Pożar, w którym spłonął cały Londyn: brytyjscy naukowcy odkryli nazwisko tego, który podniósł alarm

Wielki pożar wybuchł w nocy 2 września 1666 roku w domu Farrinera przy Pudding Lane we wschodnim Londynie, niedaleko Tamizy. W ciągu następnych czterech dni pożar zniszczył praktycznie całe miasto, rozciągające się na dwa i pół kilometra wzdłuż Tamizy i kilometr w głąb lądu od jej brzegu. Spłonęło 13 200 domów (głównie szachulcowych, drewnianych i bardzo suchych), 87 kościołów, w tym stary kościół św. Pawła, około 100 tysięcy ludzi zostało bez dachu nad głową.


Obrazy płonącego Londynu

Wielki Pożar jest tak dobrze pamiętany w Londynie między innymi dlatego, że wiele budynków zbudowanych po nim do dziś określają oblicze stolicy.

Jednym z najbardziej zaskakujących faktów związanych z tym pożarem jest to, że w tak ogromnej katastrofie, według oficjalnych danych, zginęło tylko sześć osób.

To, że pożar rozpoczął się w piekarni Farriner, jest dobrze znane. Dlaczego się zapaliła — wręcz przeciwnie, pozostaje niewyjaśnione. Jak dotąd niewiele też wiadomo o tym, kto pierwszy wykrył ogień.

Jeden z ówczesnych parlamentarzystów odnotował, że ogień wykrył „człowiek” – czyli sługa lub czeladnik – Farrinera. Ale jak się nazywał?

Profesor Kate Loveman z Uniwersytetu w Leicester na zlecenie Muzeum Londynu przestudiowała listy, broszury i oficjalne dokumenty z tamtych czasów i odkryła, że ​​ten człowiek nazywał się Thomas Dugger.

Obudził go dym. Zaalarmował piekarza Farrinera, jego córkę (Hannah) i według niektórych źródeł także syna Thomasa (czyli wszyscy trzej mężczyźni byli Thomasami) po czym wszyscy wyszli przez okno z płonącego domu z górnego piętra. 

Do tej pory nie było jasne, jak nazywał się sługa, który uratował Farrinerów, ale profesor Loveman odnalazła jego nazwisko w późniejszych dokumentach, gdzie nadal pojawia się wraz z rodziną Farrinerów. A później założył własną piekarnię.

Jak wielki pożar w 1666 r. zmienił Londyn:

• w mieście zakazano budownictwa drewnianego;

• każda parafia zobowiązana była posiadać zestaw środków do gaszenia pożaru;

• na miejscu spalonej starej katedry z iglicą architekt Christopher Wren wzniósł nową katedrę św. Pawła z kopułą, która do dziś pozostaje jedną z wizytówek miasta;

• pod generalnym kierownictwem Christophera Wrena wzniesiono 52 kościoły, 36 cechów (stowarzyszeń zawodowych) oraz Pomnik – kolumnę upamiętniającą pożar.