Zawiły krąg bliskich Kleopatry: rodzeństwo, następcy i kochankowie. Aby umocnić swoją władzę, ostatnia królowa Egiptu poślubiła - a następnie zabiła – swoje rodzeństwo.

Rywalizacja między rodzeństwem Kleopatry: Kazirodztwo i Śmierć.

Kleopatra urodziła się około 70 lub 69 roku p.n.e. w Aleksandrii, w Egipcie, jako córka króla Ptolemeusza XII. (Tożsamość jej matki nie jest pewna.)W czasach dzieciństwa Kleopatry, rywale wygnali jej ojca z Egiptu i zastąpili go jej starszą siostrą, Bereniką IV. Młoda Kleopatra udała z ojcem do Rzymu, gdzie zdobył wsparcie do odzyskania tronu. Wykorzystując to, obalił i rozkazał stracić swoją córkę, Berenikę. W 52 roku p.n.e. uczynił Kleopatrę swoją współregentką i razem rządzili do jego śmierci, która nastąpiła rok później.

Po śmierci ojca w 51 roku p.n.e., Kleopatra i jej brat Ptolemeusz XIII, mający wtedy około 10 lat, zostali współwładcami Egiptu. Spełniało to życzenie ich ojca, jak i było zwyczajem politycznym, a więc prawdopodobnie wzięli ze sobą ślub. Jednak wkrótce młodszy współwładca wygnał Kleopatrę z Egiptu. Podczas gdy ona przebywała na wygnaniu, jej inna siostra, Arsinoe IV, próbowała przejąć tron.

"Trudno dokładnie określić, kto podejmował decyzje w przypadkach, gdy władający królowie i królowe byli jeszcze dziećmi. Wygnanie Kleopatry przez młodego Ptolemeusza XIII było prawdopodobnie wynikiem wpływu i pomocy jego doradców." - mówi Prudence Jones, profesor literatury klasycznej na Uniwersytecie Stanowym w Montclair. Zarówno Ptolemeusz XIII, jak i Arsinoe IV mieli zapewne ambitnych nauczycieli dbających o swoje własne pozycje, co wpływało na podejmowane przez rządzących decyzje.

Historycy nie wiedzą zbyt wiele o doradcach politycznych, których mogła mieć Kleopatra, ale wydaje się, że zmarły ojciec był dla niej istotnym wzorem do naśladowania. Po wygnaniu przez Ptolemeusza XIII, zadecydowała, że potrzebuje wsparcia Rzymian, by odzyskać tron – coś, czego dokonał jej ojciec podczas własnego wygnania. 

"Rządziła wraz z nim w ostatnim roku jego życia" - mówi Jones - "i sposób, w jaki obcowała z Rzymianami, odzwierciedla lekcje, których mogła nauczyć się, obserwując ojca, wykorzystującego rzymską potęgę, aby odzyskać władzę po detronizacji."

Kleopatra nawiązuje sojusz z Juliuszem Cezarem.

Kleopatra odnalazła wsparcie, którego potrzebowała, w Juliuszu Cezarze, żonatym rzymskim władcy, z którym nawiązała relację seksualną. Dzięki pomocy Cezara odzyskała kontrolę nad Egiptem w 47 roku p.n.e., stając się współwładczynią z bratem Ptolemeuszem XIV, którego poślubiła po utonięciu Ptolemeusza XIII w Nilu. W tym samym roku Kleopatra urodziła swoje pierwsze dziecko, Ptolemeusza XV Cezara, znanego jako "Cezarion," co oznacza "mały Cezar". Jak imię wskazuje, prawdopodobnie był on synem Juliusza Cezara.

Starożytne źródła twierdzą, że Kleopatra, jakiś czas po zabójstwie Cezara w roku 44 p.n.e., zabiła swojego brata i współwładcę Ptolemeusza XIV, w celu zastąpienia go swoim synem, Cezarionem. W przeciwieństwie do nastoletniego brata, młody syn nie stanowił bezpośredniego zagrożenia dla jej panowania. Po śmierci Cezara, Kleopatra szybko znalazła sobie nowego romantycznego i politycznego partnera w Rzymie.

Romans i dzieci z Markiem Antoniuszem.

Marek Antoniusz był sojusznikiem i dalekim krewnym Cezara. Po jego zabójstwie stał się jednym z trzech dyktatorskich władców w rządach Drugiego Triumwiratu w Rzymie. Podobnie jak Cezar, nawiązał bliskie stosunki polityczne i seksualne z Kleopatrą. W 41 roku p.n.e. na prośbę Kleopatry, zlecił egzekucję jej siostry, Arsinoe IV. W 40 roku p.n.e. Kleopatra urodziła mu bliźnięta: Aleksandra Heliosa i Kleopatrę Selene II.

Tak jak w przypadku Cezara, związek Antoniusza i Kleopatry był dość skomplikowany. Antoniusz był żonaty, gdy rozpoczął swój romans z Kleopatrą. W tym samym roku, kiedy Kleopatra urodziła bliźniaki, żona Antoniusza zmarła, a on ożenił się z siostrą Oktawiana, jednego z innych władców Drugiego Triumwiratu. Małżeństwo miało charakter polityczny, ale Antoniusz i Kleopatra spędzili kilka lat osobno, zanim wznowili publiczny związek romantyczny. W 36 roku p.n.e. Kleopatra urodziła Ptolemeusza Filadelfosa, swoje trzecie dziecko z Antoniuszem.

Antoniusz i Kleopatra wykazywali wyraźne motywacje polityczne w swoim związku. Kleopatra wykorzystywała go, aby utrzymać niezależność Egiptu od Rzymu, a Antoniusz uzyskiwał dzięki niemu dostęp do egipskich zasobów i mógł przedstawiać to jako swój argument do kontynuowania władzy. Jego rywal, Oktawian, był adoptowanym synem Cezara, więc Antoniusz podkreślał fakt, że syn Kleopatry, Cezarion, był jego biologicznym dzieckiem, aby umniejszyć prawowitość rządów Oktawiana.

W 32 roku p.n.e. napięcie polityczne między Oktawianem, Antoniuszem a Kleopatrą wybuchło w bitwie pod Akcjum. Senat rzymski wypowiedział wojnę Kleopatrze, a Antoniusz stanął po jej stronie. Kleopatra i Antoniusz wzięli w tym czasie ślub, ale ich małżeństwo było krótkotrwałe. W 30 roku p.n.e., stojąc w obliczu klęski z rąk Oktawiana, Antoniusz i Kleopatra popełnili samobójstwo.

Wojna doprowadziła do podboju Egiptu przez Rzym pod panowaniem Oktawiana. Kilka lat później Oktawian umocnił swoją władzę, stając się pierwszym cesarzem rzymskim i przyjmując imię Cezar Oktawian August. Córka Kleopatry i Antoniusza, Kleopatra Selene II, wyszła za mąż za władcę północnoafrykańskich ziem Cesarstwa Rzymskiego, ale nie jest jasne, co stało się z ich synami. Co do Cezariona, syna Kleopatry i Juliusza Cezara, prawdopodobnie został stracony przez Cezara Oktawiana.