Zdjęcie: Photoroyalty / Shutterstock / NTB
Osoby z przewlekłym bólem mogą wyzdrowieć
Dla wielu osób z przewlekłym bólem sam ból nie jest największym zagrożeniem dla ich zdrowia psychicznego. Chodzi raczej o to, co robi on z życiem ludzi, podsumowuje badanie.
Aż 30 procent norweskiej populacji przyznało w ankietach, że żyje z długotrwałym bólem. Z zagranicznych badań wynika, że około 20 procent populacji może cierpieć na chroniczny ból. Przewlekły ból to nie tylko ból fizyczny. Może on mieć również konsekwencje dla zdrowia psychicznego, pracy, nauki oraz codziennego życia.
Codzienne życie i aktywności
W nowym badaniu australijscy naukowcy przebadali ponad 300 osób żyjących z przewlekłym bólem. Żadna z nich nie miała chronicznego bólu związanego z rakiem.
Uczestnicy badania odpowiadali na pytania dotyczące doświadczania bólu, zdrowia psychicznego oraz tego, jak bardzo ból wpłynął na ich codzienne życie i aktywności, które uważali za istotne. Naukowcy byli zaskoczeni, kiedy odkryli, że większość osób z przewlekłym bólem odczuwała ograniczenia, jakie ból nakłada na ich codzienne życie i czynności, jako większy problem niż sam ból. Badacze dotychczas uważali, że dla pacjentów ból sam w sobie musiał być najtrudniejszy do zniesienia.
Dobre wieści
Naukowcy widzą w badaniu, jak ból sprawia, że wiele osób nie jest w stanie uczestniczyć w czynnościach, które są dla nich ważne. To znów wykracza poza kwestie zdrowia psychicznego. Jednak naukowcy wyraźnie dostrzegają też, jak ci pacjenci, którzy są elastyczni i potrafią przystosować się do nowej sytuacji życiowej, radzą sobie wyraźnie lepiej niż pozostali pacjenci.
„Dobrą wiadomością płynącą z tych badań jest to, że pokazują one, w jaki sposób umiejętność bycia elastycznym i dostosowywania się do życiowych trudności i przeszkód może działać jako bufor ochronny dla zachowania dobrego zdrowia psychicznego” - mówi badaczka Joanne Dickson.
Elastyczne nastawienie
Poprzednie badania wykazały, że czynniki takie jak dobry sen, finanse, które można wykorzystać, posiadanie pracy lub wsparcie społeczne od innych osób, mogą być ważne dla tych, którzy mierzą się z przewlekłym bólem.
Apelem badaczy do personelu medycznego i ludzi, którzy chcą pomóc, jest mniejsze skupianie się na ograniczeniach związanych z samym pacjentem lub jego życiem.
Lepiej będzie skupić się na umiejętnościach związanych z troską o zdrowie i pozytywnymi efektami kontroli bólu. Personel medyczny i inne osoby mogą również próbować zachęcać pacjentów do elastycznego podejścia do stojących przed nimi wyzwań. Pacjenci z takim nastawieniem mają oczywiście lepsze życie - zauważają naukowcy.