Powstanie Węgierskie 1956

W ciągu dziesięciu lat po wojnie Sowieci praktycznie kontrolowali całe życie na Węgrzech. Zainstalowali tajną policję i podejmowali decyzje gospodarcze. Gazety w kraju były cenzurowane, a język rosyjski został wprowadzony do węgierskich szkół. Zakazano wolności religijnej, a władze wsadziły do więzienia kardynała Mindszenty'ego.

W październiku 1956 roku premierem na Węgrzech został Imre Nagy. Był on umiarkowanym politykiem i chciał uwolnić Węgry od kontroli rosyjskiej. Studenci i inni intelektualiści wyszli na ulice, aby domagać się większej wolności od rządu. Kilka dni po przejęciu władzy, sowiecki przywódca Nikita Chruszczow zgodził się usunąć sowieckich żołnierzy z Budapesztu. W kolejnych dniach Nagy wprowadził szereg reform, w tym wolność prasy. Z więzienia został zwolniony przywódca Kościoła rzymskokatolickiego, kardynał Mindszenty, jeden z najostrzejszych krytyków Związku Radzieckiego. Ludzie swobodnie protestowali na ulicach stolicy Węgier, a nawet zdjęli pomnik Stalina.

Po ogłoszeniu, że Węgry zamierzają opuścić Układ Warszawski, kierowaną przez Sowietów organizację wojskową mającą chronić komunistyczną Europę, 4 listopada 1956 roku do Budapesztu wjechały rosyjskie czołgi. Tysiące mieszkańców walczyło z sowieckimi żołnierzami, używając wszelkiej broni będącej w ich posiadaniu. W powstaniu zginęło wiele osób, a tysiące Węgrów zostało aresztowanych. Ponad 200 000 spakowało swój dobytek i uciekło przez granicę do Austrii. Premier Nagy został aresztowany, postawiony przed sądem i stracony dwa lata później.

Pod koniec jednego z najgorszych momentów zimnej wojny Związek Radziecki odzyskał kontrolę nad Węgrami i ustanowił Janosa Kadara nowym komunistycznym przywódcą. W kolejnych dekadach inne kraje również próbowały przeciwstawić się władzy radzieckiej. W 1968 roku sowieckie czołgi zdławiły powstanie w Czechosłowacji, a w 1981 roku Sowieci wkroczyli do Polski.