Halfpoint / Getty Images
Dzień o temperaturze 90°F (ok. 33°C) może być wymarzonym dniem na plażę. Jednak, kiedy zaczynasz wykonywać dowolną aktywność fizyczną, np. kosisz trawnik, wędrujesz lub dobiegasz do autobusu, to przyspieszasz twój metabolizm, wykorzystując energię i podnosząc wewnętrzną temperaturę ciała. Dla wyrównania temperatury ciała, twoje serce pompuje krew z przegrzanego organizmu do skóry, gdzie rozszerzające się naczynia krwionośne odprowadzają ciepło za sprawą parującego potu. Jednak proces ten może zostać przerwany w przypadku odwodnienia, kiedy ciało nie wydala potu, wilgoci, gdy pot nie odparowuje lub organizm ludzki nie przyswaja tak wysokiej temperatury. W konsekwencji każdy z trzech scenariuszy prowadzi do udarów cieplnych.
Stres cieplny
Stres cieplny to ogólne pojęcie dotyczące wszystkich czynności wykonywanych w upale i niosących ze sobą negatywne skutki. Występujące objawy, takie jak potówka, skurcze, zawroty głowy i omdlenia, to wczesne sygnały ostrzegawcze, że organizm nie jest w stanie sam siebie ochłodzić. Nieleczony stres cieplny może prowadzić do poważniejszych w skutkach konsekwencji, takich jak wyczerpanie cieplne, czy udar cieplny.
Osoby dotknięte stresem cieplnym powinny wstrzymać wszelką aktywność, przenieść się w chłodniejsze, zacienione miejsce i popijać wodę lub sok klarowny małymi łykami. Zdarza się, że nadmiernemu poceniu się towarzyszą skurcze na skutek utraty wody i elektrolitów z organizmu. Pomocne może być wtedy sięgnięcie po napoje dla sportowców, takich marek, jak Gatorade, Pedialyte lub innych, które pomogą w uzupełnieniu utraconych płynów i elektrolitów. Należy jednak unikać napojów energetycznych, gdyż dodatkowa dawka kofeiny prowadzi do większego odwodnienia. Według Amerykańskiego Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom, jeśli pacjent ma do tego problemy z sercem lub jest na diecie niskosodowej, a skurcze nie ustępują w ciągu godziny, zaleca się skontaktowanie z lekarzem.
Wyczerpanie cieplne
Wyczerpanie cieplne może nastąpić wskutek utraty zbyt dużej ilości wody i elektrolitów z organizmu, spowodowanej nadmiernym poceniem się. Objawy to nudności, wymioty, omdlenia, zaburzenia mowy, osłabienie fizyczne, silny ból głowy, drażliwość, wilgotna skóra i podwyższona temperatura ciała. Nawracające wyczerpanie cieplne może również prowadzić do uszkodzenia narządów, szczególnie nerek. Ciężki stan może spowodować rabdiomolizę, czyli rozpad tkanki mięśniowej, której skutkami są nieregularne rytmy serca, drgawki i ostre uszkodzenie nerek.
Z ofiarami widocznego wyczerpania cieplnego należy natychmiast udać się do chłodnego i, w miarę możliwości, klimatyzowanego miejsca, nakłaniając do popijania małych i częstych łyków chłodnych napojów. Jeżeli danej osoby nie da się zaprowadzić do przychodni lekarskiej lub na pogotowie, należy zadzwonić pod numer 911 (odpowiednik polskiego 112). Usuń krępującą i ciężką odzież, a potem zwilżyć okolice głowy i nadgarstków lub nałożyć zimny okład.
Udar cieplny
Udar cieplny stanowi najpoważniejszą chorobę związaną z upałem. Jest wywoływany wtedy, gdy organizm nie jest w stanie regulować własnej temperatury, a wewnętrzna temperatura ciała przekracza 104°F (40°C). W warunkach zatrzymania podstawowych funkcji organizmu, ciało przestaje się pocić, a temperatura wewnętrzna może wzrosnąć nawet do 108°F (43°C) w ciągu 10–15 minut. Do innych objawów można zaliczyć utratę przytomności, drgawki lub majaczenie. Jeśli ofiara dotknięta chorobą nie otrzyma natychmiastowej pomocy lekarskiej, a może potrzebować kroplówki dożylnej, to istnieje ryzyko wystąpienia trwałego kalectwa lub śmierci w ciągu kilku godzin.