Tajemnica wieloletnich szczątków znalezionych na starożytnej wyspie Scilly w końcu została odkryta, ujawniając pozostałości kobiety-wojownika

W przełomowym badaniu prowadzonym przez Historic England, zagadka 2000-letniego pochówku na Wyspach Scilly została rozwikłana.

Miejsce pochówku odkryte na pejzażowej wyspie Bryher w 1999 było dla archeologów ciężkim orzechem do zgryzienia przez dekady z powodu swojego unikalnego charakteru – przy szczątkach ludzkich znaleziono zarówno miecz, jak i lustro. 

W epoce żelaza w zachodniej Europie miecze zwykle powiązane były z męskim pochówkiem, a lusterka z żeńskim.

Lecz ten grób zawierał to i to…

Przełom w rozwiązywaniu tej enigmy zawdzięczamy nowoczesnym rozwiązaniom naukowym, a w szczególności zaawansowanej technice opracowanej przez ekspertów z University of California w Davis, która wskazuje na przekonującą odpowiedź – osoba spoczywająca w grobie to kobieta.

Wyjątkowy pochówek, który przekracza normy płci

Zespół History England sięgnął po szkliwo zębów, najtwardszą i najbardziej odporną substancję w ciele człowieka, która zawiera proteiny powiązane z chromosomem X lub Y.

Poprzez wyizolowanie śladowych ilości tych białek z mikroskopijnych kawałków szkliwa, badacze wyliczyli 96% prawdopodobieństwa, że w grobowcu znajduje się kobieta.

Pewność tego wyniku, pomimo złego stanu pozostałości kości, otwiera drzwi do dalszej eksploracji innych źle zachowanych pochówków.

Profesor Glendon Parker, renomowany toksykolog środowiskowy z University of Californa w Davis, podkreślił znaczenie tego przełomu, sugerując potencjalne odkrycia w innych miejscach archeologicznych.

„Biorąc pod uwagę okropny stan kości, to niezwykłe otrzymać tak pewny wynik. Zaczynasz się przez to zastanawiać, co jeszcze mogłoby zostać odkryte podczas ponownych odwiedzin źle zachowanych miejsc pochówku”, mówi profesor Glendon Parker, toksykolog środowiskowy z University of Californa w Davis.

Znaczenie tego nowego odkrycia

Oprócz rozstrzygnięcia wieloletniej debaty odnośnie mieszkańca krypty, to odkrycie dostarcza rzadkich informacji na temat roli kobiet w Wielkie Brytanii w epoce żelaza, czasie naznaczonym międzyśrodowiskowymi konfliktami i wojnami.

Podczas tego okresu wojna polegała przede wszystkim na niespodziewanych najazdach na wrogie osady, a zawartość grobu zawiera cenne wskazówki na temat możliwego zaangażowania tej osoby w działania tego typu.

Lustra, oprócz użytku praktycznego, powiązane były z symbolicznym znaczeniem, służąc za przedmioty sygnalizujące i komunikacyjne podczas ataków. Miały także wartość rytualną, pozwalając na komunikację z pozaziemskim światem, by zapewnić sukces podczas najazdu lub by oczyścić wracających z walki wojowników.

Dr Sarah Stark, biolog szkieletowy człowieka z Historic England, podkreśla znaczenie zawartości grobu dla zrozumienia roli kobiety-wojownika w epoce żelaza.

„Chociaż nigdy nie będziemy w pełni pewni symboliki obiektów znalezionych w grobach, połączenie miecza i lustra sugeruje, że ta kobieta miała wysoki status w swojej społeczności i być może dowodziła w lokalnej wojnie, organizując i prowadząc najazdy na wrogie grupy”, mówi.

„To może sugerować, że żeński wkład w najazdy oraz inne typy przemocy były bardziej powszechne w epoce żelaza niż nam się wcześniej wydawało i mogło to wyłożyć podstawy, z których później wyłoniły się przywódcy tacy jak Boudika.

Miecz i lustro odkopane w Bryher znajdują się na wystawie w Isles of Scilly Museum.