 

„Chociaż nie można potwierdzić autentyczności, stosunkowo łatwo będzie ustalić, czy jest to średniowieczny falsyfikat” – powiedział Tim Andersen, naukowiec z Georgia Institute of Technology, który nie był zaangażowany w nowe badania. 

Mimo dziesięcioleci badań naukowych i recenzowanych artykułów na ten temat, wniosek ten nigdy nie został udowodniony. 

„Wręcz przeciwnie, dowody cały czas zaprzeczają jakimkolwiek znanym technikom fałszowania”.