Uczeń kopiący ziemniaki w Szkocji znalazł starożytny egipski posążek. Nikt nie wie, jak się tam znalazł.

Ta starożytna egipska głowa z piaskowca została na początku pomylona z ziemniakiem, kiedy wykopano ją w Szkocji. (Źródło: National Museums Scotland)

Historycy układają w całość szaloną historię ukrytą za serią wysoce nieprawdopodobnych znalezisk starożytnego egipskiego skarbu – wykopanego tysiące mil dalej, w Szkocji.

Historia zaczęła się w 1952 roku, kiedy uczeń kopał ziemniaki w ramach kary za złe zachowanie w swojej szkole w pobliżu malutkiej wioski Monimail w Fife.

Natrafił na coś, co początkowo uważał za ziemniaka – ale okazało się, że była to głowa starożytnego egipskiego posągu.

Historycy odkryli, że posąg z piaskowca pochodzi z połowy XII dynastii, czyli z lat 1922-1855 p.n.e.

Z czasem pojawiało się więcej znalezisk.

Czternaście lat później ten sam chłopiec – zidentyfikowany przez historyków jako pan McNie – nauczał w szkole. Prowadził zajęcia fizyczne, gdy jeden z jego uczniów wylądował niefortunnie na czym wystawiającym z ziemi.

Kopiąc dalej, odkrył egipską statuetkę byka z brązu, którą historycy datowali na okres między 664, a 332 rokiem p.n.e.

Następnie, w 1984 roku, uczniowie, którzy badali to samo miejsce za pomocą wykrywacza metalu, poinformowali kuratorkę Elizabeth Goring o kolejnym znalezisku – egipskiej figurce z brązu.

Ołowiana starożytna egipska figurka kapłana z brązu datowana na około 1069-656 p.n.e., znaleziona w szkole w Szkocji. (Źródło: National Museums Scotland)

Te odkrycia – i tajemnica, w jaki sposób znalazły się na boisku szkockiej szkoły – zostały szczegółowo opisane w nowym artykule autorstwa Goring i kuratkorki Margaret Maitland.

„Kiedy zobaczyłam małą figurkę mężczyzny z brązu, było oczywiste, że te trzy przedmioty muszą być powiązane,” napisała Goring.

Goring poprosiła jednego z chłopców z wykrywaczem metali, aby pokazał jej, gdzie znaleźli figurkę, aby mogła dalej prowadzić wykopaliska.

„Nic nie znaleźliśmy,” napisała.

Ale gdy już mieli się poddać, jeden z geologów zawędrował do innego obszaru, gdzie zauważył kolejną figurkę leżącą na ziemi. Była to "shabti", mała rzeźba w kształcie mumii.

Ta starożytna egipska fajansowa shabti pochodzi z lat 664-332 p.n.e. i została znaleziona w szkole w Szkocji. (Źródło: National Museums Scotland)

Doprowadziło to do odkrycia mnóstwa egipskich przedmiotów, które obecnie znajdują się w kolekcji National Museums Scotland.

Niektóre z odkryć okazały się być XIX-wiecznymi kopiami, jednak wiele z nich było prawdziwymi starożytnymi reliktami.

Jednak wciąż było tajemnicą, w jaki sposób się one tam znalazły.

Nie ma żadnych dokumentów świadczących, że ktokolwiek, kto był właścicielem nieruchomości, w jej długiej historii zgromadził kolekcję egipskich przedmiotów.

Zanim Melville House przekształcono na szkołę, budynek należał do Davida Leslie-Melville’a, 7. hrabiego Melville.

Wolontariusze na wykopaliskach w Melville House w 1984 r. (Źródło: National Museums Scotland)

Jednym z najbardziej prawdopodobnych scenariuszy, według naukowców, jest to, że przedmioty należały do syna Melville’a, wicehrabiego Balgonie, który odwiedził Egipt w 1856 roku, aby pomóc w sprawach zdrowotnych.

Jego siostry, które były tam razem z nim, mogły sprowadzić sprzedawców artefaktów do jego łóżka, gdy był chory, jak spekulują naukowcy.

Belgonie zmarł rok później, w Szkocji, w wieku 24 lat.

Naukowcy twierdzą, że przedmioty zostały następnie umieszczone w budynku gospodarczym i zapomniane. Budynek został zburzony, a przedmioty zakopane wraz z pozostałościami.

Inna teoria sugeruje, że trzymano je z dala od głównego budynku z powodu przesądów.

W tych czasach zaczęły pojawiać się pogłoski o „klątwie faraona”, jak informują naukowcy.